Thënie për barazinë

Sigurisht që të gjithë jemi të barabartë para ligjit. Ndalohet e njëjta gjë, edhe të pasurit dhe të varfrit të flejnë poshtë urave, për të lypur dhe për të vjedhur bukë.

Është gënjeshtër se barazia është ligji natyror. Natyra nuk bëri asgjë të barabartë. E kundërta, ligji i saj dominues është hierarkia dhe varësia.

Perceptimi që kemi për barazisë është se duhet të bëhemi të barabartë me eprorët tanë dhe superior ndaj inferiorëve tonë.

Kapitalizmi triumfon duke u bazuar në të drejtën e pabarazisë, por do të mbijetojë vetëm nëse të gjithë kanë të drejta të barabarta në pabarazinë.

Mund të kemi ardhur të gjithë me anije të ndryshme, por tani jemi të gjithë në të njëjtën barkë. 

Natyra nuk e lexoi kurrë Deklaratën e Pavarësisë. Ajo vazhdon të na bëjë të pabarabartë. 

I vetmi vend në botë ku ka barazi të vërtetë janë varrezat.

Pas kufirit të urisë, të pasur dhe të varfër janë të njëjtë.

Etja për barazi zakonisht nuk është asgjë më shumë se një formë e pranueshme e dëshirës për të pasur inferiorë, por jo eprorë. 

Femrat nuk do të jenë kurrë të barabarta jashtë shtëpisë, përderisa burrat nuk janë të barabartë brenda në shtëpi.