Kur Zoti i mirë krijoi nënat, ishte në ditën e gjashtë të punës së vazhdueshme, kur engjëlli u shfaq dhe tha: "Jeni shumë i përkushtuar me këtë krijim".
Dhe Zoti tha: "A i keni lexuar specifikimet që duhet të ketë kjo këtu?
Duhet të jetë plotësisht e papërshkueshme nga uji, por jo plastike, të ketë 180 pjesë lëvizëse që të munden të zëvëndësohen, të lëvizë mbi kafe të derdhur dhe mbeturina të tjera ushqimore, të ketë një përparëse që zhduket kur ngrihet, një puthje që shëron çdo gjë, nga një këmbë e thyer e deri në një zhgënjim dashuror dhe të ketë gjashtë palë duar ”.
Engjëlli tundi kokën ngadalë dhe tha: "Gjashtë palë duar? Në asnjë mënyrë".
"Nuk janë duart e mia ato që më shkaktojnë probleme," tha Zoti. "Janë tre palë sy që duhet të kenë nënat".
"A do të jenë këto në modelin standard?" - pyeti engjëlli.
Zoti pohoi me kokë në shenjë dakordsie. Një palë sy për të parë përmes dyerve të mbyllura kur ajo pyet: "Çfarë po bëjnë fëmijët atje?" kur ajo tashmë e di.
Çifti tjetër në pjesën e pasme të kokës së saj për të parë atë që ajo nuk mundet por duhet të dijë, dhe natyrisht një çift i tretë këtu përpara për të qenë në gjendje të shohin kur një fëmijë gabon dhe thotë, "Unë e kuptoj dhe të dua", pa qenë nevoja të nxjerr një fjalë.
"Zot", tha engjëlli, duke prekur butësisht mëngën, "Çlodhu tani. "Neser eshte dite tjeter."
"Nuk mundem", tha Zoti. “Jam shumë afër krijimit të diçkaje që më ngjan shumë. Unë tashmë kam bërë një që kuron veten kur është e sëmurë, që mund të ushqejë një familje me gjashtë persona me një copë bukë dhe që mund të vendosë një djalë nëntë vjeç në dush."
Engjëlli e rrethoi modelin nënë shumë ngadalë. "Është shumë e butë", psherëtiu.
"Por gjithashtu shumë e ashpër! tha Zoti prerë. "Nuk mund ta imagjinoni atë që një nënë mund të bëjë ose të durojë."
"A mund të mendojë?"
"Jo vetëm që mendon, por mund të arsyetojë dhe të bëjë kompromis," tha Krijuesi.
Më në fund engjëlli u përkul mbi të dhe i preku faqen me gisht. "Këtu ka një rrjedhje," tha ai. "Unë ju thashë, ju u përpoqët të vendosni shumë në këtë model".
"Nuk është rrjedhje," tha Zoti. "Është një lot".
"Dhe për çfarë përdoret?"
"Është për gëzim, hidhërim, zhgënjim, dhimbje, vetmi dhe krenari."
"Ju jeni një gjeni", tha engjëlli.
Zoti shikoj me melankoli, "Nuk e vura unë atje".
"Dhe Zoti e krijoi Nënën"
Paolo Coelho
© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com
No comments:
Post a Comment