Ndalohet kopjimi shprehjeve pa shoqërimin me linkun përkatës të faqes.
Jeta pa dashuri nuk ia vlen të jetohet.
Dashuria foli. Zemra dëgjoi. Dhe dora shkroi. TË DUA !!!!!
Është herët të të them natën e mirë. Është vonë të të them mirëmëngjes, por kurrë nuk vonë të të them TË DUA
Dhe shkruaj vargje,
faqe plotësoj
se do të vish pranë meje
ende shpresoj.
Nuk më kujtohet se përse të zgjodha ty atë ditë, di vetëm përse të zgjedh ty çdo ditë...
Nëse dikur më kërkojnë të them historinë e jetës time, nuk do të them shumë gjëra..
Do të them vetëm një fjalë: Emrin tënd, sepse thjesht ti je e gjithë jeta ime.
Sonte do të vij në endërrën tënde, lëre hapur...
Para se të flej, të mendoj... dhe kur zgjohem, më mungon...
Ndonjëherë pyes veten se çfarë është ajo që më pëlqen më së shumti në jetë. Buzëqesh dhe mendoj për ty!
Kur më dërgoni mesazh, gjithmonë mendoj buzëqeshjen tuaj të mrekullueshme....
Më ler pak të hyj në mendjen tënde, nuk do të bëj asgjë tjetër, veçse të shikoj albumin e mendimeve të tua.
Mbrëmë të pashë në ëndrën time, por edhe aty bëre sikur nuk më vure re.
Dikur do të më vlerësosh sepse do të më humbësh ..
Dhe do të më humbësh sepse kurrë nuk më vlerësove.
Nuk të urrej që më lëndove ...
Më vjen keq që nuk mësove të dashurosh ..
Lotët që nuk duken .. janë ato që dhembin më së shumti ..
Nëse puthja është fjalë, dua një dialog me ty.
Dhe nëse më pyesin se çfarë është ferri, do të thosha distanca nga gjithçka që dua.
Kur zgjohem, të kërkoj. Kur fle, të dua. A thua kjo është dashuria?
Dashuria na shmanget kur e kërkojmë dhe na ndjek kur e shmangim. Lëndojmë ata që na ndjekin, dhe ndjekim ata që na lëndojnë ...
Para se të dashurosh dy sy që shkëlqejnë, sigurohu se nuk është djelli që ndriçon prapa një koke boshe....
Nëse dikur dyshon se sa shumë më mungon, ngreje shikimin lart dhe shiko qiellin... dhe përpiqu të gjesh fundin e tij. Atëherë ndoshta do ta kuptosh...
Sa herë që mbyll sytë e mi, shpresoj që kur ti hap të gjendem pranë teje....
Shumë i thonë personit që dashurojnë "yll", unë të them "hënë", sepse yjet janë mijëra, ndërsa hëna është një dhe e vetme, ashtu si ju për mua...
Dhe jam pranë teje, jam shumë pranë të them, gjithmonë, kudo...
Por gjynah që nuk mund t'ju prek, që nuk të shoh...
"Ditë e bukur -
Nuk mund ta duroj të mos jesh këtu ".
"As hëna e plotë sonte.
Një pjesë mungon.
Puthja jote. "
Mendimi im i parë kur zgjohem, dhe i fundit para se të fle, je ti. Më mungon.
Atë që të tjerët e quajnë dashuri, unë e quaj jetë, sepse pa dashurinë nuk mund të jetoj.
Dikur më folën për dashurinë dhe unë qesha. Por tani që e kam nevojë, qaj...
Më pyete nëse të dua dhe u përgjigja se nuk kam pushuar së jetuari!
Ike me nxitim dhe harrove të mbyllësh portën. Mos u shqetëso, hyri tjetra dhe ajo u kujdes që ta gjesh mbyllur nëse dikur do të kthehesh.
Nëse do të ishit lule, do të ishit një trëndafil. Nëse do të ishit stinë, do të ishit pranverë dhe nëse do të ishit yll, do të ishe aq i shkëlqyeshëm sa do të shkëlqeje edhe ditën!
Dhe vetëm duke menduar se duhet të kaloj ende kohë larg teje. ma bën zemrën copash. Më mungon.
Nëse e dija se çfarë do të thotë të dashurosh, atëherë nuk do të të kisha dashur kurrë! Por tani që të dua nuk mund të ndaloj!
Dua të zgjohem çdo mëngjes që t'ju jetoj dhe jo të flej që t'ju ëndërroj.
Buzëqeshja jote më jep gëzim,
sytë e tu më japin shkëlqim,
puthja jote më jep ngrohtësi,
përqafimi yt më jep siguri,
dashuria jote më jep gjithçka.
Më mbushe me shpresë.. më kërkove të guxoj, t'i jap një mundësi ëndrrës..
të jemi bashkë... guxova!
Jam këtu.. pres!
por ti ike... humbe..
Reja e ëndrrave solli stuhinë...
Kur jemi së bashku, qëndroj zgjuar gjithë natën
Kur jam vetëm, nuk mund të fle
Bekuar qoftë Perëndia për këto dy pagjumësi
Dhe dallimin midis tyre.
Dikur dikush më pyeti: - Përse këmbëngul të marrësh rrugën më të vështirë?
Dhe unë iu përgjigja: - Çfarë të bën të mendosh se unë shikoj dy rrugë?
Duke të pritur të vish... ika unë.
Nëse duhet që të kërkoj vëmendjen tuaj, atëherë nuk e dua.
Sa të humbur tregojnë sytë e mi kur nuk të gjejnë.
Sa i lehtë do ishte gjumi nëse mendimet do të shuheshin bashkë me dritën.
"Më thoni nëse unë kam faj, në pellgjet e syve tuaj të mbytem!"
Asnjë mendim pas 12:00 të mesnatës nuk është i rastësishëm.
Çfarëdo që nuk është në dorën tënde, është gjatë netëve në mendjen tënde.
Thonë që kur nuk mund të flesh, është sepse je në ëndërrën e dikuj...
Kudo që të jeni, do t'ju kujtoj. Çfarëdo që të bëni, nuk j'u harroj. E drejta jote të më harrosh, e drejta ime të të dua.
Unë jam nga ata persona që të falin dhe shpirtin e tyre... por nëse më zhgënjen, të kam fshirë përgjithmonë nga jeta ime.
Ka dhe net që flet vetë dhe përgjigjsh vetë, dhe ka raste që nuk pajtohesh.
Indiferenca jote më dobëson dëshirën...
Ndryshon dhe koha... Por ti ende mbetesh mendimi im i parë.
I hap çdo ditë sytë e mi me të vetmin qëllim që të shoh sytë e tu.
Të më kujtosh, sepse kujtesa bashkon atë që distanca ndan.
Kam frikë se mësohem kështu. Gjithmonë nga larg të të dua..
Erdhe dhe e bëre jetën time të ngjajë me një përrallë.
Nuk kam frikë t'ju dërgoj mesazh, as në telefon t'ju marr. Kam frikë përgjigjen, ose më saktë mungesën e përgjigjes.
Por, dashuria ime nuk duket të të bindë mjaftueshëm. Dhe sigurisht unë mendoj, "Por si është e mundur? Unë e dua më shumë se jeta ime, si nuk mund ta shohë këtë?"
Që të të njoh... ishte e shkruar...
Që të bëhemi miq... ishte një mundësi...
Por që t'ju dashuroj... ishte e pa programuar...
Kuptova që e dua sepse kur isha me të tjerë, mendoja vetëm atë... Kur isha me atë, nuk mendoja të tjerët..
Nëse më falnin gjithë përjetësinë pa ty,
do të preferoja një moment me ty.
Do t'i kujtoj gjithmonë sytë e tu, të zjarrtë dhe të mëdhenj.
Di se isha diçka për ty. Ajo që nuk di është çfarë ndodhi pastaj.
Dhe vjen momenti që largohesh. Ikën.
Jo sepse dëshiron, por sepse duhet.
Detyrohesh. Është momenti kur kupton se koha juaj ka mbaruar.
Dhe vazhdon...
Që të flej, mendoj sikur jam në krahët e tu.
Dhe papritur ndalova. Ndalova të mendoj. Ndalova të jap.
Ndalova të interesohem. Dhe kështu ndalova të vuaj.
Atëherë filluan të kuptojnë vlerën time.
Me ty pranë meje, unë mund të bëj gjithçka. Vetëm prania jote më jep forcë. Të dua.
Dhe nëse vjen koha për tu ndarë, dashuria ime,
mos e humbni guximin tuaj.
Virtyti më i madh i njeriut,
është të kesh një zemër.
Diçka të fundit, dhe pastaj unë do të të lë përgjithmonë.
Por duhet t'ju them ... J'u kam dashur. Me të vërtetë.
Ndoshta nuk e kuptuat, por të kam dashur shumë.
U lodha duke u përpjekur, është koha për të të thënë lamtumirë.
Kaluan muaj, dhe ka momente që harroj akoma dhe fytyrën e saj. Mundohem të kujtoj... asgjë. Vetëm këtë peshë në zemrën time, që është më shumë nga kujtesa e saj, e cila është e gjitha brenda meje.
Mund të bëj xhiron e botës për një "Dua"... Por vështirësohem të shkoj deri tek cepi sepse "Duhet"
Nëse do të mundesha ta kthej kohën pas në takimin tonë të parë... nuk do të vija.
Buzëqeshjen tënde ta japësh kudo... Por zemrën tënde vetëm atje ku vlen..
Më quaj Penelopa, çdo ditë thur dhe shthur trupin tim. Ku ta dija se nostalgjiku që mu prezantua si Odisea, ishte në të vërtetë askushi.
"Dua të jem atje kur shpërthen zemërimi. Të jem dëshmitar okular ose viktimë - nuk më intereson, mjafton të jem atje ".
Nuk e kisha planifikuar të bie në dashuri me ty, por gëzohem që e bëra.
"Nuk e di se si duan të tjerët, nuk e di se si u dashuruan dikur, unë të shikoj dhe dashurohem, kështu unë jetoj".
Ëndërr nuk është ajo që shikon kur fle, por ajo që nuk të le të flesh.
Do të më mungojë buzëqeshja jote, por e shikon, nuk mund të bëja ndryshe, më mungonte buzëqeshja ime më shumë.
Kur hyn në jetën e dikuj, vendos çfarë dëshiron të jesh. Nuk mund të jesh edhe ombrellë edhe shi!
Shumë njerëz kanë fytyrë të bukur,
shumë kanë buzëqeshje të bukur,
shumë kanë trup të bukur,
shumë kanë sy të bukur,
pak kanë shpirt të bukur.
Tek të gjithë mungon diçka... Akoma dhe në pafundësinë mungon fundi...!
Është me të vërtetë një mëkat të rri trupi peng larg nga atje ku rreh zemra e saj ... love you!
Vitet kaluan dhe më pyetën përsëri: "Arrite të të duan?"- nuk e di u përgjigja, është e vështirë të të duan për atë që je...
Të gjithë të duan për atë që dukesh..!!
Më lodhin justifikimet... Ose thuaj të vërtetën ose mos thuaj asgjë.
Të tjerë luftuan për buzëqeshjen tënde dhe të tjerë për trupin tënd...
Mos thuaj që nuk ke qarë për askënd ...
Do të ishte si të thuash se nuk ke ndjenja ...
Mos e humbni kohën për askënd, pa asnjë arsye ...
Mund të jepni zemrën tuaj,
jo në ai që mund ta blejë atë,
por atij që do të bëjë gjithçka,
për të marrë atë ..
Më vjen keq që nuk kam mësuar të jem hipokrit për t'u bërë "simpatik".
Në fjalët e mia do të gjesh atë që mendon... Në heshtjen time, atë që ndjej...
Në jetën time detyrohem dy falje: Një, atyre që më deshën dhe i lëndova... dhe tjetrën vetes time që desha të gjithë ata që më lënduan.
Qëndroni aty ku j'u duan dhe jo atje ku ia kaloni mirë ... "Ëmbëlsira" zgjat aq sa interesi, ndërsa dashuria përgjithmonë!
Sepse kur dashuroni ndjen dhimbje dhe kur ndjen dhimbje, nuk harron ... Asgjë nuk është më magjike ... sesa magjia e dashurisë ...
Momenti i vetëm që mendja bashkohet me zemrën aq fort, është kur qajmë ... Mendja jep imazhe dhe zemra ndjenja !!!
Nëse heshtja ime thotë aq fjalë të rënda ... imagjinoni se çfarë do të ndodhë kur të flas ...
Dhe kur të pyeta një natë, çfarë jam për ty,
menduat pak, dhe mu përgjigje me indiferencë, duke parë
një flutur të bllokuar në dritën e llambës suaj.
"Çfarë jeni, thatë? .... Një natë, në asgjë nga jeta ime".
Disa emocione vijnë në jetën tonë që t'i jetojmë dhe pastaj zhduken ... kaq ëmbël dhe bukur siç erdhën ... për të na treguar se si duhet dikush të jetojë ëndrrën e bukur ...
Një gjë vetëm dua të më thuash ... Mundem!
Në një qiell plot yje ...
gjëja e vështirë është të gjesh atë që shkëlqen vetëm për ty!
Kur ta gjeni, mbajeni, ta doni dhe ta vlerësoni.
Atëherë dhe vetëm do të meritoni shkëlqimin e tij!
Më trego çfarë mund të bësh, se çfarë nuk mundesh e kemi parë.
Nëse kjo është mënyra juaj e të dashuruarit, j'u lutem më urreni!
Më zgjove dashurinë dhe tani nuk ke guximin të vazhdosh?
"Kështu, zakonisht humbasim vitet tona më të bukura ...
nga një asgjë ...
një nesër që u vonua të vijë,
ose një muzg ...
që zgjati shumë ... "
Deti është dashuria.
Eros janë valët.
Seksi është shkuma.
Shkuma ka një jetë minimale.
Valët pak më tepër
dhe deti jeton përgjithmonë.
Imagjinoj në një ishull
Të jemi të përqafuar
Të shkëmbejmë puthje
Ne të dashuruar
Do të flinim së bashku
Gjithë natën të përqafuar
Dhe në mëngjes do të zgjoheshim
Ende më shumë të dashuruar!
Ndoshta nuk të mjaftoja,
sepse shumë kërkoje,
por do ishte ndryshe,
nëse pak më dashuroje .....
Sonte do të vij në ëndrrën tënde të ëmbël për t'ju përqafuar.
Më bëj një vend, dashuria ime, pranë jush shtruar.
Unë për ty jam thjesht një kujtim.
Por ti për mua, një plagë që nuk ka shërim.
Është e vështirë të duash një zemër që nuk të dëshiron,
...sepse ajo të shkakton dhimbje, dhe vetëm të lëndon ...
Dhe të mundja e dashura ime një mijë vjet të jetoja
një mijë herë më fort, ty do të të dashuroja.
"Gjithë këto ditë mendoj për ty pa pushim. Çdo punë me vazhdimësi është e pamundur për mua.
Jeni gjithmonë aty para syve të mi, më mbani të përqendruar. Dikur brenda në pëllëmbën time të zbrazët vjen dhe prek gjoksin tuaj të vogël.
Është një dhimbje e thellë dhe e mprehtë deri në cepat zemrës "
Asnjëherë nuk imagjinoja se mund të të dua kështu.
Është e pamundur për mua t'ju shpjegoj se çfarë është kjo gjë e fuqishme dhe e gjallë që mbaj në shpirtin dhe brenda trupit tim.
Jam ndonjëherë si i çmendur nga dhimbja dhe ndjej se të gjitha rrugët e mia të tjera jashtë kësaj dhimbje janë prerë.
Se vetëm nga kjo mund ta kaloj ..."
"Dashuria ime, do të më falësh për këto, të cilat është e vështirë t'i thuhen një gruaje.
Jam një njeri që nuk ka bindje në ndjenjat e tij, kur mbyten nga dëshira fizike, siç ndodh me mua tani..."
"Po të kisha para, thoni. Por, nëse kisha gjithçka që nuk kam, nuk do të të kisha ty ...
Kështu, unë e dua gjithë jetën time, sepse erdh deri tek ju, ashtu siç ishte dhe jo një tjetër ... "
"Më keni mbyllur në një dhomë të errët, ku dëgjoj zërin tuaj pa qenë në gjendje të dalloj fjalët tuaja.
Kohët e fundit keni humbur ... Java e fundit ishte e mjerueshme. E shikoni, sapo njëri nuk është pranë tjetrit, asgjë nuk bëhet. "
Pa ty, nuk jam asgjë. Me ty, jam diçka. Së bashku, jemi gjithçka.
Dashuria ime për ty është një udhëtim që fillon me "përgjithmonë" dhe mbaron "kurrë".
Kur të më pyesin se çfarë më pëlqente më shumë, unë do t'u them se je ti.
Mungesa ndonjëherë ju ndihmon të kuptoni se sa i rëndësishëm është personi që keni pranë jush!
Për sa kohë që kam një mendje, do të mendoj për ty dhe për sa kohë kam një zemër, ti do të jesh në të.
Ju jeni e vetmja arsye që fillova të besoj në engjëjt, përrallat dhe një botë magjike. Tani e di që ëndrrat e së vërtetës bëhen realitet.
/Xhoni XH
© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com
No comments:
Post a Comment