Të ndjesh keqardhje për veten dhe gjendjen tuaj, nuk është vetëm një humbje kohe, por dhe vesi më i keq që mund të kesh.
Më duket se gjysma e dytë e jetës së njeriut, nuk përbëhet nga asgjë tjetër, veçse veseve që ka përfituar në gjysmën e parë.
Vesi është diçka që bëjmë pa u menduar, dhe kjo është arsyeja që shumica prej nesh ka kaq shumë.
Vesi mund të çojë në shumë gabime pa asnjë justifikim.
Veset janë ushqimi i gabimeve
Një problem në këtë botë, është se: shumë më e lehtë është të heqish dorë nga veset e mira se sa të këqijat.
Vesi është natyra e dytë që shkatërron të parin.
Huqet janë zakonisht vese dhe jo pasione.
Vesi është kafsha brenda nesh.
Nuk do të të puth. Mund të më bëhet ves, dhe nuk mund të shpëtoj nga veset.
Ka dy llojë njerëzish në botë: ata që shkojnë në kafene dhe ata që nuk shkojnë në kafene.
Fitorja është ves. Për fat të keq, e njëjtë dhe humbja.
-Thënie për shpërdorimin
Njeriu i cili di se si të bëjë që shpërdorimet të duken të dobishme, bën një menaxhim shumë të mirë.
Për të fituar para duhet talent, por për të shpenzuar paratë duhet kulturë.
Mënyra më e lehtë për të krijuar një pasuri të vogël, është të fillosh me një të madhe.
Mos blej verëra të shtrenjta, valixhe të shtrenjta dhe ora të shtrenjta.
Ndjeni keqardhje për të pasurit: në qoftë se i ruajnë paratë e tyre, konsiderohen dorështrënguar, në qoftë se shpërdorojnë për veten e tyre, egoistë, dhe nëse i ndajnë me të varfërit, budallenj.
Atë që disa njerëz e perceptojnë si koston e lartë të jetës, është në fakt kostoja e jetës së gjatë.
Dorështrëngimi ka shkatërruar më shumë shpirtra se sa shpërdorimi.
Shumë njerëz shpenzojnë paratë që nuk kanë për të blerë gjëra që nuk u duhen, për të bërë përshtypje te njerëzit që kanë inat.
Disa njerëz nuk i llogarisin paratë e tyre deri sa të mbarohen. Të tjerë bëjnë të njëjtën gjë me kohën e tyre.
Dashuria është një oqean emocionesh i rrethuar nga shpenzimet.
Rritjet e mëdha në kosto, me rritjen e dyshimtë në performancë, është e tolerueshme vetëm në kuajt e garës dhe gratë.
Është më mirë të shpërdorosh para sikur të mos ekzistonte e nesërmja, se sa të shpërdorosh natën sikur të mos ekzistonin paratë.
Post Top Ad
Reklamohu
Tuesday, January 24, 2017
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Post Bottom Ad
REKLAMOHU
Author Details
Pasioni për leximin më lindi një ditë kur po mblidhja kanoçe në një kosh mbeturinash. Rastësisht gjatë kërkimit të kanoçeve më ra në dorë një gjysëm fletë libri, ku me vështirësi arrita të lexoj: ''Nëse një libër përplaset pas një koke dhe dëgjohet një tingull bosh, përse duhet të jetë faji i librit?''
Kështu, kuptova që fajin e ka koka ime që ishte bosh, dhe jo libri. Që nga ajo kohë libri u bë miku im më i mirë.
Njerëzit nuk lindin të zgjuar por mësojnë se si të bëhen të zgjuar.
No comments:
Post a Comment