Thënie për shoqërinë

 

Shoqëria është e formuar nga njerëz që jetojnë së bashku kolektivisht si një komunitet në një rajon të caktuar për një periudhë të caktuar. Marrëdhënia e një njeriu me njëri-tjetrin kur lidhet në çfarëdo mënyre është ajo që përbën një shoqëri. Të gjithë anëtarët e shoqërisë janë shokë dhe shoqërues. Një shoqëri është ndoshta pjesa më e kultivuar e çdo komuniteti për sa i përket ndikimeve të saj shoqërore. Sipas fjalëve të Thomas Szasz, “Më parë, kur feja ishte e fortë dhe shkenca e dobët, njerëzit ngatërronin magjinë me mjekësinë; Tani, kur shkenca është e fortë dhe feja e dobët, njerëzit ngatërrojnë mjekësinë me magjinë.” Njerëzit që banojnë në një shoqëri kufizohen nga një lidhje e përbashkët afërsie ose marrëdhënieje. Anëtarët e shoqërisë ndërveprojnë me të tjerët përmes takimeve dhe ngjarjeve të shoqërisë që organizohen në kohën e duhur.

Asgjë në këtë botë nuk është e mirë apo e keqe. Mendimi ynë e bën këtë. Një thikë është e mirë kur një kirurg e përdor për të shpëtuar një jetë dhe e keqe kur një terrorist e përdor për të vrarë.

Nëse njerëzit me të vërtetë kujdeseshin dhe ndanin në mënyrë të barabartë, bota nuk do të kishte fare varfëri.

Bota po ecën kaq shpejt këto ditë saqë njeriu që thotë se nuk mund të bëhet përgjithësisht ndërpritet nga dikush që e bën atë.

Respekti është monedha e ndërveprimit shoqëror.

Problemi me shoqërinë në ditët e sotme është se të gjithë po përpiqen të përshtaten kur shumica e njerëzve kanë lindur për t'u dalluar.

Unë nuk shkoj gjithmonë me turmën sepse nuk kemi gjithmonë të njëjtat prioritete.

Ne jetojmë në një komb ku qeveritë shkatërrojnë lirinë, shtypi shkatërron informacionin, feja shkatërron moralin dhe bankat tona shkatërrojnë ekonominë.

Shoqëria nuk do të ndryshojë kurrë vetvetiu... vetëm ju mund të ndihmoni ta ndryshoni atë.

Vetëm për shkak se nuk i përshtatesh standardeve të shoqërisë për të bukurën, nuk do të thotë se nuk je e bukur.

Ndoshta të gjithë duhet të ndalojmë së kërkuari shoqërinë për të na lejuar të jemi vetvetja.

Ne jemi kultura dhe tradita jonë; nëse nuk ka kulturë apo traditë ne nuk jemi askush.

Nuk je i lezetshëm sepse e ke luajtur, je i lezetshëm sepse je gomar dhe mesa duket kjo është ajo që i pëlqen shoqërisë.

Asnjëherë mos e ndryshoni veten për t'u përshtatur me prangat dhe zinxhirët e shoqërisë! Veçantia juaj do t'ju bëjë gjithmonë të bukur.

Duke pasur parasysh papërsosmëritë e shoqërisë sonë dhe spiralën e dukshme në rënie të vlerave shpirtërore dhe morale në vitet e fundit, të menduarit është bërë një çështje e rëndë. Është më urgjente tani - ndoshta më urgjente se çdo gjë tjetër - sepse është mjeti me të cilin ne konsiderojmë, vendosim dhe veprojmë mbi gjithçka në botën tonë gjithnjë e më komplekse. Nëse nuk fillojmë të mendojmë mirë, ka shumë të ngjarë që të përfundojmë duke vrarë veten.

Çdo burrë, grua dhe fëmijë kërkon drejtësi të barabartë, mundësi të barabarta, dinjitet të barabartë. Pa diskriminim, pavarësisht nga raca, seksi, feja, preferenca seksuale apo statusi social. Kur keni lindur, keni lindur me të njëjtat të drejta njerëzore si gjithë të tjerët. Ju keni të drejtë të jetoni, keni lindur të lirë dhe të barabartë për të pasur lirinë dhe zgjedhjen e fesë suaj dhe lirinë e shprehjes. Të gjithë burrat dhe gratë janë krijuar të barabartë...

Jo të gjithë e kanë brenda vetes të shkojnë kundër normave.. Jo të gjithë e kanë në vete të ecin me ndjenjat e tyre... Jo të gjithë e kanë në vete GUXIMIN të përballen me shoqërinë dhe të thonë se NUK KA RRËNDËSI ZGJEDHJA IME.. .

Ajo që ju thotë bota është të jeni si gjithë të tjerët. Ajo që i duhet botës është që ju të jeni ju.

Unë dua një shoqëri që ofron punë të denjë për ata që mund të punojnë dhe siguri të mirë për ata që nuk munden.

Jemi mbërthyer në një brez ku besnikëria është vetëm një tatuazh, dashuria është një citat dhe gënjeshtra është e vërteta e re.

Shoqëria është qesharake. Ata ju kërkojnë të jeni vetvetja dhe megjithatë ju gjykojnë.

Të dashura vajza të pasigurta kudo, nuk jeni të shëmtuara, shoqëria është. Sinqerisht, E vërteta.

Është fillimi i urtësisë kur kupton se më e mira që mund të bësh është të zgjedhësh me cilat rregulla dëshiron të jetosh, dhe është një pafytyrësi e vazhdueshme dhe e rënduar të pretendosh se mund të jetosh pa asnjë.

I dobët = anoreksik, i trashë = obez, e virgjër = shumë e mirë, jo e virgjër = zuskë, miqësor = fals, i qetë = i vrazhdë dhe të jesh i vërtetë = njerëzit nuk të pëlqejnë. Nuk mund ta kënaqësh kurrë shoqërinë.

Mirë se vini në shoqërinë tonë. Do të gjykoheni për atë që vishni, shijen tuaj në muzikë, si dukeni dhe si veproni. Gëzoni qëndrimin tuaj.

Ajo ka nevojë për make-up për t'u mbuluar, sepse shoqëria e mësoi se kush është ajo, nuk mjafton.

Jeta është shumë e shkurtër për të humbur kohë duke menduar se çfarë mendojnë të tjerët për ju. Në radhë të parë, nëse do të kishin gjëra më të mira në jetën e tyre, nuk do të kishin kohë të uleshin dhe të flisnin për ju. Ajo që është e rëndësishme për mua nuk janë mendimet e të tjerëve për mua, por ajo që është e rëndësishme për mua është mendimi im për veten time.

Vlerat e shoqërisë sonë po korruptohen nga këmbëngulja e reklamave në ekuacionin: Rinia është e barabartë me popullaritetin, popullariteti është e barabartë me suksesin, suksesi është e barabartë me lumturinë.

Në të gjitha shoqëritë, këshillohet që nëse është e mundur të shoqëroheni me më të lartat; jo se më të lartët janë gjithmonë më të mirët, por sepse, nëse jemi të neveritur atje, mund të zbresim në çdo kohë; por nëse fillojmë me më të ulëtën, është e pamundur të ngjitemi.

Shoqëria është një formulë e sajuar e asaj që supozohet të jemi, e mbajtur gjallë nga ata që besojnë në të... Unë qesh në fytyrën e shëmtuar të shoqërisë, me të gjitha përmasat e sajuara.

Çfarë nuk shkon me shoqërinë? Ajo që është e gabuar është se njerëzit heqin dorë nga kërkimi i besimit dhe rrinë duarkryq dhe përzihen me turmën. Por nuk është ai që dua të jem. Përzierja nuk është gjëja ime.

Si komb, shoqëri, familje dhe individ, ne duhet t'u jemi mirënjohës paraardhësve tanë të mëdhenj që ia kushtuan jetën e tyre vendosjes së infrastrukturës së jetesës sonë sot. Le të vazhdojmë rrugën e tyre dhe të ndërtojmë mbi të.

Çdo fe, aq e dashur për ata, jetën e të cilëve e shenjtëron, dhe duke përmbushur një funksion kaq të nevojshëm në shoqërinë që e ka adoptuar atë, kundërshton domosdoshmërisht çdo fe tjetër, dhe ndoshta bie ndesh me vetveten.

Shoqëria është çmendinë, kujdestarët e së cilës janë zyrtarët dhe policia.

Le të praktikojmë atë që predikojmë dhe me pranimin që presim nga të tjerët, le të ndalojmë së qeni kaq gjykues të mallkuar dhe të kryqëzojmë këdo që nuk përshtatet me perceptimin tonë të thjeshtë për atë që është e drejtë.

Shoqëria e civilizuar kërcënohet vazhdimisht nga shpërbërja përmes kësaj armiqësie kryesore të njerëzve ndaj njëri-tjetrit.

Çdo fakt i shkencës dikur ishte i mallkuar. Çdo shpikje konsiderohej e pamundur. Çdo zbulim ishte një tronditje nervore për disa fe. Çdo risi artistike u denoncua si mashtrim dhe marrëzi. E gjithë rrjeta e kulturës dhe e "përparimit", gjithçka në tokë që është krijuar nga njeriu dhe që nuk na është dhënë nga natyra, është manifestimi konkret i refuzimit të disa njerëzve për t'iu përkulur Autoritetit. Ne nuk do të zotëronim më, nuk do të dinim më dhe nuk do të ishim më shumë se hominidët e parë si majmun, nëse nuk do të ishin rebelët, rebelët dhe intransigjentët. Siç tha vërtet Oscar Wilde, "Mosbindja ishte virtyti origjinal i njeriut".

Shoqëria përbëhet nga dy klasa të mëdha: ata që kanë më shumë darka se oreks dhe ata që kanë më shumë oreks se darka.

Ne duhet të tregojmë se liria nuk është thjesht një vlerë e veçantë, por se ajo është burimi dhe kushti i shumicës së vlerave morale. Ajo që një shoqëri e lirë i ofron individit është shumë më tepër se ajo që ai do të ishte në gjendje të bënte vetëm sikur të ishte i lirë. Prandaj, ne nuk mund ta vlerësojmë plotësisht vlerën e lirisë derisa të dimë se si një shoqëri e njerëzve të lirë në tërësi ndryshon nga ajo në të cilën mbizotëron paliria.

Detyra jonë nuk është t'i bëjmë shoqëritë të sigurta për globalizimin, por ta bëjmë sistemin global të sigurt për shoqëritë e denjë.

Funksioni i shtypit në shoqëri është të informojë, por roli i tij në shoqëri është të fitojë para.

Shoqëria jonë moderne është e angazhuar në lustrimin dhe dekorimin e kafazit në të cilin njeriu mbahet i burgosur.

Aty ku mohohet drejtësia, ku zbatohet varfëria, ku mbizotëron injoranca dhe ku çdo klasë i bëhet të ndjejë se shoqëria është një komplot i organizuar për t'i shtypur, grabitur dhe degraduar, as personat dhe as pronat nuk do të jenë të sigurta.

Shoqëria është si një zierje. Nëse nuk e përzieni herë pas here, atëherë një shtresë llumi noton lart.

Në jetë nuk ka fitues, vetëm budallenj me llogari bankare zvicerane.

Në çdo shoqëri të lirë, konflikti midis konformitetit shoqëror dhe lirisë individuale është i përhershëm, i pazgjidhshëm dhe i nevojshëm.

Çmenduria është i vetmi reagim i arsyeshëm ndaj një shoqërie të çmendur.

© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com