Thënie për arsimin

- Analfabetët e shekullit të 21 nuk do të jenë ata që nuk dinë të lexojnë dhe shkruajnë, por ata që nuk mund të mësojnë, të heqin nga mendja dhe të ri-mësojnë.

Shtatë kujdeset e një mësuesi: 1) Mbështetja, 2) Inkurajimi, 3) Dëgjimi 4) Pranimi, 5) Besimi. 6) Respekti, 7) Zgjidhja e mosmarrëveshjeve.

Nëse mendoni për një vit, mbjellë një farë. Nëse mendoni për dhjetë vjet, mbjell një pemë. Nëse mendoni për 100 vjet, mëso njerëzit.

Mësuesi mediokër flet. Mësuesi i mirë shpjegon. Një mësues superior demonstron. Mësuesi i madh frymëzon.

Ata që e lënë pas dore arsimimin e tyre, harrojnë se kjo ka efektin e të mos menduarit siç duhet.

Pa një dallim të duhur është e pamundur të meditosh dhe pa medituar është e pamundur të dallosh.

Dëshirat e mëdha krijojnë nevoja të mëdha
Mos jini të zellshëm për të mësuar gjithçka sepse rrezikoni të bëheni të paditur në të gjitha.

"Mjerë ai që dëshiron të dijë shumë.
Mjerisht, sepse, në qoftë se nuk vret njohuria dërrmuese,
atëherë e sigurt që do ta çmendi "

Kur nuk ka ekuivalent gjuhësor, nuk ka ekuivalent të vetëdijes.

Atë që nuk mund ta shprehni qartë, nuk e dini,
me mendimin lind fjala në buzët e njeriut,
shprehja e paqartë është ajo që vjen nga mendimi i paqartë.

Të flasësh pak për ato që dini dhe aspak për ato që nuk dini.

Arsimi është të mësosh ato që kurrë nuk dyshuat se injoroni.

Debati i pasuron njohuritë tona, por vetmia është shkolla e gjeniut.

Më vjen keq për njerëzit e paarsimuar në një ditë me shi.

"Lumturia e njeriut përbëhet nga arsimi dhe edukimi, jo nga pasuria që fati i jep dhe i merr".

Më mirë të bëhesh nxënës në pleqëri sesa të largohesh nga kjo botë i paditur.

Njeriu analfabet nuk sheh përtej hundës së tij dhe le të ketë sytë dhe vizion të shkëlqyeshëm.

Unë kurrë nuk e kam lejuar shkollën të përzihet me edukimin tim.

Sot e kam kuptuar se mësuesi më i mirë është ai që mëson nga nxënësi i tij.

Midis budallenjve ka një numër të pabesueshëm të arsimuarish.

Sa më i paarsimuar është një person, aq më e madhe është pikëpamja për veten e tij.

Hapi i parë drejt njohurisë është të kuptojë dikush injorancën e tij. Por për të vlerësuar madhësinë e saj,  duhet të studiojë shumë dhe mirë.


Është më e lehtë të gjykosh arsimin e një personi nga pyetjet e tij, sesa nga përgjigjet e tij.

Shkolla jonë na përgatit për një jetë në një botë që nuk ekziston.

Budallai i arsimuar është më budalla se një idiot i paarsimuar.

Ka njerëz të cilët njohja e latinishtes nuk i pengon ata të jenë kafshë.

Sa më shumë inteligjent të jesh, aq më shumë duhet të mësosh.

Ndërsa përpiqemi për t'u mësuar fëmijëve tanë gjithçka për jetën, fëmijët tanë na mësojnë se çfarë është jeta.

E gjithë bota është bërë ferr, për shkak të arsimimit të gabuar. Çdo arsim i bazuar në idenë e ambicies do të shkaktojë ferr në tokë.

Dhe ka pasur sukses.

"Një mësues, i cili përpiqet të japë mësim pa e frymëzuar studentin me dëshirën për të mësuar, krijon një hekur të ftohtë"

Nëse personi është me të vërtetë i arsimuar, nuk do të kemi pse të shqetësohemi se si do ta kalojë kohën e tij të pushimeve.

Nuk ka nevojë të mësosh njeriun. Thjesht duhet ta shpëtosh nga shkolla që e bën të verbër.

Shkolla e mjerimit është shkolla më e mirë.

Shkolla jonë na përgatit për jetën në një botë që nuk ekziston.

Pas bukës, për njerëzit, është edukimi.

Mësoni nga të gjithë, mos imitoni askënd.

Shkolla jo gjithmonë jep njohuri, shpesh vetëm një diplomë.

Qëllimi i edukimit është që çdo qenie njerëzore të jetë aq e bindur dhe e qëndrueshme si një krijesë e tërë, saqë ai nuk mund të shmanget nga rruga anormale e vendosur nga shoqëria.

Të mësosh mençuri është po aq e pamundur sa të mësosh të jesh i bukur.

Analfabetët e vërtetë janë ata që kanë mësuar të lexojnë dhe nuk lexojnë.

Edukimi: aftësia për të dëgjuar gjithçka pa protestë, pa humbur vetëkontrollin dhe vetëvlerësimin.

Dituria sjell tre fryte: dhuratën e të menduarit mirë, të folurit mirë dhe të bërit mirë.

Edukimi është një gjë e mrekullueshme, por është mirë të mbash mend se asgjë që ia vlen të mësosh nuk mund të mësohet.

Budallenjtë nuk i pëlqejnë të mençurit, të pashkolluarit të shkolluarit, të vegjlit fisnikët etj.

Dhe e gjithë kjo, duke u fshehur pas një fraze: "Unë jam një person i thjeshtë ...", "Nuk më pëlqen filozofia", "Unë kam jetuar jetën time pa të", "e gjithë kjo është e keqe", etj.

Dhe në zemër është urrejtja, zilia, një ndjenjë e inferioritetit. "

Urtësia - mendje, e mbarsur me vetëdije.

Shkolla - një vend ku ju mësohet të dini, por jo të mendoni.

Njohuritë që paguani qëndrojnë në kujtesë më gjatë.

Dituria hap sytë dhe mbyll xhepat.

Njerëzit që dinë më pak se të gjithë argumentojnë më shumë se kushdo tjetër.

Sa më e madhe kokëfortësia, aq më pak njohuri.

Të mësosh pa menduar është e kotë, të mendosh pa mësuar është e rrezikshme.

Nga të gjitha krijimet njerëzore, mbase më e mahnitshmja është gjuha.

Sigurisht, çështjet e njerëzve do të ishin më të lumtura nëse fuqia e njerëzve për të heshtur do të ishte e barabartë me fuqinë e tyre për të folur. Përvoja, megjithatë, më se e mjaftueshme na mëson se njerëzit nuk kontrollojnë asgjë aq vështirë sa gjuha e tyre.

Dikur mësuesi ishte i mirë dhe me një pagë të keqe,

tani mësuesi është shantazhues dhe me një pagë të mirë.

Aty ku nuk ka ekuivalent gjuhësor nuk ka ekuivalent të vetëdijes.

Për një student të ndershëm çdo ditë është një ditë me fat. Koha kalon por studenti nuk mbetet asnjëherë pas. As lavdia, as shpifja nuk mund ta lëvizin.

Mos kërko virtyt nga një person analfabet...

Nëse e dini që nuk dini shumë, jeni shumë më të zgjuar se shumica e njerëzve.

Asgjë nuk ikën derisa të na mësojë atë që duhet të dimë.

Ne jemi ato që kemi lexuar, ato që kemi shkruar dhe dëgjuar. Ato që na kanë thënë të tjerët për veten tonë dhe botën dhe ato që kemi mësuar vetë.

Të gjithë që e kanë të pamundur të mësojnë bëhen mësues.

Ne mësojmë. . .
10% e asaj që lexojmë
20% e asaj që dëgjojmë
30% e asaj që shohim
50% e asaj që shohim dhe dëgjojmë
70% e atyre që flasim
80% e atyre që përjetojm
95% e atyre që u mësojmë të tjerëve.

Koha ideale për të filluar formimin e karakterit të një fëmije është njëqind vjet para lindjes së tij.

Kam qenë nxënësi i vetes time dhe mësues i vetes time. Kam qenë nxënës i mirë, por mësues i keq.

Ashtu si toka, dhe nëse është pjellore, nuk mund të prodhojë asgjë pa kultivim, kështu dhe mendja e njeriut: pa arsim nuk mund të japi rezultatet e pritura.

Ndërsa shumica e fëmijëve janë inteligjentë, shumica e të rriturve janë budallenj. Pra, diçka nuk shkon mirë me arsimimin.

Qëllimi i edukimit është të zëvendësojë një mendje të zbrazët me një mendje të hapur.

Njerëzit paguajnë më shumë për argëtim sesa për arsimin.

Njohuria nuk është e mjaftueshme, duhet ta përdorim. Gatishmëria nuk mjafton, duhet të veprojmë.

Kur dikush mëson një gjuhë të huaj, ka mundësinë të mësojë më mirë gjuhën e tij amtare.

Unë preferoj shoqërinë e fshatarëve, sepse ata nuk janë arsimuar sa duhet për të argumentuar gabimisht.

Universitetet ofrojnë specialitete ... dhe jo personalitete !!!

Klasike është ajo që të gjithë donin të dinin, por askush nuk është ulur për ta lexuar. 

Unë nuk jam dakord me matematikën. Shuma e shumë zerove është një numër i rrezikshëm. 

Në vendin tonë nuk mjafton të di dikush se si të shkruaj, duhet të dinë dhe të tjerët të lexojnë.

Një baba vlen më shumë se njëqind mësues.

Mësojmë shumë, dimë pak, nuk pranojmë asnjë

Kushdo që di t'i dëgjojë të tjerët, do të thotë se ka mësuar shumë.

Duhet që dikush të studiojë shumë, për të kuptuar se ai di pak.


Në ditët e sotme, përqindja e analfabetëve nuk është ulur. Thjesht sot shumë analfabetë dinë të lexojnë dhe të shkruajnë.

Ajo që tashmë dimë, është ajo që na pengon të mësojmë. 


Sa më pak të lexojmë, aq më e dëmshme është ajo që lexojmë.

Kurrë nuk kam shkëlqyer në universitet, por sot të shkëlqyerit në universitete janë puntorët  e mi.

© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com