➤ Njerëzit që ecin përpara në këtë botë janë ata që ngrihen dhe kërkojnë për rrethanat që ata duan, dhe kur nuk i gjejnë, i krijojnë.
- Ka njerëz që shkatërrojnë me karakterin e tyre, atë që ata ndërtojnë me mendjet e tyre.
- Nuk kam parë rreth meje të respektojë dikush njeriun. Pashë respekt për pasurinë, fuqinë, pushtetin, ligësinë, pandershmërinë.
- Kushdo që shpëton një njeri nga një lot, ngre një metër lartësinë e njerëzimit.
- Pasi jetova gjithë martirizimin e shpresës.
Kam arritur krimin më çnjerëzor.
Të besoj tek njerëzit.
- Njeriu është i lirë të zgjedhë skllavërinë e tij.
- Njeriu i arsyeshëm i përshtatet botës. I paarsyeshmi këmbëngul për të përshtatur botën me veten e tij. Prandaj, i gjithë progresi është i bazuar në absurd.
- Nuk është e mundur për të kuptuar njeriun me shikim të parë. Virtytet zakonisht i mbulon perdja e modestisë, ndërsa defektet veshin maskën e hipokrizisë.
- Njeriu i paedukuar gjithmonë adhuron atë të cilën nuk mund ta kuptojë.
- Njerëzit e mirë gjithmonë vijnë të dytët
- Mos u shqetësoni shumë për njerëzit që nuk janë të shqetësuar në lidhje me ju.
- Ndonjëherë njerëzit hedhin diçka të mirë për diçka më të mirë, për të zbuluar më vonë se e mira ishte mjaft e mirë, dhe më e mira ende nuk ka ardhur.
- Vlerën e dashurisë e ruajnë njerëzit varfër, sepse të pasurit gjithmonë tentojnë ta blejnë me para.
- Një hap i ri, një fjalë e re është ajo që njerëzit kanë frikë.
- Shumica e njerëzve kanë frikë nga emri i keq, por pak kanë frikë ndërgjegjen e tyre.
- Njeriun e lumtur e urrejnë. Fatkeqin e përçmojnë.
- Njeriu që dëshiron të gëzojë respektin e të tjerëve, duhet me çdo kusht të kapi një post të lartë dhe të mbledhi rreth tij gjithë njerëzit e keq.
- Kur dy njerëz zihen, fajin e ka ai që është më i mençur.
- Njerëzit e keq ngjajnë me mizat që zvarriten mbi trupin e njeriut dhe merren vetëm me plagët e tij.
- Njerëzit që kafshojnë dorën e atij që i ushqen zakonisht lëpijnë këpucët e atyre që i godasin.
- Ka njerëz që në të gjithë jetën e tyre nuk bëjnë asgjë, dhe nuk bëjnë gabime. Por e gjithë jeta e tyre është një gabim.
- Një njeri i kompletuar ka qetësinë për të pranuar gjërat që nuk mund të ndryshojë, ka fuqi për të ndryshuar gjërat që mundet, dhe mençurinë për të kuptuar diferencën.
- Në njeriut çdo gjë duhet të jetë e bukur: dhe fytyra, dhe veshja, dhe shpirti, dhe mendimet.
- Nëse njerëzit flisnin vetëm për atë që ata kuptojnë, heshtja që do të mbizotëronte në botë do të ishte e padurueshme.
- Gjithmonë kam frikë për të mos humbur njerëzit që dua ... Por unë pyes veten: "Ka njerëz që kanë frikë se do të më humbasin mua?"
- Mos u gënjeni duke besuar se një njeri i pasur është domosdo i zgjuar. Ka mjaft prova që vërtetojnë të kundërtën.
- Disa njerëz janë shumë të varfër, gjithçka që ata kanë janë paratë.
- Një njeri i mençur mëson shumë nga një budalla, dhe një budalla nuk mëson asgjë nga një i mençur.
- Fanatik është njeriu që nuk ndryshon mendimin e tij, por as dhe temën e debatit.
- Unë e dua njerëzimin. Njerëzit nuk mund ti duroj.
- Nuk mund t'i mësoni asgjë njeriut. E vetmja gjë që mund të bëni, është të ndihmoni atë për të zbuluar se çfarë ka brenda tij.
- Njerëzit nuk janë robër të fatit, por vetëm robër të mendjes tyre.
- Njeriu trim zakonisht vuan pa u ankuar, ndërsa të dobtit ankohen pa vuajtur.
- Njerëzit rrallë bëjnë atë që besojnë. Bëjnë atë që u përshtatet, atëherë pendohen.
- Kur një njeri të shkakton zemërim, do të thotë se ai është më i fortë se ti.
- Gabimi i bëri kafshët njerëz; a është në gjëndje e vërteta ta ribëjë njeriun kafshë?
- Ai që i tërbon njerëzit kundër tij, gjithnjë fiton një pjesë të tyre në anën e tij.
- Kur njeriu ulurin nga e qeshura e madhe, ua kalon të gjitha kafshëve me ultësinë e tij.
- Njerëzit janë me të ndjeshëm kur përcmohen nga të tjerët sesa kur përcmohen nga vetja e tyre.
- Ndonjëherë jeta i ndan dy njerëz vetëm për të treguar se sa të rëndësishëm janë ata për njëri-tjetrin.
- Shumë herë varfëria e njerëzve nuk është në xhepat e tyre ... por në shpirtin e tyre.
- Njerëzit vetëm atëherë thonë diçka interesante, kur i kundërshton.
- Thonë se të gjithë njerëzit janë si hëna, kanë një anë të cilën nuk ia tregojnë kurrë askujt.
- Gabimi më i madh në jetë është të lejosh disa njerëz të qëndrojnë në jetën tuaj më shumë se sa e meritojnë.
- Tek njerëzit shumica e problemeve vijnë nga sinqeriteti i tepërt dhe jo nga mashtrimet.
- Disa njerëz janë si retë, kur zhduken ... dita bëhet më e bukur.
- Vlera ose karakteri dinak i njeriut, nuk manifestohen gjithmonë lehtësisht në transaksionet e rëndësishme, por në akte rëndësi të vogël, ku një shprehje delikate apo lëvizje, tregon karakterin e vërtetë.
- Vullneti i lirë është një iluzion. Njerëzit gjithmonë zgjedhin mënyrën që mendojnë se do të ofrojë kënaqësi më të madhe.
- Një person i shëndetshëm nuk torturon të tjerët. Në përgjithësi, janë të torturuarit që shëndërrohen në torturues.
- Çdo gjë që na shqetëson mund të na çojë në të kuptuarit e vetes tonë.
- Këpuca që i përshtatet njërit është e ngushtë për një tjetër. Nuk ka asnjë recetë për jetën që të përshtatet në të gjitha rastet.
- Njeriu ka nevojë për vështirësi. Ato janë të nevojshme për shëndetin.
- Njohja e anës suaj të errët është mënyra më e mirë për t'u përballur me anën e errët të të tjerëve.
- Takimi i dy personaliteteve është si kontakti i dy komponimeve kimike: Nëse ka një reagim, të dy do të transformohen.
- Shumica e njerëzve punojnë vetëm aq sa nevojitet për të shmangur pushimin nga puna, dhe paguhen vetëm për aq sa nevojitet që të mos e braktisin.
- I dua dhe i vlerësoj njerëzit që njoh. Refuzoj dhe përbuz grupet me të cilat ata koordinojnë dhe në të cilat që u përkasin.
- Një njeri vlen aq sa vlen ajo që ai do.
- Njerëzit kanë vetëm një armik të rrezikshëm: qeverinë.
- Mund të mësoj çdo person se si të arrijë atë që do në jetë. Problemi është se nuk gjej asnjë që di se çfarë do.
- Shumë probleme në botë do të zgjidheshin nëse flisnim me njëri-tjetrin, dhe jo njëri për tjetrin.
- Që të kuptoni një njeri, tregoni dobësi. Nëse e shfrytëzon, është i Gabuari, nëse e kthen në fuqi, është i drejtë.
- Shpesh, njerëz që nuk na njohin, sillen shumë më mirë se ata që gjoja na duan.
- Shumë pak njerëz interesohen...të tjerët janë thjeshtë kureshtarë.
- Nëse në botën e sotme kishte një numër të madh njerëzish që dëshironin lumturinë e tyre më shumë se sa dëshironin mjerimin e të tjerëve, brenda pak vitesh do të kishim një parajsë.
- Njerëzit si ti janë arsyeja pse njerëzit si unë kanë nevojë për psikoterapi.
- Disa njerëz do të lënë shenjën e tyre në këtë botë. Unë me siguri do të lë një njollë.
- Njerëzit me të vërtetë të mëdhenj janë të sjellshëm, të kujdesshëm dhe bujarë, jo vetëm për disa njerëz dhe në disa raste, por për të gjithë, gjithmonë.
- Dikush sot është ulur në hije, sepse dikush tjetër mbolli një pemë shumë vite më parë.
- Ndërsa rritem, i kushtoj më pak vëmendje asaj që njerëzit thonë. Unë vetëm vërej atë që ata bëjnë.
- Vështirësitë i bëjnë disa njerëz të thyhen. Të tjerë, thyejnë rekord.
- Ka katër, dhe vetëm katër mënyra në të cilat vijmë në kontakt me botën. Na vlerësojnë dhe klasifikojnë sipas asaj që bëjmë, cila është pamja jonë e jashtme, çfarë themi dhe si e themi.
- I mençuri e konsideron jetën e tij si një njeri që duhet të jetojë gjatë në një kohë të shkurtër.
- Nuk është budalla ai që jep atë që nuk mund ta mbajë, për të fituar atë që nuk mund të humbasë.
- Asgjë nuk e qetëson shpirtin e njeriut, si mungesa e mendimit për çdo temë.
- Është e çuditshme që njerëzit janë aq vendimtarë kur luftojnë për fenë, dhe në të njëjtën kohë, kaq ngurrues të jetojnë sipas saj.
- Njerëzit paguajnë më shumë për argëtim sesa për arsimin.
- Ka njerëz, që nuk zotërojnë margaritarë, mermer, fildish, statujëza të Etrurisë, piktura, arturina, veshje të ngjyera me të purpurën libiane, dhe as nuk dëshirojnë t'i kenë.
- Ato që mallëngjejnë njerëzit, nuk janë veprat, por opinionet.
- Edhe te njerëzit e ditur etja për lavdi zgjat deri në skajin e fundit.
- Tregohu krenar sipas meritave të tua.
- Nëse në një punë dy njerëz janë gjithmonë dakord, atëherë njëri është i padobishëm. Nëse ata gjithmonë nuk pajtohen, atëherë të dy janë të padobishëm.
- Kushdo që nuk bën asgjë për të tjerët, nuk bën asgjë për veten e tij.
- Do të doja të flisja me zogjtë. Dua t'i pyes se si ata ndajnë qiellin me vëllezërit e tyre. Dje dy njerëz u vranë. Po ndanin një mollë.
- Njeriu që ka mend, nxjerr përfundime të reja bazuar në të vjetrën.
- Nuk ka asgjë mes njerëzve, që meriton një respekt të vërtetë.
- Dieta ushqimore na sjell shëndetin e trupit, largimi nga njerëzit, qetësinë e shpirtit.
- Bota është plot me njerëz, për të cilët nuk ja vlen të thuash një fjalë.
- Shumë njerëz që e kanë kaluar gjithë jetën në dashuri, dinë më pak për dashurinë sesa fëmija që ka humbur qenin e tij natën e kaluar.
- Njeriu dashamirës jeton në një botë të dashur. Njeriu armiqësor jeton në një botë armiqësore: këdo që takoni është gjykimi juaj reflektues.
- Nuk ka rëndësi sa e madhe është shtëpia juaj, por sa njerëz nxë zemra juaj.
- Njeriu është më i fortë se hekuri dhe më i dobët se qelqi.
- Njerëzit mund të falin gjithçka, përveç njerëzve që shohin vetëm punën e tyre.
- "Mund ta lini buzëqeshjen tuaj të ndryshojë njerëzit, por mos lejoni që njerëzit të ndryshojnë buzëqeshjen tuaj."
- "Njerëzit nuk janë pasqyra: ata ju shohin krejtësisht ndryshe nga se ju shihni veten."
- Sa më pak njerëzit mendojnë, aq më shumë flasin.
- Sa më shumë që thoni, aq më pak njerëzit kujtojnë.
- Njerëzit të cilët kurrë nuk kanë pasur kohë, janë ata që bëjnë më pak.
- Dëshmia se njeriu është më i sjellshmi nga të gjitha krijesat, është fakti që asnjë krijesë tjetër nuk e ka mohuar atë.
- Në dhjetë njerëz që flasin për ty, nëntë do të thonë diçka të keqe, dhe një do të thotë diçka të mirë me një mënyrë të keqe.
- Mos i harxhoni fjalët tuaja për njerëzit që meritojnë heshtjen tuaj. Ndonjëherë më e mira që duhet të ofrojmë, është heshtja.
- Disa njerëz fshihen vazhdimisht, ose pas fjalëve të mëdhaja, ose pas heshtjes dinake.
Gjë e vështirë sinqeriteti.....
- Ndonjëherë duhet të largohemi nga njerëzit. Nëse janë të interesuar do ta vënë re. Nëse jo, do të dimë se ku jemi.
- Nëse njerëzit dëgjonin veten e tyre më shpesh, do të flisnin më pak.
- Bishti i njeriut u shkëput, por nevoja për ta tundur mbeti.
- Ndonjëherë, një njeri i zgjuar është i detyruar të dehet që të kalojë kohën me njerëz idiotë.
- Ishte e shkruar të takohemi, por jo që të jemi bashkë. Ndonjëherë njerëzit qëndrojnë në zemrën tënde, por jo në jetën tuaj.
- Njerëzit j'u trajtojnë ashtu si i lejoni ju. Vendosni trarin lart ose poshtë, vendosni kufijtë.
Ju me siguri nuk mund ta kontrolloni sjelljen e tyre, por ju jeni në gjendje të kontrolloni atë që ju do të pranoni dhe çfarë jo.
- Natyra e njeriut është të japë. Askush nuk u nderua kurrë për atë që mori
- Çdo person ka vlerë, pavarësisht mendimit të të tjerëve.
- Kur nuk jemi asgjë, u kërkojmë të tjerëve që të na gjejnë diçka.
- Shumë njerëz klasifikohen si të padobishëm, sepse kemi të drejtë të rregullojmë dobinë e tyre.
- Në një kokë të zbrazët ka mjaft hapësirë për njohuri.
- Nuk më pëlqejnë sekretet e të tjerëve. Por më interesojnë rrëfimet e tyre.
- Ka më shumë gjëra tek njerëzit që të admirojmë, sesa të përbuzim.
- Njerëzit janë konservatorë për atë që kanë vetë dhe revolucionarë për atë që kanë të tjerët.
- Majmunët janë më superiorë nga njerëzit në këtë: kur një majmun shikon në pasqyrë, sheh një majmun.
- Nëse ata që flasin keq për mua, e dinin se çfarë mendimi kam për ta, do të flasin shumë më keq.
- Ka njerëz që vazhdimisht flasin derisa të gjejnë diçka për të thënë.
- Keni nevojë shumë njerëz derisa të vijë dita kur shumë njerëz do të kenë nevojë për ju.
- Më mirë mos të kesh askënd sesa të kesh dikë që do të jetë me ty vetëm kur ka interes.
- Humbim veten tonë për njerëz që nuk humbin asgjë për ne.
- Kurrë mos u kujto prezencën tënde...Askush nuk të harron gabimisht.
- Njerëzit janë krijuar që t'i duam. Objektet janë krijuar që t'i përdorim.
Një arsye pse bota është në kaos, është sepse ne duam objektet dhe përdorim njerëzit.
- Mënyra më e mirë për t'u përballur me anët e errëta të njerëzve të tjerë, është të njiheni më parë me tuajen.
- Pak i shohin gjërat ashtu siç janë. Disa perceptojnë vetëm atë që duan të shohin, dhe disa të tjerë atë që i bëjnë të tjerët të shohin.
- Mendja e papjekur hidhet nga një gjë në tjetrën. Mendja e pjekur vazhdon dhe qëndron e fokusuar në një rezultat.
- Të gjithë njerëzit janë mashtrues. I vetmi ndryshim është se disa njerëz e pranojnë. Unë, personalisht e mohoj atë.
- Kur dikush nuk mendon çfarë thotë, thotë atë që ai mendon.
- Njeriu i pasur së jashtmi, por mjeran përbrenda, përpiqet më kot të zëvëndësojë mjerimin e brendshëm me pasurinë e tij.
Në këtë mënyrë, varfëria e brendshme bëhet më në fund, shkaku i mjerimit.
- Njerëzit i ndryshojnë opinionet dhe sjelljet e tyre me të njëjtën shpejtësi me të cilën ndryshojnë edhe interesat e tyre.
- Të gjithë njerëzit e mahnitshëm që njoh janë të mahnitshëm, sepse kështu besojnë.
- Njerëzit thonë se e duan shiun, por hapin çadrat kur bie shi!
Njerëzit thonë se e duan diellin, por kërkojnë hije kur dielli del!
Njerëzit thonë se e duan erën, por kur era fryn dritaret janë të mbyllura!
Prandaj dhe unë buzëqesh kur dëgjoj njerëzit të thonë se më duan.
Disa njerëz fshihen vazhdimisht, ose pas fjalëve të mëdhaja, ose pas heshtjes dinake.
Gjë e vështirë ndershmëria.....
Vetëm, askush nuk fle. Çdokush diçka përqafon gjatë natës. Dikush egoizmin, tjetri dinjitetin, tjetri gabimet, dhe ai me fat, dashurinë....
Njerëzit progresivë kuptojnë gjithçka, përveç atyre që nuk i kuptojnë.
Ka mendime që janë më të zgjuara sesa njerëzit që i kanë ato.
Njerëzit që duan t'ju flasin për besimet e tyre fetare pothuajse kurrë nuk janë të interesuar të dëgjojnë tuajat.
Njerëzit që nuk qeshin kurrë nuk janë seriozë.
Njerëzit e shëndoshë mund të dobësohen, ti, mund të bëhesh njeri?
Perëndia i deshi zogjtë dhe krijoi pemët. Njeriu i donte zogjtë dhe krijoi kafazet.
Bota është plot me njerëz të gatshëm: disa janë të gatshëm të punojnë, pjesa tjetër janë të gatshëm t'i lenë.
Disa njerëz kanë aq shumë respekt për eprorët e tyre, sa që nuk u ngelet fare për veten e tyre.
Isha gati të dua gjithë botën, por askush nuk më kuptonte dhe mësova të urrej.
Fjala "nesër" u krijua për njerëzit e pavendosur dhe për fëmijët.
Mirësia e një njeriu është më e fortë se dinakëria e një mijëve.
Njerëzit ndahen në dy kategori: ata që kërkojnë dhe që nuk e gjejnë, dhe ata që gjejnë dhe që nuk janë të lumtur.
Njerëzit nuk lënë kurrë një anije që zhytet deri sa të shohin dritat e një anije tjetër që po afrohet.
Është e vërtetë që askush nuk mund të bëjë gjithmonë atë që dëshiron, por gjithkush nuk mund të bëjë kurrë atë që nuk dëshiron.
Nuk ka situata të dëshpëruara, por njerëz që janë të dëshpëruar nga situata.
Mos u pendoni për ato që keni dhënë. Lëri të tjerët të pendohen që nuk e vlerësuan.
Përgjigja tregon zgjuarsinë, dhe pyetja, mençurinë.
Disa njerëz ju urrejnë jo sepse u keni bërë keq, por sepse keni bërë diçka më mirë se ata.
"Po" dhe "Jo" janë fjalët më të vogla, por duhet të mendohesh shumë para se t'i thuash.
"Arma më e fuqishme në tokë është zjarri i shpirtit njerëzor"
"Askush nuk i njeh me të vërtetë njerëzit e tjerë, më e mira që mund të bëjë është të supozojë se janë si ai".
"Çdo njeri ka një vuajtje të fshehur që bota nuk e njeh dhe shpesh e quan të ftohtë ndërsa ai është vetëm i vuajtur".
"Njerëzit shpesh thonë se ai ose ajo ende nuk e ka gjetur veten, por vetja nuk është diçka që e gjen, është diçka që e krijon."
"Është e nevojshme që çdo person të lërë luksin dhe rehatinë, sepse janë të padobishme për shpirtin".
"Mos përdorni fjalë të rënda për të udhëhequr njerëzit në rrugën e drejtë, por përpiquni t'i bindni me fjalë dashurie ".
Njeriu: kafsha e vetme që u shkakton dhimbje të tjerëve dhe në të njëjtën kohë nuk ka ndonjë qëllim tjetër.
Bota ndahet në njerëz që bëjnë gjëra, dhe njerëz që përfitojnë nga rezultatet. Mundohuni t'i përkisni kategorisë së parë. Ka konkurrencë shumë më pak.
Arsyeja e vetme përse disa njerëz humbasin në mendimet e tyre, është për shkak se zona u është e panjohur.
Tre shkaqet që e bëjnë njeriun të padrejtë janë: ndjeshmëria (kënaqësitë fizike), lakmia (kënaqësitë materiale) dhe ambiciet
'' Nuk ka kufi mes mënyrave që njerëzit zgjedhin të kuptojnë dhe të duan ''
"Unë besoj se njeriu që ka kontakt të ngushtë me të ardhmen, është në rrugën e duhur. "
Gjëja e rëndësishme është të jesh gati në çdo kohë për të sakrifikuar atë që je për atë që mund të bëhesh.
Ekziston mbrojtje kundër çdo gjëje që ekziston.
Kundër zjarrit, stuhisë dhe të ftohtit.
Po, kundër asaj që mund të mendoni.
Vetëm nga njeriu nuk do të gjeni asnjë.
Më e keqja që mund t'u ndodhë njeriut është të evitojë të menduarit.
"Kur dy njerëz flasin dhe njëri papritur zemërohet, ai që braktis bisedën është i mençuri ..."
Kur të tjerët të kuptojnë vlerën tënde të vërtetë...ti do të jesh me persona që tashmë e dinë!!!
"Lumturia e njeriut simbolizohet nga numri 100. Një (1) është shëndeti, zero në vazhdim është pasuria dhe zeroja tjetër është lavdia".
Shumë njerëz duan t'i japin fund maleve të vështira, kur ajo që ata vërtetë kanë nevojë është guximi për t'u ngjitur.
Çdo njeri është arkitekti i fatit të tij.
"Fjalët e mëdha kanë një të mirë ... Mund të fshihet pas tyre një njeri i vogël"
"Maska është e vetmja fytyrë që njeriu zgjedh vetë"
"Njerëzimi nuk mund të kthehet pas në shpella. Jemi mjaft shumë! "
Shumica e njerëzve nuk kanë mësuar kurrë se një nga qëllimet më të rëndësishme të jetës. është që ta shijosh atë.
Shumë njerëz preferojnë që t'i lavdërojnë për veshjet e tyre, sesa për mirësinë, zgjuarsinë ose mençurinë.
Njerëzit kanë potencial të jashtëzakonshëm. Shumica mund të bëjnë gjëra të mëdha nëse ata janë të vetëbesueshëm ose rrezikojnë aq sa kanë nevojë. Megjithatë ata nuk e bëjnë këtë. Në vend të kësaj, ata ulen para televizionit dhe përballen me jetën sikur do të vazhdojë përgjithmonë.
Problemi kur ke një mendje të hapur, është se disa njerëz vijnë dhe insistojnë në vendosjen e gjërave brënda saj.
Disa njerëz vijnë në jetën tonë, lënë gjurmët e tyre në zemrat tona dhe nuk jemi më kurrë të njëjtë.
Zakonisht njerëzit grinden sepse nuk kanë aftësinë për të argumentuar.
Kur dikush dëshiron të pëlqehet, duhet të pranojë të mësojë shumë gjëra që di për njerëzit që i injorojnë.
"Rruga më e afërt mes dy njerëzve, është një buzëqeshje "
Kur dikush më thotë: "Unë nuk do ta bëj kurrë këtë", thjesh buzëqesh dhe pres....
Të gjithë njerëzit lindin të lirë. Thjesht jo për një kohë të gjatë.
Problemi me shumicën e njerëzve është se ata mendojnë më shumë me shpresat, frikën dhe dëshirat e tyre sesa me mendjet e tyre.
99% e dështimeve vijnë për shkak të njerëzve që kanë si zakon të justifikohen.
Njerëzit hyjnë në jetën tuaj dhe dalin. Por është qetësuese të dish se ata që do, janë gjithmonë në zemrën tënde.
Njerëzit ndryshojnë për dy arsye...Ose mësuan shumë dhe duan të ndryshojnë, ose janë lënduar shumë dhe duhet të ndyshojnë.
Njerëzit që nuk e shprehin qartë se çfarë duan prej jush ... zakonisht duan diçka që nuk u përket.
Njerëzit që ndërtojnë të ardhmen janë ata që e dinë se gjërat e mëdha ende nuk kanë ndodhur dhe se ata vetë janë ata që do t'i realizojnë.
Njerëzit gjithmonë do të vënë re ndryshimin e sjelljes tënde përballë tyre.
Por kurrë nuk do të pranojnë se sjellja e tyre ishte shkaku i ndryshimit tënd.
Nëse një person ndryshon, është për dy arsye: ose sepse hapi sytë e tij, ose sepse mbylli zemrën e tij.
-Në një botë që synon të të bëjë njëlloj me të tjerët,
sfida më e madhe është të jesh vetvetja !!
Nga njerëzit fallco vetëm një gjë dua: Distancë!!!
"Duhet ta pranojmë që ndonjëherë jeta i sjell gjërat në këtë mënyrë. Mendimet e njerëzve, ndjenjat e tyre humbasin, shuhen, dhe të tjera vijnë, të reja.
Në një moment në këtë rrugë kuptojmë se jemi rritur ".
Kur dy njerëz zihen, fiton i treti.
Është karakteristikë e njeriut shpirtmadh që të mos kërkojë mirësi, por të jetë gati për të bërë mirë për të tjerët.
Të jesh i sjellshëm me veten, mendimet, fjalët dhe veprimet tuaja është po aq e rëndësishme sa të jesh i sjellshëm me të tjerët.
Meritoni më të mirën, sepse jeni një nga të paktët njerëz që vazhdojnë të jenë të sinqertë me veten e tyre në këtë botë të mjerueshme, dhe kjo është e gjitha që vlen me të vërtetë"
Çdo njeri që takoj është në diçka më lart se unë. Kështu, mësoj prej tij.
Inteligjenca e të gjithë njerëzve të mençur të botës nuk do ta ndihmojë atë që nuk ka mendjen e tij. Për të verbërin pak dobi ka shikimi i të tjerëve.
Sepse thjesht disa njerëz janë kaq shumë të veçantë, i'a vlen të jetosh, vetëm dhe vetëm për t'i takuar, dikur ...
"Nuk është se disa njerëz kanë vullnet dhe disa nuk kanë. Është se disa njerëz janë të gatshëm të ndryshojnë dhe disa nuk janë."
Shumë ngjyra errësojnë syrin,
shumë tinguj lodhin veshin,
shumë erëza vrasin shijen,
gjuetia e bën njeriun maniak.
Pra, çfarë bën i mençuri? Ndjek intuitën e tij
dhe jo dëshirat.
Ai preferon këtë, dhe jo atë.
"Gjithmonë mbani mend se nuk keni vetëm të drejtën për të qenë njerëzor, por edhe detyrimin"
Të gjithë njerëzit janë miq të të pasurve.
Askush nuk dëshiron, beson, për të ndihmuar tjetrin: përkundrazi, njerëzit donin vetëm të dominonin dhe të rrisin fuqinë e tyre.
Ka njerëz që kujdesen për disa, dhe ka njerëz që kujdesen për të gjithë.
Duam të bëhemi Zotër, dhe kjo na pengon të bëhemi njerëz.
Më pëlqen të dëgjoj njerëzit të flasin për veten e tyre. Kurrë nuk dëgjoj që ata thonë ndonjë gjë të keqe.
Arsyeja pse shumë njerëz nuk pëlqejnë të tjerët, është se ata e pëlqejnë shumë veten e tyre.
Pyetën Dalai Lamën: "Çfarë të habit në botë?"
Dhe ai tha:
"Njeriu!
Sepse sakrifikon shëndetin e tij për të fituar para.
Pastaj sakrifikon paratë për të rikthyer shëndetin.
Dhe shqetësohet për të ardhmen dhe nuk e shijon të tashmen.
Si rezultat, ai nuk jeton as në të tashmen dhe as në ardhmen.
Dhe jeton sikur nuk do të vdesë kurrë.
Dhe vdes pa jetuar në të vërtetën.
Shpesh dëgjojmë se disa njerëz nuk e kanë gjetur veten ende. Por vetja nuk është diçka që e gjen, është diçka që krijon.
Ka njerëz të drejtë që edhe pse janë kilometra larg teje, të kuptojnë më mirë sesa njerëzit që janë rreth teje në jetën e përditshme.
Fjala "Përse" nuk fsheh vëtëm kureshtjen....por dhe ankesën më të madhe të njerëzve të lënduar.
Njerëzit ndryshojnë, por vetëm një nuk e toleron askush: ty!
Unë nuk i kushtoj vëmendje atyre që kritikojnë. Ka dy lloje njerëzish në botë: ata që mund të bëjnë, dhe ata që kritikojnë.
Rrallë, njeriu percepton siç sheh. Zakonisht ai e sheh siç percepton.
Njerëz të ndershëm ka shumë, por nëse nuk jeni në burg ka shumë pak shanse t'i takoni.
Shoqëria moderne prodhon shumë gjëra të dobishme dhe shumë njerëz të padobishëm.
Nëse njerëzit e dinin se sa të vegjël bëhen kur përpiqen të duken të mëdhenj, nuk do ta provonin kurrë.
Njerëzit ndalojnë të mendojnë, kur ndalojnë të lexojnë.
Për fat të keq ka ardhur koha kur njerëzit e ndershëm takohen më rrallë se shenjtorët.
Nuk është betimi që na bën të besojmë njeriun, njeriu na bën të besojmë betimin.
Të gjitha kafshët, me përjashtim të njeriut, e dinë se qëllimi i jetës është kënaqësia e tij.
Pasioni i jep jetë njeriut dhe mençuria kohëzgjatje.
Jepini njeriut gjithçka që ai dëshiron, dhe menjëherë, në atë moment ai do të ndiejë se gjithë këto nuk janë të gjitha.
Kimia mes dy njerëzve është diçka që logjika nuk do ta shjegojë kurrë.
Bota nuk do të zhduket, sepse ka shumë njerëz, por sepse ka shumë jo njerëz.
Njeriu i jep vlerë vendit dhe jo vendi njeriut.
Ne njerëzit jemi si librat, të gjithë na gjykojnë nga kopertina, pa patur lexuar historinë tonë...
Kur një njeri të bën të lumtur nga larg, mendo se çfarë mund të bëjë nga afër.
Të verbër nuk janë njerëzit që nuk mund të shohin. Të verbër janë ata që shohin dhe megjithatë nuk u intereson ...
Mos ndiqni njerëz që nuk është e shkruar të jenë me ty.
Një nga gjërat më të vështira me të cilat do të përballemi në jetën tonë është fakti që ndonjëherë do të ketë njerëz që nuk do të dëshirojnë të bëhen pjesë e jetës sonë.
Një nga gjërat më të vështira me të cilat do të përballemi në jetën tonë është fakti që ndonjëherë do të ketë njerëz që nuk do të dëshirojnë të bëhen pjesë e jetës sonë.
Njerëzit shpesh thonë se ne me të vërtetë duhet të luftojmë shumë për njerëzit që na interesojnë. Se duhet të jemi të gatshëm të bëjmë diçka më shumë për ata njerëz të veçantë në jetën tonë.
Bisedat me të huajt plotësojnë një nevojë themelore që ndoshta mendoni se mund të plotësohet vetëm nga njerëz që njihni. Emri i kësaj nevoje është "intimitet".
Unë nuk njoh as një njeri egoist që nuk ka mijëra justifikime për veten e tij dhe një mijë kritika për njerëzit pranë tij… të cilët, plotësisht "Simpatikisht", i sillen gjithmonë gabim ……
Ka shumë që besojnë se njerëzit janë dele. Akoma të tjerë besojnë se njerëzit janë ujqër. Të dy palët mund të paraqesin argumente të forta për të mbështetur pozicionet e tyre.
Nëse njeriu bëhet indiferent në jetë, nuk ka shpresë se ai mund të zgjedhë të mirën.
Sa herë i dëgjoni njerëzit të thonë: "Jam lodhur!" Po, të gjithë janë të lodhur. E megjithatë dikush i sheh njerëzit duke qenë të zënë, duke vrapuar majtas dhe djathtas pa u ndalur asnjë minutë. Është mirë të jesh energjik. Por që të jesh gjithnjë energjik pa u lodhur, duhet të dish të pushosh,
Specia njerëzore mburret me atë që e veçon atë nga mbretëria e kafshëve. Logjika është ajo që na bën të ndryshëm nga qeniet e tjera në tokë.
Meqenëse historia njerëzore tregon qartë se njerëzimi nuk ka përfituar asgjë nga gënjeshtra, le të gjejë logjika hapësirë ??për të peshuar dhe të vendosë nëse ka ndonjë përshtatshmëri në vazhdimin e gënjeshtrës ...
Mbaroi dhe dita e sotme… Për disa vështirë… Për të tjerët e lehtë. Por për të gjithë e nesërmja do të jetë një ditë e re!
Edhe një ditë zgjohesh në një brez që të gjithë duan të të shohin të shkatërruar dhe të mos qeshësh. Në një brez ku sheh njerëz që largohen prej teje dhe le tu kesh ofruar atyre tërë jetën tënde. Në një brez ku të gjithë dashurohemi me njerëz të gabuar. Se njerëzit tani nuk ndiejnë asgjë edhe nëse u keni ofruar gjithçka. Në një brez ku dashuria u bë shfrytëzim ..
Të jesh më i miri nuk është keq, por shpesh i shqetëson të tjerët!
Të kesh pak nuk do të thotë se je pak.
Të kem pak nuk do të thotë që jam pak dhe të kesh shumë nuk do të thotë se jam i rëndësishëm. Mos ngatërroni atë që keni me atë që jeni. Janë dy gjëra të ndryshme.
Flisni me fëmijën brenda jush.
Trajtojeni veten si një fëmijë. Mos u tregoni të ashpër me të. Gjuha e dashurisë sjell rezultate më të mira.
Edhe nëse mendoni se vështirësitë ishin të mëdha dhe keni humbur në disa lojëra të jetës, nuk do të thotë se keni humbur rrugën.
"Për shkak se njerëzit nuk janë të kënaqur me të mirën, kërkojnë më të mirën. Kështu ata gjejnë të këqen dhe e mbajnë atë nga frika se mos bien në më të keqen."
Njeriu mund të mos jetë perfekt, por ai është një produkt i evolucionit
Dhe unë besoj plotësisht në të dhe potencialin e tij.
Ndoshta një ditë, secili prej nesh individualisht, do të jetë në gjendje të zbërthejë lëmshin e jetës së tij, fije më fije derisa të gjejë cepin, endjen dhe thurjen e tij, çfarë i përshtatet atij.
Deri atëherë, zakoni dhe përsëritja do të na ndjekin
dhe një mjerim i pashpresë do të shoqërojë ekzistencën tonë.
Ekzistenca jonë duhet të përmbushë qëllime më të larta
Lumturia materiale nuk duhet të jetë qëllim në vetvete.
Ne bëhemi një bandë e pakënaqur njerëzish dhe a e dini pse?
Sepse paratë na sundojnë.
Njerëzimi, evolucioni, përparimi, ambiciet, dashuria, ndershmëria janë disa elemente të jetës që mungojnë sot.
Të bëhesh njeri gjithashtu nuk shpengohet por mësohet, fitohet.
Vlerat kanë vdekur, kështu që çdo krizë do të jetë serioze.
Në një botë të keqe, mos ndalo të ëndërrosh.
Sepse ëndrrat janë të endura me dashuri
Dhe dashuria e bën botën tonë pak më të bukur. Aq sa pak dritë del nga çarja, duke mbuluar rastësisht aq errësirë.
Kur njerëzit nuk kanë kuriozitet për veten e tyre, kjo është gjithmonë një shenjë e keqe.
Për të arritur në njerëzit e vërtetë, së pari duhet të kaloni nëpër mbeturinat.
Afrohuni me njerëzit që ju bëjnë të buzëqeshni dhe vlerësojnë atë që ju u jepni atyre.
Mos harroni fjalët e Earl Nightingale:
"Qëndrimi ynë ndaj jetës përcakton edhe mënyrën se si do të na trajtojë vetë jeta."
Është edhe më e vështirë për majmunin mesatar të besojë se është njeri.
Asgjë nuk është si mirësia. Fytyra e saj shkëlqen si dielli që praron krijimin në mëngjesin e ditës së bukur të verës. Sa të bekuar janë njerëzit e mirë, të lumtur, të ëmbël, të thjeshtë, të dhimbshëm, të përulur! Çfarë pasurie e vërtetë në një zemër të tillë! Dhe çfarë varfërie, çfarë mjerimi, çfarë shëmtie, në shpirtrat e këqij, në ata egoistë, dhe le të fryhen nga jashtë dhe le të hiqen të pasur!
Qëllimi ynë nuk është të dënojmë të keqen, por ta korrigjojmë atë. Me dënim njeriu mund të humbasë, me mirëkuptim dhe ndihmë ai do të shpëtohet.
Ekzistojnë tre shkaqe të luftës në natyrën njerëzore: konkurrenca, mosbesimi dhe etja për lavdi.
Njerëzit e zakonshëm kundërshtojnë të tjerët, njerëzit e mençur i kundërvihen vetvetes.
Konsultimi është i nevojshëm për shumë njerëz. Veprimi ka nevojë për një të tillë.
Njerëzit janë të ndarë në shenjtorë që e konsiderojnë veten mëkatarë dhe mëkatarë që e konsiderojnë veten shenjtorë.
Ka mjaft dritë për ata që duan të shohin dhe errësirë ??të mjaftueshme për ata që nuk duan të shohin.
Njeriu është një qenie që ka nevojë për shoqëri, që ndjen se ekziston përmes një marrëdhënieje, që dëshiron të dashurojë dhe të dashurohet. Pak se ka frikë nga vetmia, pak se shumica e tij nuk funksionon individualisht, kjo nevojë e çon atë në kompromise, dhe shpesh në zgjedhje të gabuara.
Situata njerëzore është tragjike! ...
Njeriu i dashur jeton në një botë të dashur. Njeriu armiqësor jeton në një botë armiqësore: të gjithë ata që takoni janë pasqyrimi juaj.
Mjerë qeni që jeton pa zotëri.
Mjerë njeriu që jeton me zotërinë e tij.
Të jesh njerëzor do të thotë të ndihesh përgjegjës për gjithçka që të rrethon.
Sot, njerëzit këndojnë për gjëra për të cilat as nuk ia vlen të flasësh.
Njeriu i vërtetë mbetet i zakonshëm, plotësisht i zakonshëm. Askush nuk e di se kush është, askush nuk e di se çfarë thesari mbart brenda. Ai kurrë nuk reklamon, nuk përpiqet kurrë të promovojë.
Po pse reklamojmë? Për shkak të Egos. Ju nuk jeni të kënaqur me veten tuaj. Ju jeni të kënaqur vetëm kur të tjerët ju vlerësojnë.
Fjalët janë padyshim ilaçi më i fuqishëm i njohur për njerëzimin.
Njeriu është një qenie që prodhon zhurmë, ndot ajrin, ndot ujin, shkatërron pyllin, prodhon mbeturina në një mënyrë masive dhe e gjithë kjo me gjenialitetin e tij.
Gjuha iu dha njeriut, në mënyrë që ai të dinte mendimet e njëri-tjetrit dhe të mos mashtronte njëri-tjetrin. Pra, përdorimi i gjuhës për qëllim të mashtrimit dhe jo për qëllimin për të cilin është vendosur është mëkat.
Njerëzit bëhen më mirë çdo ditë, por ato përkeqësohen çdo natë.
Madhështia e njeriut është aftësia e tij për të menduar.
Bota po ecën përpara falë njerëzve jo indiferentë.
Zakonisht njeriu i mençur hesht jo sepse nuk ka asgjë për të thënë, por sepse ka diçka për të menduar.
Mjerimi i shkaktuar nga tradhtia e individit mbi të cilin kishin investuar një lidhje miqësore, pune ose dashurie. Por nuk janë njerëzit që na zhgënjejnë që kanë faj, por ne vetë. Dhe kjo sepse ne u japim atyre më shumë vlerë sesa mund të trajtojnë. Para se të investoni në çdo lloj marrëdhënie ka parametra që duhet t'i analizojmë dhe t'i mendojmë.
Një njeri lë pas gjurmët, njëqind njerëz: shtigjet, mijëra: shkretimin.
Të gjitha fatkeqësitë e njerëzimit ndodhin pasi të gjithë i përkasin një race, kombi, shteti ose grupi të caktuar. Idealisht ne do të duhej t'i përkisnim vetëm një grupi, grupit të njerëzve.
Njeriu që di të meditojë është njeriu që di të dëgjojë. Ose e kundërta: njeriu që di të dëgjojë, di dhe mediton.
Ajo që përmban njeriu është shumë më e rëndësishme se ajo që ka njeriu.
Kushdo që di të dëgjojë të tjerët do të thotë se ka mësuar shumë.
Natyra dhe kultura komplotojnë kundër njeriut për të shpëtuar, shpesh i ofrojnë atij disa lodra për ta bërë atë të mendojë më pak.
Detyra më e madhe e njeriut është të respektojë lirinë e të tjerëve. Dashuria për këtë liri dhe shërbimin e saj është virtyti i vetëm. Kjo është baza e çdo etike.
Njeriu u krijua si një kafshë, por kureshtja lakmitare e bëri atë të pushojë së qeni një kafshë. Domethënë, njeriu ka pushuar së qeni njeri! ..
Ajo që ka rëndësi nuk është pozicioni që mbajmë, por drejtimi që ndjekim.
Ne njerëzit jemi si një varkëtar që vozit në një drejtim ndërsa shikon në drejtim tjetër.
Bisedat me zë të lartë zakonisht zhvillohen nga njerëz me nivel të ulët mendor.
Një përpjekje që kemi bërë duke luftuar me veten tonë është shumë më e vlefshme se një mijë përpjekje që kemi bërë duke luftuar me të tjerët.
Nëse i vlerësojmë njerëzit nga puna, atëherë kali është më i mirë se çdo njeri.
Disa njerëz kanë sukses në jetë me ato që dinë. Disa me ato që bëjnë dhe pak me atë që janë.
Shumë e kanë zili rezultatin, por pak njerëz e kanë zili mënyrën për ta arritur atë.
Dallimi midis një njeriu të mençur dhe një njeriu të thjeshtë është se njeriu i mençur e di se është një njeri i thjeshtë.
Njerëzit e mençur nuk hapin gojën, njerëzit e fortë nuk ngrejnë grushtat.
Ju nuk keni pse të merreni aspak me çështje të mëdha: Nëse i keni larguar mendimet e kota, atëherë keni arritur madhështinë.
Nuk është aspak e nevojshme ta befasoni botën me njohuritë tuaja: Nëse u çliruat nga sundimi i gjërave, atëherë e kuptonit se çfarë është mençuria.
Njeriu i zgjuar zgjidh problemet. Njeriu i mençur i anashkalon.
Njeriu i mençur nuk kërkon kuptimin e jetës. Ai thjesht nuk e humb atë.
Njerëzit do t'ju duan nëse mund t'i bindni ata se mendojnë, dhe nëse në vërtet i detyroni të mendojnë, atëherë ata do t'ju urrejnë.
Sigurisht, çështjet e njerëzve do të ishin më të lumtura nëse fuqia e njerëzve për të heshtur do të ishte e barabartë me fuqinë e tyre për të folur. Përvoja, megjithatë, më se e mjaftueshme na mëson se njerëzit nuk kontrollojnë asgjë aq vështirë sa gjuha e tyre.
Njeriu i vërtetë nuk do të krijohet nga qyteti i madh, por nga fshati i vogël, jo nga pallatet e plota, por nga kasolja e varfër, jo nga udhëtimi i gjatë, por nga ecja e brendshme.
Tragjedia më e madhe e njeriut të mençur që e njeh rëndësinë e heshtjes: të mos jesh në gjendje të transmetosh këtë njohuri të rëndësishme pa shkelur këtë doktrinë të shenjtë të mençurisë së vërtetë.
Nëse përpiqet, do të dështojë
Banorët e qyteteve të mëdha që jetojnë në xhunglën e asfaltit, çimentos dhe betonit kanë iluzionin se "pyjet" e tyre nuk digjen.
Shkëndijat tashmë janë hedhur kudo...
Ndonjëherë njerëzit nuk e vërejnë atë që bëjnë të tjerët derisa të pushojnë së bëri.
Ndonjëherë njerëzit nuk e vërejnë atë që bëjnë të tjerët derisa të pushojnë së bëri.
Shumë njerëz e njohin sipërfaqen e këtij oqeani, por nuk kuptojnë asgjë për thellësitë.
Bota është një individ dhe një individ është një Botë.
Kërkoni shoqërinë e njerëzve të denjë dhe hyni lirshëm në rrugën e tyre.
Njohuria e vërtetë do t'i vijë atij që mund të qëndrojë zgjuar.
Pak njerëz arrijnë në bregun e kundërt. Pjesa tjetër vrapojnë lart e poshtë në këtë anë të tokës.
Edhe nëse një njeri mund një mijë armiq në një mijë beteja, ai që do të mposhtë vetveten është luftëtari më i madh.
Shumë njerëz pyesin pse dikur isha ndryshe
po kerkonin te zbulonin pse jam i tille sot.
Kush jam apo kush isha unë? Kërkime pa kuptim.
Fitimi është se vazhdimisht i shmangia.
"Në strehën e njëri-tjetrit
është vendi ku jetojnë njerëzit "
"Nëse nuk e ndihmojmë njëri-tjetrin,
atehere kush do ta bëjë ??? "
Nuk ka asgjë që mund t'u mësojmë njerëzve, ne vetëm mund t'i ndihmojmë të zbulojnë diçka vetë
Nuk mund të kapërceni detin thjesht duke parë ujin.
Si është e mundur të gjykojmë të tjerët kur nuk mund ta gjykojmë veten?
Mësimi i syrit është për shumë njerëz.
Mësimi i zemrës vetëm për të zgjedhurit.
Të parët thonë: Shiko, e di.
Të dytët rrëfejnë: Kështu e dëgjova të thuhej ....
Është e vështirë të ndjekësh një vizion të madh në këtë botë të errësirës.
Bëhuni pilot dhe jo viktimë e forcave tuaja.
"Edhe nëse nuk e dini se ku shkoni, duhet të dini se nga vini ..."
Disa gjëra, megjithëse janë të drejta, konsiderohen të gabuara për shumë breza. Meqenëse vlera e së drejtës ka të ngjarë të njihet pas shekujsh, nuk ka asnjë arsye për të kërkuar njohje të menjëhershme.
Është më lehtë të jesh i mençur për të tjerët sesa për veten tënde.
Shmangni njerëzit negativë dhe ters. Ata përpiqen të justifikojnë dështimet e tyre. Nuk janë vetëm kundërproduktive, por janë edhe të dëmshëm.
"Njerëzit nuk mund të durojnë të mbajnë shumë realitet mbi supe."
"Mosmirënjohja është tradhti ndaj njerëzimit".
"Ekzistojnë tre arsye që e bëjnë një person të padrejtë. Së pari epshi lidhet me kënaqësitë fizike, pastaj lakmia e tij për fitim dhe së treti ambicia e tij për të dashur të shkëlqejë mbi të barabartët dhe bashkëmoshatarët e tij."
Xhevahiri i njeriut është mençuria.
Xhevahiri i mençurisë është qetësia.
Xhevahiri i qetësisë është guximi.
Xhevahiri i trimërisë është butësia.
Kultura në përgjithësi është ajo që bëjmë ne njerëzit dhe nuk e bëjnë ... majmunët.
Ai që të lavdëron për diçka që nuk e ke, dëshiron të të privojë nga ajo që ke.
Nëse dëshironi një vend në diell do të duhet të toleroni disa flluska.
Shumë e kritikojnë krenarinë. Ata, natyrisht, nuk kanë asgjë për të qenë krenarë.
Një njeri i veshur mirë është ai me kostumin e të cilit nuk i kushtove vëmendje.
Asgjë nuk i ndan njerëzit aq shumë sa një shtëpi e përbashkët.
Ndonjëherë duhet të jesh i parëndësishëm për të mbijetuar.
Ajo që humbet në nivelin njerëzor do të fitohet në nivelin e tufës së civilizuar.
Sot, njerëzit këndojnë për gjëra për të cilat as nuk ia vlen të flasësh.
Ka mjaft dritë për ata që duan të shohin dhe errësirë të mjaftueshme për ata që nuk duan të shohin.
Kush mburret për gjëra të vogla, tregon se gjërat e vogla janë të mëdha për të
Ai që mendon se di gjithçka ka shumë për të mësuar. Dhe të vuajë
Vetë-mjaftueshmëria është një cilësi që ne duhet ta kultivojmë brenda vetes.
Nuk është justifikim i atyre që nuk kanë,
por virtyti që frenon kotësinë.
Njerëzit kanë një gjë të përbashkët: ata janë të ndryshëm.
Njeriu nuk duhet gjykuar nga mënyra se si flet, por nga mënyra se si hesht.
Njerëzit janë si vera. Koha tharton të keqen dhe përmirëson të mirën.
Merrni nga të gjithë atë që është më e mira dhe mos kërkoni një zot midis njerëzve.
Kur i trajtojmë njerëzit bazuar në atë që janë ata mbeten ashtu siç janë. Por nëse i trajtojmë ata bazuar në atë që mund të jenë dhe bëhen, ata do të bëheshin vetja e tyre më e mirë.
Njeriu më i braktisur është ai që braktis veten.
Një person me të vërtetë i mirë nuk mund ta shohë veten si një person të mirë.
Personi me të vërtetë zemërgjerë gjithmonë ndjen se ofron më pak sesa mundet.
Njeriu që ka dashuri brenda tij e ndjen se nuk do sa duhet dhe fund
Njeriu i evoluar ndjen se e ka përpara një rrugë të pakufizuar dhe se është minimal në lidhje me Krijimin.
Kur flasim, kur shkruajmë, kur veprojmë (dhe mënyrën sesi i bëjmë të gjitha këto) ne tregojmë një pjesë të madhe të vetvetes, çfarë jemi dhe si i konsiderojmë njerëzit tanë të tjerë ...
Ekziston një ndryshim i vogël midis njerëzve, por ky ndryshim i vogël bën një ndryshim të madh. Dallimi i vogël është qëndrimi ndaj jetës. Dallimi i madh është nëse është pozitiv apo negativ.
Dy njerëz mund të shohin të njëjtën gjë, por e perceptojnë atë ndryshe dhe reagojnë ndryshe. Ajo që ndikon në gjykimin tonë dhe ne vendosim ndryshe, është qëndrimi ynë, nëse duam ta shohim gotën gjysmë të mbushur apo gjysmë të zbrazët.
Vendimet që marrim dhe veprimet që bëjmë përcaktojnë rrjedhën tonë dhe çfarë do të arrijmë në jetën tonë. Sigurisht që ka faktorë të tjerë që ndikojnë, por ndryshimi i madh bëhet nga ky ndryshim i vogël.
Nëse nuk shpresoni për diçka më të mirë, nëse nuk besoni në veten tuaj, atëherë gjithçka është faji juaj dhe nuk përpiqeni kurrë të përmirësoni dhe kapërceni pengesat e jetës. Njëri sheh një mur dhe kthehet prapa, ndërsa tjetri ngjitet dhe vazhdon rrugën. Është qëndrimi i jetës që bën ndryshimin e madh.
"Fjala vlerësoj ka dy kuptime. Dikush ka të bëjë me të qenit mirënjohës. Tjetri me vlerësimin e një sendi a të një situate. Të kombinuara, këto dy koncepte na tregojnë një të vërtetë që është provuar vazhdimisht shkencërisht.
Për arsye të provuara shkencërisht, truri i njeriut ka tendencë të përqendrohet më shumë në negativitetet e jetës sonë. Por gjithashtu provon, dhe me siguri do ta keni dëgjuar, se "Ajo në të cilën përqendrohesh, rritet, shumëfishohet". Dhe si qenie njerëzore ne kemi aftësinë të përqendrohemi në atë që duam.
Të gjithë e dimë që paratë në vete nuk të bëjnë të lumtur. Por pse po ndodh kjo? Ndoshta sepse i shpenzojmë ato për gjëra të gabuara. Gjëra që thjesht na mbushin shtëpinë, raftet, garazhin, gishtat, veshët etj. Fatkeqësisht, kjo nuk na bën vërtet të lumtur.
Ka njerëz, të mjerë dhe të mbrapshtë, qëllimi kryesor i të cilëve, puna e tyre e përditshme, është të shkatërrojnë atë që të tjerët përpiqen me mundim të ndërtojnë.
Shpesh, ne nuk kemi fuqinë t'u tregojmë njerëzve atë që duhet të dinë, sepse ata duan të mësojnë diçka tjetër dhe kështu ata i keqkuptojnë ato që themi.
Mirësinë së pari duhet ta mirëprisni dhe pastaj ofrojeni.
Është e lehtë të heqësh qafe njerëzit. Mjafton të mos u afroheni atyre.
Të gjithë njerëzit janë të mirë derisa të thoni të parën "jo".
Njeriu është divorcuar nga e vërteta dhe për të vetmen gjë për të cilën ai duket i aftë është kultivimi i iluzionit dhe një vetë-justifikim, të cilin e ndjek vazhdimisht.
Është më mirë të jesh armiku i një njeriu të mirë se sa shoku i një të keqi.
Kur njerëzit janë miq me njëri-tjetrin, nuk ka nevojë për drejtësinë. Por kur ata janë të drejtë, atëherë kanë nevojë për miqësi.
Ne i urrejmë disa njerëz pa i njohur dhe nuk i njohim sepse i urrejmë.
"Dashuria për njerëzit është një detyrë, pasi të gjithë jemi fëmijë të të njëjtit zot".
"Të duash të gjithë njerëzit, pavarësisht racës ose fesë".
Ekzistojnë tre arsye që e bëjnë një person të padrejtë:
së pari është epshi, i cili ka të bëjë me kënaqësitë trupore
së dyti lakmia, ka të bëjë me ndjekjen e fitimit dhe
së treti, ambicia për të dashur të shkëlqejë nga moshatarët e tij.
Kur njeriu ka fuqi të barabartë me pasionin e tij ai është shumë i egër.
Nuk mund t'i ndryshoni njerëzit. Dhe është e pasjellshme të përpiqesh.
Gjithkush pëlqen njerëzit që vijnë shpejt në temë.
Nuk mund ta fshehni disponimin tuaj të keq nga njerëzit që ju njohin mirë. Por gjithmonë mund të jesh i sjellshëm.
Njerëz që vijnë e shkojnë si era, që janë dhe nuk janë këtu, të cilët dëshirojnë të jenë kudo dhe në fakt askund, por që më e rëndësishmja duan të shihen kudo. Njerëzit që e bindin veten se janë të mirë në marrëdhënie joreale.
Në udhëtimin e jetës sonë, ne do të veçojmë disa njerëz të cilët do t'i quajmë miq. Sepse jo të gjithë e meritojnë ta mbajnë këtë titull.
Shumica e njerëzve e përcaktojnë një mik nga koha kur e njohin atë. Unë e njoh atë nga cilësia, domethënë nga sa e njohim njëri-tjetrin dhe çfarë kemi jetuar së bashku.
Jam lodhur duke vrapuar në distanca për të qenë afër njerëzve që nuk do të bënin asnjë hap të vetëm për mua.
Shumë pak njerëz do të qëndrojnë përgjithmonë në jetën tuaj. Por disi, kur afrohem me dikë, nuk mund ta imagjinoj jetën time pa të. Sidoqoftë, në një moment, ajo largohet.
E meta ime më e keqe është se besoj në anën e mirë të njerëzve.
Ndërsa pjesa tjetër e botës përpiqet të lidhet, të ndërtojë marrëdhënie dhe të bëjë miq, ka nga ata që thjesht duan të qëndrojnë me veten e tyre.
Bota jonë është e banuar nga miliona njerëz, të cilët secili ka një inteligjencë të ndryshme dhe padyshim që shumica e tyre mendojnë se në një farë mase janë të zgjuar, ndërsa është pothuajse e pamundur që disa nga mendimet e tyre në mendjen e tyre të mos konsiderohen të zgjuara dhe origjinale prej tyre.
"Njerëzit e zgjuar e njohin dhe e kuptojnë se çdo gabim ose dështim është një mundësi e mirë për të mësuar të bëjmë më mirë herën tjetër."
Sado që e kemi të vështirë të besojmë, ne jemi të rrethuar nga njerëz që na afrohen "duke mbajtur" të gjitha llojet e maskave ... aq shumë sa arrini në pikën e mrekullimit dhe të pyesni se kush është i vërtetë dhe kush nuk është në jetën tuaj.
Njerëz që i konsideronit të tutë. Njerëz me dy fytyra dhe hipokritë, një fenomen shumë i zakonshëm për fat të keq.
Ekziston një hendek midis asaj që ne do të dëshironim të kishim dhe asaj që kemi realisht. Askush nuk mund të thotë me siguri pse ne njerëzit bëjmë kompromis me diçka mediokre ose inferiore ndaj asaj që meritojmë.
Nëse jo të gjithë, shumica "japin", gjithmonë duke pasur diçka në mendje për të marrë.
Njeriut nuk i duhet një pasqyrë për të parë bukurinë e tij.
Bukuria e tij pasqyrohet në sytë e atyre që e vlerësojnë.
Nuk duhen rroba apo përbërje të shtrenjta për t’u zbukuruar.
E gjithë bukuria e njeriut është e fshehur në shpirtin, zemrën dhe mendjen e tij.
Zakonisht, shumica e njerëzve mendojnë se çfarëdo virtyti që kanë është e mjaftueshme, ndërsa për pasurinë, paratë, fuqinë, famën dhe të gjitha ato, ata besojnë se gjithçka që kanë nuk është e mjaftueshme.
Të largohesh kur të thotë intuita, një zë brenda teje bërtet, por emocioni nuk bindet. Sepse zor se të tradhton instikti.
Shpesh dikush dëshiron atë që nuk i nevojitet.
Ne nuk jemi më të njëjtët njerëz që kemi qenë dikur. Ne kurrë nuk do të jemi ata që ishim sepse jeta kërkon që ne të ndryshojmë. Të mos jemi ata që ishim do të thotë se jemi me fat që kemi pasur përvoja që na ndryshuan dhe mësuam prej tyre.
Kur ndryshojmë vetveten
Ka kuptim të thuhet se ne zakonisht e përcaktojmë veten sipas fakteve themelore që na stigmatizuan dhe ne e dimë se do ta kujtojmë përgjithmonë. Këto ngjarje janë rezultat i ndërveprimeve tona me realitetin, nga një zhgënjim romantik te stresi i përmbushjes së detyrimeve tona ditore.
"Nuk ka rëndësi kush jemi: pavarësisht se çfarë bëjmë, pavarësisht se nga vijmë, ne gjithmonë mund të krijojmë një version më të mirë të vetvetes."
I vetmi person me të cilin duhet të krahasosh veten ose të garosh me të është personi që sheh në pasqyrë. Ne jetojmë në një botë konkurruese, por jeta nuk është një garë. Vendosni qëllime vetes dhe bëni gjithçka që duhet për t’i arritur ato, por mos e lini veten të bjerë nëse dikush tjetër arrin atje më shpejt se ju. Nuk është çështje kohe, bukuria është në udhëtim.
Realitetet e rreme do të krijojnë njerëz të rremë. Ose njerëzit e rremë do të lindin realitete false dhe më pas do t'ua shesin njerëzve të tjerë, duke i shndërruar përfundimisht në falsifikues të vetvetes.
Personi i parë të cilit duhet t'i kushtojmë kohën tonë është vetvetja. Atëherë do të jemi në gjendje të vlerësojmë se kush na bën të ndihemi mirë dhe kush jo.
Është një fakt që në shoqërinë e sotme, të jesh i rrethuar nga njerëz të vërtetë, origjinalë është e rrallë. Nëse e keni këtë avantazh në ditët e sotme dijeni që keni shumë fat.
Një qenie njerëzore është si një roman. Deri në faqen e fundit nuk e dini se si do të përfundojë, përndryshe nuk ia vlen të lexohet.
Për atë që doni, kujdesuni për të sikur të ishte gjëja më e çmuar në tokë dhe vlerësojeni njeriun, thellësisht dhe me të vërtetë.
Mbështetu tek ti njeri! Besoni në veten tuaj, edhe kur i ndjeni këmbët tuaja të dobëta, atë moment të errët kur i ndieni të lëkunden gati të shemben.
Mos kërkoni ndihmë dhe as mos ia shtrini dorën askujt, zgjidhja jeni vetëm ju dhe vetëm ju duhet ta zbërtheni lëmshin. Ky lëmsh që ju takon, nuk i përket fqinjit tuaj, prandaj mos e lini në duar të huaja.
Ka shumë njerëz përreth jush. Disa, ti i quan miq. Disa të tjerë, familja. Në një moment në jetën e secilit vjen kjo ndjenjë e hidhur e zhgënjimit. Nuk ka rëndësi nga kush, apo kur do të vijë.
Të duash njerëzit në errësirën e tyre.
Kur duket se e meritojnë më pak.
Kur ata janë të humbur në labirintet e shpirtrave të tyre ...
Kur askush nuk do t'u zgjasë dorën ...
Sepse atëherë ata kanë nevojë më shumë se kurrë.
Njerëzit e zgjuar janë si lule aromatike: një është e këndshme, por nga një tufë të dhemb koka.
Të gjithë mendojnë sipas interesit të tyre.
Njerëzit nuk largohen kurrë. Ata jetojnë në zemër, jetojnë në kujtime, ekzistojnë pranë jush si një hije e padukshme që ju ndjek.
Ata jetojnë përmes dashurisë suaj, mendimit tuaj të ëmbël, fjalëve tuaja kur rrëfeni një kujtim të bukur që keni jetuar.
Ju nuk i shihni, por mos u trishtoni, ata janë afër jush në një mënyrë tjetër.
Shumë herë në jetën tonë do të takojmë njerëz që thonë të tjera gjëra kur jemi prezent dhe të tjera kur mungojmë. Është shumë e trishtueshme të shohësh se sa hipokrizi mund të fshihet pas një sjelljeje.
Në fillim e keni të vështirë ta besoni dhe pyesni veten mos është bërë ndonjë gabim. Por kur e konfirmoni, tronditeni dhe zhgënjeheni. Ju jeni të zhgënjyer, sepse nuk e prisnit nga këta njerëz, sepse mendoni se nuk keni bërë diçka për të merituar një trajtim të tillë.
Mos u jepni vlerë njerëzve që nuk dinë të vlerësojnë.
Dhe vjen momenti kur kupton se çfarë ke dhënë, çfarë ke thënë, çfarë ke ndjerë për njerëzit e gabuar që ke menduar se i meritoje dhe se është gjëja më e mirë që të ka ndodhur dhe u hapët, ndave, u lidhe dhe megjithatë tani sheh sa gabim ishe, sa naiv/e ishe që besove në ai/ajo dhe aq më tepër në ty.
Unë besoj fort se njerëzit vijnë në jetën tonë për një arsye. Pavarësisht nëse ky është një bekim apo një mësim, edhe njerëzit që largohen vërtetojnë se ka një arsye për këtë. Na mësuan se ata që vijnë në jetën tonë nuk është dhe e shkruar që të qëndrojnë.
Ata që u betuan se nuk do t'ju lëndonin kurrë janë ata që në fund ju lëndojnë më shumë. Si dikush që pa mjaft njerëz të largoheshin nga jeta e saj, gjithnjë nxituat të fajësoni veten kur dikush u largua nga jeta juaj.
Ata që largohen lënë vend për ata që do të qëndrojnë. Për njerëzit që e meritojnë. Kështu që falënderoj ata që largohen, sepse ata të tregojnë se nuk ishte shkruar kurrë të ishin pjesë e jetës tuaj.
Duhet të heqësh dorë nga disa gjëra nëse dëshiron të zhvillohesh.
Nuk duhet të përputheni me të gjithë. Nuk keni pse të bini dakord me të gjithë. Nuk duhet të jeni personi që shoqëria ju thotë të jeni.
Duhet guxim dhe vendosmëri dhe një zemër e pastër për të shkuar kundër trendeve të kohës, por sapo të liroheni nga ky kafaz, do të gjeni lumturinë e vërtetë.
Mbi të gjitha, e dini se çfarë thonë një fjalë e urtë. Vetëm peshqit e ngordhur ndjekin rrymën.
Njerëzit më të qeshur dhe të mirësjellshëm janë zakonisht njerëzit që janë lënduar më shumë.
Ne të gjithë jemi njerëz që luftojmë çdo ditë për të ekuilibruar midis jetës që kemi zgjedhur dhe jetës që kemi ëndërruar. Ne të gjithë jemi njerëz që përpiqemi t'i rezistojmë kohës, të nënshtrojmë ditën dhe të gjejmë kuptimin e momentit tonë.
Njeriu bëhet i verbër para gabimeve të tij, por kurrë i heshtur për gabimet e të tjerëve.
Çdo person që kalon në jetën tuaj ka diçka për t'ju mësuar
Me disa prej tyre mund të bëhemi miq, të dashur, kolegë apo edhe armiq. Disa thjesht do të kalojnë si një fllad i qetë dhe kalimi i tyre nuk do të na prekë aspak.
Disa do të vazhdojnë në jetën tonë dhe të tjerët do të pinë me nxitim një cigare dhe do të largohen.
Por të gjithë do të na mësojnë diçka. Të gjithë do të kenë diçka për të na treguar, pa marrë parasysh sa e shkurtër është vizita e tyre.
Sa më e madhe të jetë barra që u ngarkoni njerëzve që kujdesen për ju, qoftë mosmirënjohje, shfrytëzim apo dhimbje, aq më e rëndë është pagesa.
Ekzistojnë disa probleme në jetën e njeriut që ju mund t'i zgjidhni vetëm nëse nuk u jepni atyre asnjë rëndësi.
Vetëm ai që është i mirë e njeh të mirën, të gjithë të tjerët njohin të keqen.
Nëse ndiqni një turmë, asnjë turmë nuk do t'ju ndjekë.
Në kohë të vështira, njerëzit e veprimit janë më të vlefshëm se njerëzit e virtytit.
Shumica e njerëzve ndjehen më të qetë me problemet e vjetra sesa me zgjidhjet e reja.
Nëse jeni në një situatë të "para shkëmb dhe pas rrymë", padyshim që keni arritur në këtë pikë qoftë duke notuar qoftë duke u ngjitur.
Nëse prisni diçka në këmbim të të qenit person i mirë, atëherë nuk jeni një person i mirë.
Ka njerëz që rrëmbejnë nga flokët vetëm mundësitë që veshin paruke.
E keqja si dhe mirësia janë pjesë e sjelljes njerëzore dhe harmonisë së botës.
Jam lodhur nga njerëzit që nuk e vlerësojnë atë që kanë dhe vazhdimisht kërkojnë të arrijnë diçka që nuk do ta vlerësojnë kurrë.
Njerëzit flasin. Gjithmonë e kanë bërë. Dhe nuk do të ndalojnë ta bëjnë.
Dhe atë që secili ka në zemrën e vet, atë nxjerr jashtë.
Nuk mund të kaloni një jetë të tërë duke menduar për të sfiduar botën. Të jeni të sigurt se çfarëdo që të bëni, në fund do të gjejnë diçka për t'ju thënë.
Atëherë, pse shqetësohesh? Pse u jep rëndësi?
Lërini të bëjnë, lërini të thonë, lërini të gjykojnë ashtu si dëshirojnë.
Shikoni veten tuaj, të keni një ndërgjegje të pastër. Të jeni mirë, ju me shpirtin tuaj. Kjo nuk është shaka. Duhet guxim, përpjekje dhe dhimbje për ta bërë.
Njerëzit kanë qenë gjithmonë të tillë. E dini. Në fund të fundit, edhe ju jeni në këtë botë.
Ka raste kur asgjë nuk na jep gëzim. Njerëzit humbasin hijeshinë e tyre, këngët humbasin muzikën e tyre...
Në këto momente nuk është e thjeshtë të ecësh përpara nëse nuk gjejmë një arsye të mjaftueshme për t'u zgjuar çdo ditë. Sidoqoftë, arsyeja është e lehtë për tu gjetur: NE.
Problemi me shumicën e njerëzve është se ata mendojnë se do të jenë të lumtur kur të kenë një standard të caktuar jetese.
Për fat të keq, pasi të keni arritur atje ku janë, do të zbuloni se dëshironi një standard jetese edhe më të mirë.
E përsosura është armiku i së mirës.
Kushdo që nuk është në vështirësi pranë jush, nuk ka qenë kurrë! Në të bukurën dhe të lehtën, të gjithë jemi të gatshëm. Në "të mirë dhe në interesa" ne jemi të gjithë të mirë.
Të duash si qen dhe të kujtosh një gjë. Se raca e vetme e rrezikshme është njeriu.
Nuk është keq të humbasësh njerëzit kur ata kanë diçka tjetër për të cilën jetojnë.
Pavarësisht nëse bëhet fjalë për një miqësi, një lidhje dashurie apo edhe një rivalitet, duhet ta dini momentin kur largoheni.
Zakonisht njerëzit që posedojnë mosrespektim janë manipulues. Ata dinë të bindin partnerin/en e tyre që të ndryshojnë mendje dhe t'u japin atyre një shans tjetër. Por ky ndryshim nuk do të vijë kurrë. Këta njerëz nuk do të ndryshojnë sado mundësi tu jepni atyre. Por pse të hyni në proces për t’i dhënë qoftë edhe një shans?
Ndaloni të kërkoni konfirmimin e vlerës tuaj nga njerëzit e gabuar.
Njerëzit fisnikë janë në prag të zhdukjes. Kjo është arsyeja kur na trajtojnë me mirësi, siç duhet të sillemi të gjithë në jetën tonë të përditshme, mbizotëron surpriza dhe konsiderojmë se kemi zbuluar një thesar.
Ku shkuan përkëdheljet e fjalëve, bukuria e fjalës dhe euforia e shpirtit tonë? Sa kohë keni të ndjehesh mirë me fjalët e dikujt? Të dëgjoni një "ju lutem", një "faleminderit" apo edhe një shumësi të mirësisë që është një shenjë respekti dhe mirësjelljeje?
Ku shkuan njerëzit e bukur?
Nëse më pyet se çfarë mungon më shumë në marrëdhëniet njerëzore, unë do të përgjigjem mirësjellja. Dhe nuk jam i vetmi, mendoj.
Njeriu i zgjuar pikëllohet aty ku shumica e njerëzve argëtohen.
Njeriu është i denjë ose i padenjë jo vetëm në bazë të asaj që ka bërë, por edhe në bazë të asaj që ai mendon.
Njeriu i mirë është i dobishëm.
Kushdo që nuk mund ta dojë veten e tij nuk mund të dashurojë të tjerët.
Ajo që njeriu përmban është shumë më e madhe se ajo që njeriu ka.
Një njeri me kulturë por pa njerëzim është një majmun.
Të gjithë njerëzit janë të barabartë, ajo që i bën ata të ndryshëm nuk është origjina, por virtyti.
Mos lyp pak dashuri nga njerëzit që nuk kanë kohë për ju, nga njerëz që mendojnë vetëm për veten e tyre.
Asnjëherë mos e bëj atë. Njerëzit që ju bëjnë të ndiheni të padukshëm dhe të parëndësishëm me indiferentizmin e tyre, nuk ju meritojnë.
Ju meritoni dikë që, me interesimin e tij, ju bën të ndiheni të rëndësishëm dhe karizmatikë.
Ai që pret dhe shpreson shumë, në fakt vuan. Kjo është arsyeja pse ne duhet të rishqyrtojmë pritjet tona, të ndryshojmë mentalitetin në mendjet tona dhe të mos presim asgjë nga askush, por të kërkojmë gjithçka nga vetja.
Duhet të dimë se shpresat dhe pritjet janë shpesh (nëse jo gjithmonë) çarjet e para në shkatërrimin tonë emocional, dhe kështu sjellja e keqe e të tjerëve ndaj nesh merret si e mirëqenë.
Kaloni kohën me njerëz që e meritojnë dhe që ju bëjnë të ndjeheni mirë. Mos iu lutni askujt për vëmendje, miqësi dhe dashuri. Dikush që me të vërtetë ju do, do ta tregojë.
Mos kërkoni dikë që nuk i mungoni.
Njerëzit e dhembshur sjellin dritë në botë sepse kanë dalë nga errësira.
Njerëzit e dhembshur dhe të sjellshëm nuk duan që të tjerët të vuajnë si ata. Kështu që i ndihmojnë ata të mbijetojnë dhe të bëhen njerëz më të mirë.
Ata janë gjithmonë atje për të ndihmuar këdo që ka nevojë. Motivojnë të tjerët për të arritur qëllimet e tyre dhe janë gjithmonë atje për ta.
Është e mundur që shumica e njerëzve të sjellshëm dhe të dhembshur ishin pesimistë në të kaluarën. Por me kalimin e kohës, ata mësuan se nuk mund të kenë sukses në jetë me pesimizëm. Kuptuan që vetëm duke u përballur me vështirësitë mund të arrijnë ëndrrat e tyre. Dhe kështu ata i shohin pengesat si rruga drejt suksesit.
Të gjitha llojet e marrëdhënieve janë mjaft të ngjashme me njëra-tjetrën. Dallimi i vetëm është ndjenja.
Ekziston një tjetër ndjenjë në një marrëdhënie miqësore, një tjetër në një erotike dhe një tjetër në një humanitare.
Dëgjoj që shumica e njerëzve thonë se vetmia është situata më e keqe që mund të gjendet dikush. Unë i dëgjoj ata dhe thjesht i përçmoj sepse nuk e njohin vlerën e saj.
Në një shoqëri ku indiferenca është një tipar parësor, njerëzit e mirë janë ata që bëjnë ndryshimin dhe dallohen nga turma.
Njerëzit e mirë nuk përpiqen të duken të mirë. Në fund të fundit, "duket" nuk përshtatet me filozofinë e jetës së tyre. Prandaj, një element kryesor i karakterit të tyre është vërtetësia.
Njerëzit e mirë zakonisht i njihni që nga momenti i parë kur i shikoni. Nga shkëlqimi në sytë e tyre dhe ngrohtësia në buzëqeshjen e tyre. Në sytë e tyre nuk ka ligësi apo zili, vetëm mirësi.
Njerëzit e mirë të magjepsin me thellësinë dhe pastërtinë e shpirtit të tyre, çarmatosin me sytë e tyre, të ngrohin me fjalët e tyre. Mirësia e tyre është pika e tyre e fortë.
Njerëzit e mirë e bëjnë çdo moment më të bukur, më të plotë. Ata sjellin më të mirën tek të gjithë.
Kërkimi për të gjetur dikë që ta fajësojmë është gjithmonë i suksesshëm.
"Takimi i dy personaliteteve kur bashkohen është si kur dy elementë kimikë bashkohen së bashku: nëse ka reagim, të dyja transformohen"
Fatkeqësisht ekzistojnë dhe ata që janë atje vetëm kur kanë diçka për të marrë nga ju. Vetëm kur kanë diçka për të fituar. Njerëz bosh, të paaftë për të dashur, që kërkojnë vetëm të marrin.
Humbësi është vetëm ai që jep dorëheqjen. Të tjerët janë të gjithë fitues.
Njerëzit thonë pas shpinës tënde çfarë të munden dhe para syve tuaj atë që është e përshtatshme.
Askush nuk mund të shpëtojë askënd.
Askush nuk e kuron askënd.
Vetëm njeriu vetë shpëton dhe zgjedh ta shërojë veten. Sepse edhe nëse shpëton ose shërohet nga simptoma, rrënja do ta rikrijojë atë. Njerëzit përreth janë vetëm katalizatorë për motivim apo stimuj.
Ndjehuni mirënjohës çdo ditë për atë që keni, sepse disa njerëz atje jashtë janë duke luftuar për t'i arritur ato!
Është detyra jonë si qenie njerëzore të vazhdojmë sikur të mos kishte kufij në potencialin tonë.
Ju mund ta doni dikë aq shumë ... Por kurrë nuk mund t'i doni njerëzit aq sa mund të të mungojnë.
Kur jemi në dashuri, jemi të bindur se askush tjetër nuk do të na bëjë të ndjehemi në atë mënyrë. Por me kalimin e kohës, të tjerët e bëjnë, dhe shpesh e bëjnë, shumë, shumë më mirë.
Njerëzit që qëndrojnë pranë nesh dëshirojnë respekt dhe dashuri.
Ai që j'u do dhe j'u qëndron pranë. Dhe ai që dëshiron të mirën tuaj. Duajeni dhe ju. Mos e fajësoni atë për padrejtësitë tuaja, mos veproni sikur të jeni e sigurt se ai do të jetë gjithmonë atje.
Sepse mund të vijë një ditë që nuk do të jetë më.
Ka edhe disa njerëz që gjithmonë i keni të mirëqenë.
Ata qëndrojnë atje për t'ju dëgjuar, për t'ju mbështetur, për t'ju këshilluar.
Ata janë ata që do t'ju pengojnë të bini, do t'ju ndihmojnë të mos fundoseni.
Me kohë njeriu mëson ndryshimin e hollësishëm midis mbajtjes së një dore dhe lidhjes së një shpirti.
Unë do t'i përqafoja njerëzit që i dua gjithnjë e më fort, çdo ditë, çdo minutë, sikur të jenë diamantet më të çmuar në të gjithë botën….
Sepse njerëzit që ne i duam dhe na duan njësoj dhe më shumë është "ari" i jetës sonë dhe nuk këmbehet për të gjithë arin e tërë botës. Do tu thoja cdo dite qe i dua !!!
Të gjitha të mirat nga Zoti, të gjitha të këqijat nga njeriu.
Përmes betejave tona më të dhimbshme mund të zhvillohemi siç duhet. Dhe se humbjet e miqësisë dhe dashurisë që na thyejnë zemrat mund të bëjnë vend për njerëzit më të mrekullueshëm.
Qyteti nuk është xhungla e asfaltit, është kopshti zoologjik njerëzor.
Njeriu nga natyra ka dy pasione shtazore: Të rrëmbejë dhe të riprodhojë.
Njerëzit largohen që të kalojë ai që e di se ku do të shkojë.
Nuk do t'i harrojmë kurrë premtimet tona. do t'i kujtojmë gjithmonë me nostalgji.
Disa njerëz mund të besojnë gjithçka, mjafton tu pëshpërisis.
Gjysma e botës përbëhet nga njerëzit që kanë diçka për të thënë por nuk munden ta thonë dhe gjysma tjetër nga njerëz që nuk kanë asgjë për të thënë, por që vazhdojnë të thonë.
Disa njerëz kanë ende guxim, çështja është se kur flisni me ndershmëri nuk qëndroni me shumë por me të duhurit.
Deri sa të gjeni të duhurit me siguri do të zhgënjeheni herë të panumërta.
Njerëzit që nuk shohin nuk janë të verbër. Të verbër janë ata që shohin dhe janë indiferentë ...
Mos zgjidhni njerëz që ju duan, por njerëz që ju bëjnë të doni veten.
Midis përdorimit të foljes jam dhe foljes kam përfshihet dimensioni i saktë të njeriut.
Maturimi... është të mësosh të ikësh nga njerëzit që rrezikojnë qetësinë tënde shpirtërore, respektin, moralin dhe vlerën tënde.
Reputacioni i një njeriu është një përzierje e asaj që miqtë e tij, armiqtë dhe të afërmit e tij thonë pas shpine.
Në njëmijë njerëz, i mirë një. Në njëqind, asnjë
Njerëzit kanë tendencë të ndihmojnë qeniet njerëzore për të vërtetuar se ata janë njerëz më të mirë se sa janë në të vërtetë.
Njerëzit nuk janë pasqyra. Të shohin krejtësisht ndryshe nga se ti shikon veten tënde.
"Nëse më shumë njerëz ndjehen si qytetarë të botës, do të ketë shumë më pak fanatizëm dhe shumë më tepër përparim."
Njerëzit e këqij nuk kënaqen aq me të mirat e tyre sesa me të këqiat e të tjerëve.
Njeriu është e vetmja kafshë që han kur nuk ka uri, pi pa pasur etje dhe flet pa pasur asgjë të thotë...
Njerëzit pranë jush duhet të jenë të pakët dhe të mirë. Mos e humbni kohën me njerëzit që ju bëjnë të ndiheni keq, që ju ulin, që nuk duan të mirën tuaj, të cilët nuk dinë të japin. Mos u rraskapitni "në kontekstin e botës".
Është më mirë të jesh njeri për një ditë sesa hije për 1.000 ditë.
Njeriu që lëvizi malet ishte ai që filloi të lëvizë ngadalë ngadalë gurët e vegjël.
"Ju jeni njeriu që prisnit"
Njeriu nuk ka nevojë për një pasqyrë për të parë bukurinë e tij.
Bukuria e tij reflektohet në sytë e atyre që e vlerësojnë atë.
Ka dy kategori njerëzish që do të takoni në jetën tuaj.
Ata që do të hapin faqet e tyre dhe ju lejojnë të lexoni dhe fjalën e fundit të librit të tyre dhe ata që thjesht do t'ju lënë të shfletoni ato pa e kuptuar thelbin e tyre.
Nuk ka asgjë më të bukur në jetë sesa të gjesh një njeri që të përshtatet ty. Një njeri që mund të dëgjojë heshtjen tënde.
Të zbusë dhimbjen tënde.
Të qetësojë zemërimin tuaj.
Dhe të fshijë lotët tuaj, pra një njeri që mund të admirojë ekzistencën tuaj.
Të prekë botën tënde dhe të flasë me shpirtin tënd. Ai që mund të shdukë errësirën tënde.
Dhe të mbulojë frikën tuaj, duke rritur ëndrrat tuaja. Një person i tillë keni nevojë.
Që mund të lexojë sytë tuaj.
Dhe të ndriçojë buzëqeshjen tuaj.
Dashuria nuk vendos kushte për ekzistencën e vet.
Mësoni se disa njerëz thjesht nuk dinë të duan. Injoroji ato, nuk ia vlen të lejosh që të të lëndojnë.
Më mirë të duash vëllain tënd dhe le të jeshë i varfër, sesa ta urresh dhe të konsiderohesh i pasur.
Shumë njerëz ndërsa flasin me drejtësi, bëjnë padrejtësi. Por askush nga ata që bëjnë drejtësi nuk mund të jetë i padrejtë.
Askush nuk mund të presë që të gjejë një frymë bujare dhe të sjellshme në zemrat e njerëzve që janë duke luftuar për bukën e tyre të përditshme.
Të tjerët kanë nevojë për ju. Dhe si prani, dhe si një qenie njerëzore. Ndjeje!
Putha gojët, të cilat tani flasin keq për mua. Thava lotët e njerëzve që përmbytën sytë e mi me lot. Ngrita njerëz që më hodhën mua poshtë.
Isha atje për njerëz që kurrë nuk ishin aty për mua. Janë të gjitha mësime. Dhe madje mësimet e duhura nga njerëzit e gabuar.
Unë do t'i quaja mësime jete, të cilat do të më shoqërojnë përgjithmonë.
Bota ime nuk është krijuar engjëllore, kurrë nuk ishte, por e krijova me shumë përpjekje, për ta bërë qoftë dhe për pak ashtu si e ëndërroja.
Brenda saj dua të hyjnë njerëz të denjë. U dhashë fund kompromiseve që bëra me veten time, në mënyrë që të gjithë të jenë të falenderuar.
U dhashë fund zerove që i konvertova në numra duke u dhënë vlera që të besojnë se vlejnë diçka.
U dhashë fund të gjithë atyre që vodhën të qeshurën time, sepse ishin të paaftë të krijojnë të tyren.
Njerëzit që meritojnë të jenë në jetën tonë janë ata që na dëshmojnë se neve na duhen në jetën e tyre.
Nuk ka dashuri kur njeriu juaj i sheh të gjitha përmes prizmit të tij. Kur ai përpiqet të drejtojë vendimet dhe sjelljet tuaja bazuar në dëshirat dhe besimet e tij.
"Çdo mëngjes zgjohet një gazelë. Ajo e di se duhet të vrapojë më shpejt se luani më i shpejtë, përndryshe do të hahet.
Çdo mëngjes zgjohet një luan. Ai e di se duhet të vrapojë më shpejt se gazela më e ngadaltë, përndryshe do të ngordhë nga uria.''
Mik/e, nuk e di nëse je një luan apo një gazelë. Të mirën që të dua, kur dielli të lindë, vrapo!
"Kurrë asnjëherë më parë çatitë e shtëpive të njerëzve nuk ishin aq afër sa janë sot. Dhe kurrë asnjëherë më parë zemrat e njerëzve nuk kanë qenë aq larg sa janë sot".
"Njerëzit duan të jenë qendra e botës ... Gjithë sa kam nevojë është një qoshe ku ekziston e gjithë bota ime ..."
Qyteti: është një komunitet i madh i përbërë nga njerëz të vetmuar.
"Ne kemi nevojë për njerëz në jetën tonë me të cilët mund të jemi sa më të hapur. Për të pasur biseda të vërteta me njerëzit, mund të duket si një propozim i thjeshtë dhe i qartë, por ai përfshin guxim dhe rrezik". --Tomas Moore
Njeriu që gjunjëzohet para Zotit, mund t'i rezistojë në këmbë çdokujt dhe kujtdo.
Kujtimet janë si njerëzit, ikin por nuk harrohen kurrë.
Ka disa njerëz, prania e të cilëve është e nevojshme për t'i kujtuar ata.
Bëhu nga ata njerëz që thonë pak dhe bëjnë shumë, jo nga ata që thonë shumë dhe bëjnë pak! .
Vetëm njerëzit kundërshtojnë, vetëm njerëzit gjithmonë ndjehen mbi Zotat dhe vetëm njerëzit donin të ishin Zotë para se të bëheshin njerëz.
Shikoni përreth jush! Dhe në fund filloni të silleni si një njeri!
Jo të gjithë njerëzit janë të gatshëm të dëgjojnë, jo të gjithë njerëzit janë të gatshëm të mësojnë, nuk duan të ndryshojnë sepse nuk janë të gatshëm të pranojnë se ekziston një e vërtetë e ndryshme nga strehëzat e tyre, rripi i tyre i sigurimit, ku ndjehen vetëm sepse besojnë siç e dinë, askush dhe asgjë nuk do t'i dëmtojë ata!
Engjëjt u kthyen tek engjëjt, njerëzit qëndruan pranë njerëzve, por disa njerëz mbeten engjëj!
Ata luftojnë, mbështesin njëri-tjetrin,ndjejnë, ofrojnë, ata nuk e kanë humbur kuptimin e jetës në tulla, arbitraritete, makina dhe në jetën e rreme.
Njerëz! Nuk keni nevojë një ekran për të jetuar në të vërtetë!
Të jeni njerëz romantikë, momentet që krijoni do të jenë të paharrueshme në mendjen e dikujt.
Fytyra engjëllore me një shpirt djallëzor, njerëz që shkatërrojnë jetën tuaj, maska të veshura për t'ju manipuluar!
Kush janë ata të fortë?
Të fortë janë njerëzit që nuk lejojnë vështirësi t’i privojnë nga e drejta për të jetuar ashtu siç e meritojnë!
Gjëja më e lehtë për njerëzit është të riprodhojnë të keqen, urrejtjen, duke zhytur këto kurrë dhe gjithmonë në botën e shpirtit të tyre, ku errësira mbretëron pa përpjekje.
Asnjë njeri nuk është "i keq". Secili nga ne ka vështirësitë e tij, të metat dhe pikat tona të forta.
Meqenëse disa mund të jenë "njerëz të vështirë" në jetën tonë, ne mund të jemi "njerëz të vështirë" për të tjerët.
Disa njerëz duket se kanë ardhur nga shimpanzetë shumë më vonë se të tjerët.
Njerëzit kalojnë vite të tëra duke studiuar për t'u bërë më të mirë në gjithçka - nga sporti dhe mjeksia deri tek hidraulik - përveç se si të bëhen njerëz të mirë.
Ka njerëz që vetëm për shkak se janë në ballkon mendojnë se janë "më të gjatë" se njerëzit e rrugës.
Ndryshe nga kafshët, njeriu është i aftë të largohet nga ajo që do.
Të falësh njerëzit që të kanë lënduar, është dhuratë për ta...
Të largohesh nga këta njerëz dhe të harrosh ekzistencën e tyre, është dhuratë për ty....!!!
Ndonjëherë i falim njerëzit vetëm dhe vetëm sepse nuk duam të largohen nga jeta jonë.
Tolerojmë sjellje me shpresën se një moment do të ndryshojë.
Por, mos harro!
Nëse të lëndon një herë, gabimi është i tij.
Nëse të lëndon për së dyti, gabimi është i juaj.
Gjithmonë të gjeni kohë të flisni dhe të sqaroni, sepse heshtja peshon sa gurët, dhe gurët bëhen mure, dhe muret përfundimisht ndajnë njerëzit...!!!
Zakonisht ekziston një gjykatës tragjik i përsosmërisë brenda nesh ... Por, ku ka një gjykatës, ekziston edhe një hipokrit ...
Të bëhesh vetvetja është një proces i dhimbshëm kur aspiron të jesh aktori më i mirë ...
Njerëzit shqetësohen jo nga ajo që ndodh, por nga pikëpamja e tyre për atë që ndodh.
Në përgjithësi, njerëzit nuk kanë aspak mirëkuptim, sepse mësuan se dikush tjetër është përgjegjës për situatën e pakëndshme në të cilën ndodhen. ...
Ne zakonisht presim me padurim shpëtimtarin, ose shkojmë drejt tij ...
Rrallëherë lëvizim drejt vetvetes.
Dhe edhe më rrallë e pranojmë se pikëllimi që ne përjetojmë vjen nga humbja e tij.
Mësuam të pikëllohemi për të gjitha humbjet e tjera, përveç asaj, sepse "Unë jam unë", pavarësisht nëse nuk e di kush jam, por mendoj se di shumë mirë se kush janë të tjerët kundër meje.
Ndonjëherë njerëzit mund të mos e kuptojnë se gjëja më e bukur dhe e ndritshme që kanë mbi ta është shpirti i tyre ... Ai rrezaton jashtë dritën e secilit prej nesh ...
Njerëzit ndjekin një rrugë ... Të gjithë sa më mirë që munden ...
Dikush hesht, dikush flet ...
dikush vuan, dikush gëzohet ...
dikush është i uritur, dikush është i ngopur ...
dikush shtron shtratin e tij, dikush fle në dysheme
dhe Jezusi kishte thënë se dhimbja atje është vetëm sepse njerëzit kanë mësuar të evoluojnë në këtë mënyrë
Njeriu lë gjithmonë gjurmë kur ecën me respekt në jetë… në mënyrë që të gjithë të pasjellshmit që ecin në tokë ta gjejnë…
Kur të vijë koha ta kërkojmë…
Çdo ditë që zgjohemi është një dhuratë..një tjetër mundësi..një tjetër mrekulli!!
Njeriu nuk ka vetëm gjendje fizike por dhe shpirtërore dhe mendore..dhe këtu është fuqia e tij!
Ne nuk jemi asgjë më shumë se një koleksion i rastësishëm i interesave individuale, kështu që është mirë kur kuptojmë diçka, ta kuptojmë atë në një mënyrë të këndshme dhe jo të pakëndshme.
Njeriu është një burim i pashtershëm frymëzimi!
Një burim i pashtershëm i dashurisë!
Një burim i pafund krijimtarie!
Njeriu po harron të jetojë të sotmen sepse vazhdimisht po mendon për të nesërmen.
Themi të dua, duket se e nënkuptojmë fjalën, por diçka ndryshon në vazhdim! Jo vetëm në dashuri, por edhe në miqësi dhe familje.
Fjalët në jetën e njerëzve janë kaq të lehta, kaq të thjeshta! Nëse do të kishte pasoja për çdo bisedë që njerëzit shqiptuan pa menduar dhe filtruar? Çfarë do të thonin?
Gjithçka rrotullohet rreth dashurisë por asgjë më nuk e arrin. Njerëzit kërkojnë një mbështetje, një përqafim, një bisedë të mirë nga një qenie njerëzore. Të gjithë janë në kërkim, por pak janë të gatshëm t'i ofrojnë pa këmbim...
Njerëzit tashmë shmangin prekjen e njëri-tjetrin që mos të keqkuptohen! Nuk i buzëqeshin njëri-tjetrit për të mos e marrë si budalla! Nuk e dëgjojnë njëri-tjetrin sepse lehtë nxjerrin përfundime!
E megjithatë, prekin ekranin me pasion, buzëqeshin para ekranit, dëgjojnë ekranin, shikojnë me kujdes ekranin! Me të vërtetë, kjo quhet tani jeta?
Është gjynah që njerëzit binden se kanë nevojë të gjitha ato që blejnë, harrojnë se nuk mund të blejnë ato që kanë nevojë në të vërtetë.
Ka njerëz që bëjnë gjëra, të tjerë që i shohin të bëhen, dhe ata që të habitur pyesin çfarë ndodhi.
Ka një yll për çdo njeri ... Vetëm se ai nuk është në qiell ... Është atje ku nuk dëshironi të shikoni ... Është aty ku lulëzon dashuria ...
© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com
No comments:
Post a Comment