Poezi për dashurinë e humbur - SHPREHJE FILOZOFIKE

SHPREHJE FILOZOFIKE

Mirë se vini në faqen tonë. Këtu ju mund të lexoni mijëra thënie nga çdo aspekt i jetës.

Breaking

Post Top Ad

Reklamohu

Tuesday, October 18, 2022

Poezi për dashurinë e humbur

 




Ne ishim të lumtur.


Ne ishim kaq të lumtur bashkë,
Atëherë çfarë shkoi keq,
Dashuria jonë ishte kaq e veçantë,
Ishte kaq e fortë,
Asnjëherë nuk e imagjinoja se jeta do të bëhej e keqe një ditë,
Aty ku nuk do ta pranonim njëri-tjetrin,
Ose do të thoshim fjalën tonë!


Çfarë shkoi keq?


Pyes veten se çfarë shkoi keq në marrëdhënien tonë,
sepse ishim kaq të lumtur dhe të kënaqur,
çfarë ishte ajo gjë që e shkaktoi këtë konflikt?
Kjo ishte shumë keq,
Ti do të mbetesh në kujtimet e mia përgjithmonë, sepse
gjërat nuk do të jenë më njësoj,
Mirupafshim nga unë!


Shiu nuk duket si..


Shiu nuk duket si shi
Dielli nuk më shkëlqen më
Ku duhet të shkoj dhe të fsheh dhimbjen
Ku duhet të shkoj dhe t'i jap fund kësaj fatkeqësie
Jeta është bërë kaq e pakuptimtë
Është e gjitha në kërkimin e një rrëmuje të madhe
Nuk mund ta imagjinoj jetën në këtë mënyrë
Asgjë nuk ka mbetur për të bërë apo thënë
sepse i kam humbur të gjitha
Po, kam humbur dashurinë time!


Kur je i dashuruar.


Kur je i dashuruar, ndihesh shumë mirë
Është një botë tjetër dhe është kaq surreale
Po sikur ajo dashuri të humbasë
dhe të gjitha shpresat të thyhen në të gjithë
Ti nuk mbetesh pa tjetër veç dhimbjes
dhe ca lot të thatë
Dashuria dhemb dhe dhemb shumë
atje nuk sherohet as me prekje
Dashuria dhemb shumë!


E kaluara fryn dhe ti..


Erërat e kaluara më kanë thyer krahët
Ndërsa nuk mund të fluturoj më në jetë
kam humbur shikimin për të parë
Dhe kam humbur arsyen për të mbijetuar
kam humbur gjithçka që e quajta timen
nëse kjo do të ndodhte dhe e destinuar
atëherë pse gjeta dashuri në jetë
Një dashuri kaq të pastër që nuk e gjeja
Ndjenjë dhimbjeje dhe dëshpërimi
Pasi çdo gjë ka humbur
Zemrën time nuk mund ta gjej!


Në fillim ju mendoni se dashuria ishte parajsë.


Në fillim ishte si një parajsë
pastaj ngadalë gjërat filluan të ndryshojnë
Në fillim ndjeva një ndryshim
Më pas u ndjeva vërtet çuditshëm
sjellja jote indiferente ndaj meje
Është e gjitha dashuria e humbur në sytë e tu Unë mund të shoh
Nuk ndjej më dhimbjen
Nuk ndjej më ngrohtësinë
Me siguri distanca ka hyrë mes nesh
Me siguri na ka ndarë
Nuk e ndjej më dashurinë tënde
Nuk e ndjej se malli ka mbaruar
Është mbaruar nga ana ime
Si ai rikthim i baticës
Në det!


Unë hoqa dorë nga ju.


U hoqa dorë prej teje ka shumë kohë,
Ti e ngatërrove tekstin e këngës sime të bukur,
hoqa dorë nga ty, dhe tani është vetëm një mendim,
Me të mirën time luftova,
hoqa dorë nga ty, Shpresa është larguar,
Gjithçka ka humbur para se të fillonte,
Tani nuk do t'i besoj më dashurisë!


Ëndrrat dhe ti.


Ëndrrat ndonjëherë nuk realizohen kurrë në jetë,
Dashuria na thyen zemrën,
Nga një fillim i mrekullueshëm,
gjërat thjesht ndahen,
Dashuria është një ndjenjë kaq e pastër,
Kur kjo ndodh,
ndihesh kaq i pafuqishëm nga brenda,
nuk kam bërë asnjë mëkat,
sepse unë me të vërtetë të doja!


Dashuria ime humbi.


Dashuria ime ka humbur dhe e di me siguri,
Nuk ka mbetur asnjë ndjenjë,
asgjë për të siguruar,
Gjithçka ka mbaruar në një moment,
Nuk ka mbetur asgjë tani,
Pyetjet e shumta pa përgjigje,
Nga dashuria ime,
Dhe shumë përgjigje se si,
Ende në kërkim të tyre!

© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com

No comments:

Post a Comment

Post Bottom Ad

REKLAMOHU

Pages