Thënie për zemrën

Dilni nga koka dhe hyni në zemrën tuaj. Mendoni pak, ndjeni më shumë.

Kudo ku mungon zemra, flet gjuha.

Kur ke një zemër të mirë... ndihmon shumë... beson shumë... dashuron shumë.. dhe në fund, vuan shumë.

Zemra ka arsyet e saj që logjika nuk i di. 

Kur zemra flet, mendja e konsideron mosrespekt të madh kundërshtimin.

Dikur zemrat tona dehen nga një bukuri, që sytë tonë nuk do ta shohin kurrë.

Në një zemër të plotë ka hapësirë për gjithçka dhe në një zemër të zbrazët nuk ka vend për asgjë.

Shko, kudo që të çon zemra, dhe mos u ktheni kurrë pas. 

Sytë janë të verbër. Duhet të shikoni me zemër.

Një stërvitje e mirë për zemrën, është të përkulesh dhe të ndihmosh dikë që të ngrihet.

Thellë në zemrat e tyre shumica e njerëzve duan t'i kuptojnë dhe t'i duan.

Ndonjëherë, zemra sheh atë që është e padukshme në mendje. 

Mendime të mëdha vijnë nga zemra.


Nuk duhet ta hapni zemrën tuaj tek një tjetër pa qenë e nevojshme. Në mes të një mijëve, mund të gjeni vetëm një që mund të mbajë sekretin tuaj. Kur ne vetë nuk e mbajmë në vetvete, si mund të shpresojmë që të tjerët ta mbajnë?

Kur krijoj nga zemra, pothuajse çdo gjë punon. Kur krijoj nga koka, pothuajse asgjë.

Është zemra që gjithmonë sheh para mendjes.

Mos u bëni kurrë shkak i lotëve, sepse Perëndia i numëron ato.


Lotët janë shiu i zemrës

Zemra ka burgjet e veta që mendja nuk i hap.

Një gjë e çuditshme, zemra e njeriut në përgjithësi dhe zemra e femrës në veçanti.

Nëse zemra juaj është një vullkan, si mund të prisni që lulet të çelin atje?

Mendja nuk mund të luajë shumë rolin e zemrës.

Një zemër për të vendosur, një mendje për të planifikuar, një dorë për ta kryer. 

Kur zemra guxon të flasë, nuk nevojitet përgatitje. 

Shtëpia e ngushtë kërkon një zemër të gjerë.

Ata që nuk dinë si të qajnë me gjithë zemër, nuk e dinë as të qeshin.

Është shumë e vështirë të shohë dikush se po largohet nga një zemër, në të cilën ai dikur mbante vendin e parë.


"Një përqafim i heshtur, është sa një mijë fjalë për një zemër të lënduar"

Momenti i vetëm kur mendja bashkohet aq fort me zemrën, është kur ne qajmë ... Mendja jep imazhe dhe zemra jep emocione !!!

Zemra e njeriut mund të ngurtësohet. Mund të bëhet çnjerëzore por kurrë jo-njerëzore. Gjithmonë mbetet zemra e njeriut.

Rruga më e vështirë e jetës,

është rruga e zemrës tuaj !!!

Vështrimet shpesh janë pa shprehje, të akullta, zemrat e "mbyllura", ngurrojnë të bëjnë asgjë të re, trupat e etur për një përzierje oportuniste dhe të përkohshme pa emocione dhe ndjeshmëri. Ndoshta sepse disa romantikë besojnë se me kalimin e kohës diçka mund të ndryshojë.

Ata që janë skllevër të mirëqenies së trupit të tyre nuk kanë gëzim të vërtetë, sepse nuk kanë paqe ° prandaj duan të jenë në stuhi,, në mënyrë që të tregojnë sa të lumtur janë.

Gëzimi i vërtetë është një ngrohtësi e mendjes dhe një shpresë e zemrës

Kur keni një zemër të madhe nuk keni nevojë për një dhomë të madhe.

Fuqia dhe ndershmëria janë krijimet e një zemre të qetë.

"Asnjëherë mos i prish katër gjëra në jetën tënde: besimin, marrëdhënien, premtimin dhe zemrën, sepse kur prishen, nuk bëjnë zhurmë por lëndojnë më shumë". 

Të gjesh guximin të kujdesesh për lulet e vyshkura të zemrës tënde dhe ta rikthesh në pranverë ..

Besoni në fuqinë tuaj, në veçantinë e ekzistencës tuaj dhe pranoni çdo pjesë të saj ..

Koprracia më e madhe që mund të ndodhë është koprracia e zemrës. 

Humori është harmonia e zemrës.

Tre të rinj ndodhin në çdo qenie njerëzore: rinia e trupit, rinia e zemrës dhe rinia e mendjes. Fatkeqësisht, këto nuk përkojnë kurrë.

Ajo që unë mund të shoh, dëgjoj, prek dhe besoj në këtë botë ekziston në zemrën time.

Vuajtja më torturuese nuk është ferr. Ferri është zemra e zbrazët.

I gatshëm dhe me një zemër të lehtë morra rrugën e hapur.

Bota e gjallë, e lirë para meje.

Rruga e gjatë që çon atje ku unë zgjedh.

Mësimi i syrit është për shumë njerëz.

Mësimi i zemrës vetëm për të zgjedhurit.

Të parët thonë: Shiko, e di.

Të dytët rrëfejnë: Kështu e dëgjova të thuhej ....

Një zemër e mbushur me mirësi dhe dashuri është gjithmonë një zemër e gëzuar.

Zemrat e mira nuk kanë vend për urrejtje.

Vetëm zemrat e sjellshme mund të kundërshtojnë dhe argumentojnë pa urrejtje.

Zjarri në zemër dërgon tym në mendje.

Injoroni atë që tërheq syrin tuaj. Vlerësoni atë që tërheq zemrën tuaj.

Zemra bashkon çfarëdo që mendja ndan, kapërcen djepin e nevojës dhe e shndërron luftën në dashuri.

Vetëm një moment të qëndrojmë të vetëdijshëm për atë që ndodh dhe na mashtron vazhdimisht, do të jemi në gjendje të mbyllim "vrimën" në zemrën tonë, duke krijuar kushte për pjekurinë, ndryshimin, zhvillimin, zgjerimin e mendjes sonë ...

© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com