Ka dy lloje njerëzish, ata me tru, por pa fe, dhe ata me fe, por pa tru.
-Zoti i krijoi të gjitha gjërat, përveç mekatit: ç'ka për t'u habitur nëse ai nuk e do atë?
E ka Perëndia vullnetin për të parandaluar të keqen, por nuk mundet? Atëherë, ai nuk është i plotfuqishëm. Mundet, por nuk do? Atëherë, ai nuk është i mëshirshëm. Ka edhe vullnet dhe fuqi për të ndaluar këtë? Atëherë, nga ku vjen e keqja? Ai nuk ka as vullnet dhe as fuqi? Atëherë pse e quajm atë "Zot"?
- Nëse këtë botë e bëri një Zot, unë nuk do desha të isha ai. Mjerimi i botës ma shkërrmoq zemrën.
- E vetmja gjë që Perëndia ka bërë për njeriun është, sipas mendimit tim, ta bëjë atë të papërsosur, që vazhdimisht të ketë nevojën e Perëndisë së tij.
- Çdo dëshpërim është një ultimatum ndaj Perëndisë.
- Gjithkush beson se Perëndia është në anën e tyre. Por përfundimisht, Zoti është në anën e atyre që kanë para dhe ushtrinë më të madhe.
- Djalli është gjithmonë justifikimi më i mirë për të shfajësuar Perëndinë. Zigmund Freud
-Kam vënë re se edhe njerëzit të cilët pohojnë se gjithçka është e paracaktuar dhe nuk mund të bëjë asgjë për ta ndryshuar, shikojnë majtas dhe djathtas para se të kalojnë rrugën.
-Të gjitha fetë janë të bazuara në frikën e të shumtëve dhe në inteligjencën e të paktëve.
- "Feja ka bindur njerëzit se ekziston një njeri i padukshëm që jeton në qiell. Që shikon atë çfarë bëni çdo minutë të ditës.
Dhe ky njeri i padukshëm ka një listë me dhjetë gjëra specifike që nuk do që t'i bëni.
Dhe nëse bëni ndonjë prej këtyre, do t'ju dërgojë në një vend të caktuar, me kazanë dhe zjarr, tym, tortura dhe vuajtje, ku ju do të vuani përgjithmonë dhe do të digjeni dhe do të bërtisni deri në fund të botës.
Por ai ju do. Ai ju do dhe ka nevojë për para. "
- Më fal Zot shakatë e vogla që bëj me ty, dhe unë do të fal shakanë e madhe që më bën mua. Robert Frost
-Kur "qan" një ikonë bizantine, të gjithë nxitojnë ti afrohen asaj. Pyes veten se sa e bëjë të njëjtën gjë kur qan një njeri?
-Jashtë dhjetë urdhëresave, nuk ka asnjë veprim tjetër që mund t'i pëlqejë Zotit.
-Ata që thonë se feja nuk ka të bëjë me politikën, nuk e dinë se çfarë është feja.
- Nuk e dua Perëndinë sepse nuk e njoh, as të afërmin tim, sepse e njoh.
- Bëni detyrën tuaj dhe lini pjesën tjetër për Perëndinë.
- Në fillim ka pasur kaos. Dhe Perëndia tha: "Eja dritë". Dhe u bë dritë. Pra, përsëri, nuk kishte asgjë, por mund të shihje më mirë.
- Qeni im është ateist. Nuk beson më tek unë.
- Nuk jam njeri i keq. Punoj shumë dhe i dua fëmijët e mi. Përse të shpenzoj gjysmën e së dielës duke dëgjuar se unë do të shkoj në ferr?
- Në epokën e parajsës, djalli e bëri gruan të vishet, sot e bën atë të zhvishet ... Mjerisht! Dhe ky djall është korruptuar që atëherë.
- Perëndia shprehet nëpërmjet të gjitha gjërave, djalli vetëm nëpërmjet njeriut.
- Të gjithë njerëzit që mendojnë janë ateistë.
- Jepi një njeriu një peshk dhe do ta ushqesh atë për një ditë. Jepini atij besimin fetar dhe ai do të vdesi nga uria duke u lutur për një peshk.
- Kryepeshkop: Një prift i krishterë që arriti të ngjitet në hierarkinë më të lartë se Jezu Krishti.
-Të pranosh një besim thjesht sepse është zakon që ai të pranohet - kjo do të thotë të jesh i pandershëm.
-Parajsa është plot me idiotë që besojnë se ekziston.
-Feja konsiderohet nga populli e vërtetë, nga të mençurit e rreme dhe nga sundimtarët e dobishme.
-Pika më e lartë në një kishë nuk është kryqi por rrufepritësja. Një ironi e fizikës në metafizikë...
-Ekzistenca e kaq shumë feve tregon mungesën e një perëndie të vërtetë brenda tyre.
-Ateistët janë njerëz të veçantë. Duhet më shumë besim për t'u bërë ateist se sa fetar.
-Pothuajse të gjithë ateistët kanë argumente për bindjet e tyre. Pothuajse asnjë fetar nuk ka argumente për bindjet e tij.
-E qeshura vret frikën, pa frikë, nuk ka besim. Pa frikën e djallit, nuk është i nevojshën zoti.
-Perëndia është një rreth i cili qendra është kudo dhe perimetri askund.
-Rregullat e fesë në agjërime dhe festa respektohen mjaft mirë. Të pasurit respektojnë festat dhe të varfërit agjërimet.
-Një fe, madje edhe kur ajo e përkufizon veten si një fe e dashurisë, duhet të jetë e ashpër dhe armiqësore ndaj atyre që nuk i përkasin asaj.
-Shkenca pa fenë është e çalë. Feja pa shkencën është e verbër.
-Një fe që nuk merr parasysh çështjet praktike dhe nuk ndihmon në zgjidhjen e tyre, nuk është fe.
-Njerëzit që duan të bisedojnë me ju në lidhje me besimet e tyre fetare, pothuajse asnjëherë nuk janë të interesuar të dëgjojmë tuajat.
Feja është një mbrojtje kundër përvojës së Perëndisë.
Feja është thjesht kontroll i mendjes.
Nëse Perëndia nuk donte që ne të masturbonim, do t'i bënte duart më të shkurtëra.
Përkrah plotësisht ndarjen e Shtetit nga Kisha. Mendimi im është se këto dy institucione po na pallojnë mjaft veç e veç, kështu që të dyja së bashku është vdekje e sigurt.
Dyzet e gjashtë vjet pas ikjes së Muhamedit nga Meka, besnikët e tij u shfaqën nën muret e Konstandinopojës.
Ata u frymëzuan nga thënia e profetit, se për ushtrinë e parë që rrethonte qytetin e Cezarit, të gjitha mëkatet ishin falur.
(rrethimi i parë nga arabët [674-678], një nga betejat më emocionuese dhe më të nënçmuara të historisë botërore)
Gjithkush për vete dhe Zot kundër të gjithëve.
Unë kurrë nuk do të vdisja për besimet e mia, sepse mund të jetë gabim.
Fetë që dënojnë kënaqësinë e shqisave, nxisin njerëzit të kërkojnë kënaqësinë e pushtetit.
Besimi nuk është siguria që Perëndia do të bëjë atë që dëshiron ti. Është siguria që Perëndia do të bëjë atë që është e drejtë.
Çdo mëkat njerëzor duket shumë më i keq nga pasojat e tij sesa synimet e tij.
Është e çuditshme që njerëzit janë aq vendimtarë kur luftojnë për fenë, dhe në të njëjtën kohë, kaq ngurrues të jetojnë sipas saj.
Në fund të fundit, ideja jonë për Perëndinë nuk është asgjë më shumë se një paaftësi e personalizuar për të kuptuar.
Unë nuk jam ateist. Si mund të mos besoni në diçka që nuk ekziston? Kjo do të ishte shumë e komplikuar për mua.
Perëndia krijoi seksin. Priftërinjtë krijuan martesën.
Asgjë nuk do të ishte më e mundimshme se të hash dhe të pish, nëse Perëndia nuk e kishte bërë kënaqësi, përveç nevojës.
Kur Perëndia të jep miell, djalli merr thesin.
Njerëzit që duan t'ju flasin për besimet e tyre fetare pothuajse kurrë nuk janë të interesuar të dëgjojnë tuajat.
Çdo gjë është provë për besimtarët. Çdo gjë është provë për ateistët.
Perëndia i deshi zogjtë dhe krijoi pemët. Njeriu i donte zogjtë dhe krijoi kafazet.
Nëse ka diçka për të cilën jemi serioz, nuk është as feja as mësimi, por ushqimi.
Perëndia i do të varfërit, por ndihmon të pasurit.
Jam kundër fesë sepse na mëson të jemi të kënaqur me moskuptimin e botës.
Sapo mashtruesi i parë u takua me buddallain e parë, u lind i pari zot.
Mos besoni diçka sepse e keni dëgjuar. Mos besoni diçka sepse thjesht e thanë dhe e diskutuan shumë njerëz.
Mos besoni diçka sepse e keni gjetur të shkruar në librat fetarë. Mos besoni diçka sepse bazohet vetëm te të mençurit, mësuesit dhe pleqtë.
Mos u besoni traditave sepse ato kanë zgjatur për shumë breza. Por, pas vëzhgimit dhe analizës, kur gjeni se diçka pajtohet me një kauzë dhe kontribuon në të mirën dhe në interesin e njërit dhe të gjithëve, atëherë pranoni dhe jetoni në bazë të saj.
Sa herë që feja është e përzier, terroristët vrasin më shumë njerëz.
Asnjë provë. Asnjë zot. Asnjë problem.
Erdhën me një Bibël dhe religjionin e tyre - vodhën tokën tonë, thyen shpirtin tonë ... dhe tani ata na thonë se ne duhet ta lavdërojmë 'Zotin' që kemi shpëtuar.
Chief Pontiac, udhëheqës Indian
I vetmi justifikim i Perëndisë është se nuk ekziston.
Burgjet janë të mbyllura gjatë gjithë ditës, por janë plot, tempujt janë të hapura gjatë gjithë ditës, por ato janë bosh.
"Feja ime kërkon që parajsa të zbresë këtu në tokë në mënyrë që të gjithë të mund të shijojnë atë"
Perëndia krijoi botën, por djalli e mban atë në veprim.
E vetmja gjë interesante që gjej në feja, është se sa njerëz ka therur"
Kur Perëndia dëshiron t'i dënojë njerëzit, dëgjon lutjet e tyre.
Feja është si një njeri i verbër që kërkon në një dhomë të errët për një mace që nuk është aty dhe e gjen atë.
"Ndikuar nga një përrallë, ne shpenzojmë jetën tonë duke kërkuar një derë magjike ose për një mbretëri të humbur të paqes".
"Kur njeriu krijon perëndi, nuk ka Perëndi".
"Perëndia na ka dhënë gojë që mbyllen dhe veshë që nuk mbyllen, kjo duhet të na tregojë diçka".
Nëse të gjitha këto shkrime të grekëve bien dakord me librin e Allahut, është e panevojshme dhe nuk ka nevojë t'i mbajmë ato. Nëse ata nuk pajtohen, ato janë të rrezikshme dhe ne duhet t'i shkatërrojmë.
Halifi Omar, profet i Aleksandrisë
Arsyetimi për urdhërimin e djegies përfundimtare të bibliotekës së Aleksandrisë në shekullin e 7-të.
Pohimi se toka rrotullohet rreth diellit është po aq çmenduri sa pretendimi se Jezusi nuk ishte lindur nga një virgjëreshë.
Robert Bellarmine, 1542-1621, kardinal italian
Argumenti në gjyqin e Galileos në vitin 1615
Besimi se fetë e të huajve janë të rreme, më bën të dyshoj se ndoshta feja ime është e rreme.
Deri më tani, asnjë fe, as në mënyrë të drejtpërdrejtë dhe as tërthorazi, as si dogmë dhe as si alegori, nuk ka përmbajtur kurrë ndonjë të vërtetë.
Feja është armiku më i madh i njerëzimit. Nuk ka luftë në histori që ka vrarë më shumë njerëz sesa "feja".
Për atë që ka besim, asnjë shpjegim nuk është i nevojshëm. Për atë që nuk ka besim, asnjë shpjegim nuk është i mundur.
Pyetën Zotin përse e krijoj botën. "E harrova", u përgjigj ai.
Ai që i shërben Perëndisë e injoron vetveten, dhe ai që i shërben vetvetes injoron Perëndinë.
Unë nuk sakrifikohem për asnjë Zot tjetër, përveç vetes time, dhe më të madhen e të gjitha perëndeshave, barkun tim.
Sa urrejtje dhe idiotizëm njerëzit arrijnë të vendosin në një paketë me mbishkrimin "Feja".
Perëndia krijoi gojën. Ai gjithashtu do të japë ushqimin.
Ai që beson është i lumtur, ai që dyshon është i mençur.
Njerëzit që kanë vazhdimisht Perëndinë në gojën e tyre, nuk e kanë atë në zemrat e tyre.
Doni të gjeni Zotin? Përqafoni një njeri!
Kur e quani veten musliman, i krishterë, europian, indian apo ndonjë tjetër, miratoni dhunën. A e kuptoni pse? Sepse ju veçoni veten nga pjesa tjetër e njerëzimit, dhe ndarja për arsye të besimit, kombësisë ose traditës, lind dhunë.
Jiddu Krishnamurti
Feja paraqet nëpërmjet mendimit të Parajsës një ide të barazisë që nuk i lejon të varfërit të therin të pasurit.
Napoléon Bonaparte
Prifti që inkurajon ushtrinë. Me siguri po flasim për fenë. Po të flisnim për besimin, duhet të kishim një prift që do të përpiqej të ndalonte ushtrinë.
Krishti i dëboi tregtarët nga kisha. Tregtarët u bënë më të mençur dhe veshën priftërinj.
Filozofët kanë thënë shumë të këqija në lidhje me klerin. Kleri ka thënë shumë të këqija rreth filozofëve. Por filozofët kurrë nuk kanë vrarë klerikë, ndërsa klerikët kanë vrarë shumë filozofë.
Denis Diderot
Kur erdhën misionarët e shenjtë, Afrikanët kishin tokën dhe misionarët mbanin Biblën. Ata na mësuan të lutemi me sytë e mbyllur. Kur i hapëm, ata kishin tokën dhe ne mbanim Biblën.
Jomo Kenyatta
E pyeta pse u bë prift dhe ai u përgjigj se duhej të punonte për dikë, një shef që do të mungonte gjatë gjithë kohës ishte më e mira.
Shenjtërimi nuk është një mungesë e mëkatit, por një tejkalim i vazhdueshëm i tij.
Kleri i Lartë: të zgjedhurit e Perëndisë që do të hyjnë në Parajsë me "Mercedes 600"
Më mirë të ndjekësh jetën e një shenjtori para Perëndisë, sesa përpara njerëzve. Njerëzit nuk do të vlerësojnë përpjekjet tuaja.
Njeriu konsideron si të shenjtë çfarëdo që ai beson, por konsideron të bukur çfarëdo që ai do.
Nëse dikush e përçmon priftin, ai do ta përçmojë shumë shpejt gjithashtu dhe Perëndinë.
Priftërinjtë e këqinj sjellin djallin brenda në kishë.
Friedrich Von Schiller:
Kalimi nga një fe e frikës në një fe të moralit është një hap i madh në jetën e një kombi.
Albert Einstein
Njerëzit kërkojnë rrugën për në qiell, sepse ata kanë humbur rrugën e tyre këtu në tokë.
Njeriu i mesëm, ndërsa ai nuk di çfarë të bëjë me jetën e tij, dëshiron një tjetër që zgjat përgjithmonë.
Nga të gjitha krijesat e Perëndisë, vetëm njeriu është i varfër.
Nuk e di ku po më çon Perëndia, por nëse vazhdon në të njëjtin drejtim, sugjeroj që ai të vazhdojë vetëm.
Bruno Bettelheim
Kërkova Perëndinë dhe gjeta vetëm veten time. Kërkova veten time dhe gjeta Perëndinë.
Shumica njerëzve beson në Perëndinë, por pak janë ata në të cilët Perëndia beson.
Më mirë të bisedosh me gruan dhe të mendosh Perëndinë, sesa e kundërta.
Të gjitha fetë janë të bazuara në frikën e të shumtëve dhe në dinakërinë e të paktëve.
I vetmi justifikim që Perëndia ka për gjithçka që po ndodh është se ai nuk ekziston.
Perëndia nuk ka fe.
Perëndia nuk është i pasur dhe atë që i jep njërit, ia merr tjetrit.
Nëse doni të humbni besimin tuaj, bëni shoqëri me një prift.
Shumë njerëz e adhurojnë më lehtë Perëndinë se sa e dëgjojnë. Por ai në vend që ta adhurojnë, preferon ta dëgjojnë.
Është naiv çdokush që beson se do të shkojë në parajsën e një feje dhe nuk do të rrezikojë të përfundojë në ferrin e një tjetre.
Filozofia është pyetje të cilat ndoshta nuk do të përgjigjen kurrë. Feja është përgjigje për pyetjet që ndoshta nuk do të kërkohen kurrë.
Të rejat e këqija janë se po shkojmë në ferr, të mirat janë se jemi shoqëri e madhe.
Nëse Perëndia donte që unë të isha ndryshe, do të më bënte ndryshe.
© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com
E ka Perëndia vullnetin për të parandaluar të keqen, por nuk mundet? Atëherë, ai nuk është i plotfuqishëm. Mundet, por nuk do? Atëherë, ai nuk është i mëshirshëm. Ka edhe vullnet dhe fuqi për të ndaluar këtë? Atëherë, nga ku vjen e keqja? Ai nuk ka as vullnet dhe as fuqi? Atëherë pse e quajm atë "Zot"?
- Nëse këtë botë e bëri një Zot, unë nuk do desha të isha ai. Mjerimi i botës ma shkërrmoq zemrën.
- E vetmja gjë që Perëndia ka bërë për njeriun është, sipas mendimit tim, ta bëjë atë të papërsosur, që vazhdimisht të ketë nevojën e Perëndisë së tij.
- Çdo dëshpërim është një ultimatum ndaj Perëndisë.
- Gjithkush beson se Perëndia është në anën e tyre. Por përfundimisht, Zoti është në anën e atyre që kanë para dhe ushtrinë më të madhe.
- Djalli është gjithmonë justifikimi më i mirë për të shfajësuar Perëndinë. Zigmund Freud
-Kam vënë re se edhe njerëzit të cilët pohojnë se gjithçka është e paracaktuar dhe nuk mund të bëjë asgjë për ta ndryshuar, shikojnë majtas dhe djathtas para se të kalojnë rrugën.
-Të gjitha fetë janë të bazuara në frikën e të shumtëve dhe në inteligjencën e të paktëve.
- "Feja ka bindur njerëzit se ekziston një njeri i padukshëm që jeton në qiell. Që shikon atë çfarë bëni çdo minutë të ditës.
Dhe ky njeri i padukshëm ka një listë me dhjetë gjëra specifike që nuk do që t'i bëni.
Dhe nëse bëni ndonjë prej këtyre, do t'ju dërgojë në një vend të caktuar, me kazanë dhe zjarr, tym, tortura dhe vuajtje, ku ju do të vuani përgjithmonë dhe do të digjeni dhe do të bërtisni deri në fund të botës.
Por ai ju do. Ai ju do dhe ka nevojë për para. "
- Më fal Zot shakatë e vogla që bëj me ty, dhe unë do të fal shakanë e madhe që më bën mua. Robert Frost
-Kur "qan" një ikonë bizantine, të gjithë nxitojnë ti afrohen asaj. Pyes veten se sa e bëjë të njëjtën gjë kur qan një njeri?
-Jashtë dhjetë urdhëresave, nuk ka asnjë veprim tjetër që mund t'i pëlqejë Zotit.
-Ata që thonë se feja nuk ka të bëjë me politikën, nuk e dinë se çfarë është feja.
- Nuk e dua Perëndinë sepse nuk e njoh, as të afërmin tim, sepse e njoh.
- Bëni detyrën tuaj dhe lini pjesën tjetër për Perëndinë.
- Në fillim ka pasur kaos. Dhe Perëndia tha: "Eja dritë". Dhe u bë dritë. Pra, përsëri, nuk kishte asgjë, por mund të shihje më mirë.
- Qeni im është ateist. Nuk beson më tek unë.
- Nuk jam njeri i keq. Punoj shumë dhe i dua fëmijët e mi. Përse të shpenzoj gjysmën e së dielës duke dëgjuar se unë do të shkoj në ferr?
- Në epokën e parajsës, djalli e bëri gruan të vishet, sot e bën atë të zhvishet ... Mjerisht! Dhe ky djall është korruptuar që atëherë.
- Perëndia shprehet nëpërmjet të gjitha gjërave, djalli vetëm nëpërmjet njeriut.
- Të gjithë njerëzit që mendojnë janë ateistë.
- Jepi një njeriu një peshk dhe do ta ushqesh atë për një ditë. Jepini atij besimin fetar dhe ai do të vdesi nga uria duke u lutur për një peshk.
- Kryepeshkop: Një prift i krishterë që arriti të ngjitet në hierarkinë më të lartë se Jezu Krishti.
-Të pranosh një besim thjesht sepse është zakon që ai të pranohet - kjo do të thotë të jesh i pandershëm.
-Parajsa është plot me idiotë që besojnë se ekziston.
-Feja konsiderohet nga populli e vërtetë, nga të mençurit e rreme dhe nga sundimtarët e dobishme.
-Pika më e lartë në një kishë nuk është kryqi por rrufepritësja. Një ironi e fizikës në metafizikë...
-Ekzistenca e kaq shumë feve tregon mungesën e një perëndie të vërtetë brenda tyre.
-Ateistët janë njerëz të veçantë. Duhet më shumë besim për t'u bërë ateist se sa fetar.
-Pothuajse të gjithë ateistët kanë argumente për bindjet e tyre. Pothuajse asnjë fetar nuk ka argumente për bindjet e tij.
-E qeshura vret frikën, pa frikë, nuk ka besim. Pa frikën e djallit, nuk është i nevojshën zoti.
-Perëndia është një rreth i cili qendra është kudo dhe perimetri askund.
-Rregullat e fesë në agjërime dhe festa respektohen mjaft mirë. Të pasurit respektojnë festat dhe të varfërit agjërimet.
-Një fe, madje edhe kur ajo e përkufizon veten si një fe e dashurisë, duhet të jetë e ashpër dhe armiqësore ndaj atyre që nuk i përkasin asaj.
-Shkenca pa fenë është e çalë. Feja pa shkencën është e verbër.
-Një fe që nuk merr parasysh çështjet praktike dhe nuk ndihmon në zgjidhjen e tyre, nuk është fe.
-Njerëzit që duan të bisedojnë me ju në lidhje me besimet e tyre fetare, pothuajse asnjëherë nuk janë të interesuar të dëgjojmë tuajat.
Feja është një mbrojtje kundër përvojës së Perëndisë.
Feja është thjesht kontroll i mendjes.
Nëse Perëndia nuk donte që ne të masturbonim, do t'i bënte duart më të shkurtëra.
Përkrah plotësisht ndarjen e Shtetit nga Kisha. Mendimi im është se këto dy institucione po na pallojnë mjaft veç e veç, kështu që të dyja së bashku është vdekje e sigurt.
Dyzet e gjashtë vjet pas ikjes së Muhamedit nga Meka, besnikët e tij u shfaqën nën muret e Konstandinopojës.
Ata u frymëzuan nga thënia e profetit, se për ushtrinë e parë që rrethonte qytetin e Cezarit, të gjitha mëkatet ishin falur.
(rrethimi i parë nga arabët [674-678], një nga betejat më emocionuese dhe më të nënçmuara të historisë botërore)
Gjithkush për vete dhe Zot kundër të gjithëve.
Unë kurrë nuk do të vdisja për besimet e mia, sepse mund të jetë gabim.
Fetë që dënojnë kënaqësinë e shqisave, nxisin njerëzit të kërkojnë kënaqësinë e pushtetit.
Besimi nuk është siguria që Perëndia do të bëjë atë që dëshiron ti. Është siguria që Perëndia do të bëjë atë që është e drejtë.
Çdo mëkat njerëzor duket shumë më i keq nga pasojat e tij sesa synimet e tij.
Është e çuditshme që njerëzit janë aq vendimtarë kur luftojnë për fenë, dhe në të njëjtën kohë, kaq ngurrues të jetojnë sipas saj.
Në fund të fundit, ideja jonë për Perëndinë nuk është asgjë më shumë se një paaftësi e personalizuar për të kuptuar.
Unë nuk jam ateist. Si mund të mos besoni në diçka që nuk ekziston? Kjo do të ishte shumë e komplikuar për mua.
Perëndia krijoi seksin. Priftërinjtë krijuan martesën.
Asgjë nuk do të ishte më e mundimshme se të hash dhe të pish, nëse Perëndia nuk e kishte bërë kënaqësi, përveç nevojës.
Kur Perëndia të jep miell, djalli merr thesin.
Njerëzit që duan t'ju flasin për besimet e tyre fetare pothuajse kurrë nuk janë të interesuar të dëgjojnë tuajat.
Çdo gjë është provë për besimtarët. Çdo gjë është provë për ateistët.
Perëndia i deshi zogjtë dhe krijoi pemët. Njeriu i donte zogjtë dhe krijoi kafazet.
Nëse ka diçka për të cilën jemi serioz, nuk është as feja as mësimi, por ushqimi.
Perëndia i do të varfërit, por ndihmon të pasurit.
Jam kundër fesë sepse na mëson të jemi të kënaqur me moskuptimin e botës.
Sapo mashtruesi i parë u takua me buddallain e parë, u lind i pari zot.
Mos besoni diçka sepse e keni dëgjuar. Mos besoni diçka sepse thjesht e thanë dhe e diskutuan shumë njerëz.
Mos besoni diçka sepse e keni gjetur të shkruar në librat fetarë. Mos besoni diçka sepse bazohet vetëm te të mençurit, mësuesit dhe pleqtë.
Mos u besoni traditave sepse ato kanë zgjatur për shumë breza. Por, pas vëzhgimit dhe analizës, kur gjeni se diçka pajtohet me një kauzë dhe kontribuon në të mirën dhe në interesin e njërit dhe të gjithëve, atëherë pranoni dhe jetoni në bazë të saj.
Sa herë që feja është e përzier, terroristët vrasin më shumë njerëz.
Asnjë provë. Asnjë zot. Asnjë problem.
Erdhën me një Bibël dhe religjionin e tyre - vodhën tokën tonë, thyen shpirtin tonë ... dhe tani ata na thonë se ne duhet ta lavdërojmë 'Zotin' që kemi shpëtuar.
Chief Pontiac, udhëheqës Indian
I vetmi justifikim i Perëndisë është se nuk ekziston.
Burgjet janë të mbyllura gjatë gjithë ditës, por janë plot, tempujt janë të hapura gjatë gjithë ditës, por ato janë bosh.
"Feja ime kërkon që parajsa të zbresë këtu në tokë në mënyrë që të gjithë të mund të shijojnë atë"
Perëndia krijoi botën, por djalli e mban atë në veprim.
E vetmja gjë interesante që gjej në feja, është se sa njerëz ka therur"
Kur Perëndia dëshiron t'i dënojë njerëzit, dëgjon lutjet e tyre.
Feja është si një njeri i verbër që kërkon në një dhomë të errët për një mace që nuk është aty dhe e gjen atë.
"Ndikuar nga një përrallë, ne shpenzojmë jetën tonë duke kërkuar një derë magjike ose për një mbretëri të humbur të paqes".
"Kur njeriu krijon perëndi, nuk ka Perëndi".
"Perëndia na ka dhënë gojë që mbyllen dhe veshë që nuk mbyllen, kjo duhet të na tregojë diçka".
Nëse të gjitha këto shkrime të grekëve bien dakord me librin e Allahut, është e panevojshme dhe nuk ka nevojë t'i mbajmë ato. Nëse ata nuk pajtohen, ato janë të rrezikshme dhe ne duhet t'i shkatërrojmë.
Halifi Omar, profet i Aleksandrisë
Arsyetimi për urdhërimin e djegies përfundimtare të bibliotekës së Aleksandrisë në shekullin e 7-të.
Pohimi se toka rrotullohet rreth diellit është po aq çmenduri sa pretendimi se Jezusi nuk ishte lindur nga një virgjëreshë.
Robert Bellarmine, 1542-1621, kardinal italian
Argumenti në gjyqin e Galileos në vitin 1615
Besimi se fetë e të huajve janë të rreme, më bën të dyshoj se ndoshta feja ime është e rreme.
Deri më tani, asnjë fe, as në mënyrë të drejtpërdrejtë dhe as tërthorazi, as si dogmë dhe as si alegori, nuk ka përmbajtur kurrë ndonjë të vërtetë.
Feja është armiku më i madh i njerëzimit. Nuk ka luftë në histori që ka vrarë më shumë njerëz sesa "feja".
Për atë që ka besim, asnjë shpjegim nuk është i nevojshëm. Për atë që nuk ka besim, asnjë shpjegim nuk është i mundur.
Pyetën Zotin përse e krijoj botën. "E harrova", u përgjigj ai.
Ai që i shërben Perëndisë e injoron vetveten, dhe ai që i shërben vetvetes injoron Perëndinë.
Unë nuk sakrifikohem për asnjë Zot tjetër, përveç vetes time, dhe më të madhen e të gjitha perëndeshave, barkun tim.
Sa urrejtje dhe idiotizëm njerëzit arrijnë të vendosin në një paketë me mbishkrimin "Feja".
Perëndia krijoi gojën. Ai gjithashtu do të japë ushqimin.
Ai që beson është i lumtur, ai që dyshon është i mençur.
Njerëzit që kanë vazhdimisht Perëndinë në gojën e tyre, nuk e kanë atë në zemrat e tyre.
Doni të gjeni Zotin? Përqafoni një njeri!
Kur e quani veten musliman, i krishterë, europian, indian apo ndonjë tjetër, miratoni dhunën. A e kuptoni pse? Sepse ju veçoni veten nga pjesa tjetër e njerëzimit, dhe ndarja për arsye të besimit, kombësisë ose traditës, lind dhunë.
Jiddu Krishnamurti
Feja paraqet nëpërmjet mendimit të Parajsës një ide të barazisë që nuk i lejon të varfërit të therin të pasurit.
Napoléon Bonaparte
Prifti që inkurajon ushtrinë. Me siguri po flasim për fenë. Po të flisnim për besimin, duhet të kishim një prift që do të përpiqej të ndalonte ushtrinë.
Krishti i dëboi tregtarët nga kisha. Tregtarët u bënë më të mençur dhe veshën priftërinj.
Filozofët kanë thënë shumë të këqija në lidhje me klerin. Kleri ka thënë shumë të këqija rreth filozofëve. Por filozofët kurrë nuk kanë vrarë klerikë, ndërsa klerikët kanë vrarë shumë filozofë.
Denis Diderot
Kur erdhën misionarët e shenjtë, Afrikanët kishin tokën dhe misionarët mbanin Biblën. Ata na mësuan të lutemi me sytë e mbyllur. Kur i hapëm, ata kishin tokën dhe ne mbanim Biblën.
Jomo Kenyatta
E pyeta pse u bë prift dhe ai u përgjigj se duhej të punonte për dikë, një shef që do të mungonte gjatë gjithë kohës ishte më e mira.
Shenjtërimi nuk është një mungesë e mëkatit, por një tejkalim i vazhdueshëm i tij.
Kleri i Lartë: të zgjedhurit e Perëndisë që do të hyjnë në Parajsë me "Mercedes 600"
Më mirë të ndjekësh jetën e një shenjtori para Perëndisë, sesa përpara njerëzve. Njerëzit nuk do të vlerësojnë përpjekjet tuaja.
Njeriu konsideron si të shenjtë çfarëdo që ai beson, por konsideron të bukur çfarëdo që ai do.
Nëse dikush e përçmon priftin, ai do ta përçmojë shumë shpejt gjithashtu dhe Perëndinë.
Priftërinjtë e këqinj sjellin djallin brenda në kishë.
Friedrich Von Schiller:
Kalimi nga një fe e frikës në një fe të moralit është një hap i madh në jetën e një kombi.
Albert Einstein
Njerëzit kërkojnë rrugën për në qiell, sepse ata kanë humbur rrugën e tyre këtu në tokë.
Njeriu i mesëm, ndërsa ai nuk di çfarë të bëjë me jetën e tij, dëshiron një tjetër që zgjat përgjithmonë.
Nga të gjitha krijesat e Perëndisë, vetëm njeriu është i varfër.
Nuk e di ku po më çon Perëndia, por nëse vazhdon në të njëjtin drejtim, sugjeroj që ai të vazhdojë vetëm.
Bruno Bettelheim
Kërkova Perëndinë dhe gjeta vetëm veten time. Kërkova veten time dhe gjeta Perëndinë.
Shumica njerëzve beson në Perëndinë, por pak janë ata në të cilët Perëndia beson.
Më mirë të bisedosh me gruan dhe të mendosh Perëndinë, sesa e kundërta.
Të gjitha fetë janë të bazuara në frikën e të shumtëve dhe në dinakërinë e të paktëve.
I vetmi justifikim që Perëndia ka për gjithçka që po ndodh është se ai nuk ekziston.
Perëndia nuk ka fe.
Perëndia nuk është i pasur dhe atë që i jep njërit, ia merr tjetrit.
Nëse doni të humbni besimin tuaj, bëni shoqëri me një prift.
Shumë njerëz e adhurojnë më lehtë Perëndinë se sa e dëgjojnë. Por ai në vend që ta adhurojnë, preferon ta dëgjojnë.
Është naiv çdokush që beson se do të shkojë në parajsën e një feje dhe nuk do të rrezikojë të përfundojë në ferrin e një tjetre.
Filozofia është pyetje të cilat ndoshta nuk do të përgjigjen kurrë. Feja është përgjigje për pyetjet që ndoshta nuk do të kërkohen kurrë.
Të rejat e këqija janë se po shkojmë në ferr, të mirat janë se jemi shoqëri e madhe.
Në një nga ngjarjet kryesore të betejës së shkencës dhe fesë, një nga etërit e shkencës moderne do të përballej me një institucion kishtar me një rreptësi të pashembullt: Galileo do të përballej me inkuizicionin e famshëm të Shenjtë. Më 12 Prill 1633, Galileo u thirr në gjyq për pikëpamjet e tij heretike heliocentrike, të cilat ishin në kundërshtim tragjikisht me sistemin gjeocentrik të Kishës Katolike. Galileo u detyrua të hiqte dorë nga pozicionet e tij Kopernikane para Inkuizicionit, por vazhdoi të hulumtojë dhe të shkruajë për sistemin heliocentrik. Kjo është arsyeja pse më 22 qershor, kisha më në fund e dënoi Galileon si heretik, duke e burgosur në arrest shtëpiak deri në vdekjen e tij. Më shumë se 300 vjet më vonë, Kisha Katolike do të pastrojë emrin e Galileos, duke pranuar më në fund se shkencëtari kishte të drejtë.
Njeriu e krijoi Zotin më mirë sesa Zoti e krijoi njeriun.
Unë jam i aftë ta dua Zotin tim, sepse Ai më ka dhënë lirinë për ta mohuar Atë.
Besimi në fuqitë qiellore na pengon të vendosim rregull në gjërat tokësore.
Besimet janë armiq më të mëdhenj të së vërtetës sesa gënjeshtra.
Kur Zoti thotë "sot" djalli thotë "nesër".
Meditimi është feja thelbësore, feja e vetme. Ju nuk keni nevojë për asgjë tjetër. Çdo gjë tjetër është thjesht një ritual i padobishëm.
Kombet dhe fetë janë krijuar nga priftërinj dhe politikanë. Pasi të ketë mbaruar ndikimi i tyre, do të përfundojnë edhe fetë dhe kombet.
Të menduarit dogmatik shndërron me shpejtësi idetë në fe, në mendime që shërbejnë vetëm për të na mbajtur të mos mendojmë.
Fanatikët, të çdo lloji, janë kriminelët e mëdhenj që bënë kërdi në tokë dhe njollosën kuptimin e njeriut në mënyrë të pashlyeshme.
Historia është një parantezë e Absoluteve të gabuara, një suksesion i shtirjes së ngritur në tempuj, një poshtërim i shpirtit, përpara të pabesueshmes.
Zoti dëshiron që Tempulli i tij të ndërtohet nga dashuria, por njerëzit sjellin gurë.
Më mirë të mësosh sesa të lutesh.
Profeti Muhamed
Është më lehtë të besosh në Zot dhe më vështirë ta duash atë. Është më lehtë ta duash Djallin dhe më vështirë ta besosh atë.
Përqindja e nevojave të fëmijëve tejkalon përqindjen e nevojave të të rriturve. Nevojat e grave janë më shumë se nevojat e burrave, të sëmurëve më shumë sesa nevojat e të shëndetshëmve. Kjo është, gjithmonë dhe kudo më e ulta ka më shumë nevoja se sa më e larta. Kjo është arsyeja pse perënditë nuk kanë aspak nevojë dhe ata që janë më pranë perëndive kanë më pak nevojë.
Kush këmbëngul në gjetjen e Zotit, gjen djallin.
Zoti ju dha dhëmbë, ai do t'ju japë dhe bukë.
Në të gjitha fetë gjithçka fillon me një Zot që nuk mund ta durojë vetminë e Tij dhe përfundon me një Zot që nuk mund ta durojë shoqërinë tonë.
Zoti na krijoi duke e ditur se ne nuk do t'i bindeshim vullnetit të Tij. Prandaj na duhej kaos, tokë dhe humor për ta krijuar atë.
Aty ku shihni shumë kisha, ka shumë mëkatarë.
Shumë njerëz e kanë më të lehtë ta adhurojnë Zotin sesa ta dëgjojnë atë. Por ai preferon të dëgjohet në vend që të adhurohet.
Koncepti i "Zotit" është shpikur si e kundërta e jetës - në të përmblidhet, në një unitet të frikshëm, gjithçka e dëmshme, helmuese, shpifëse, çdo urrejtje për jetën.
F. Nietzsche
Shumica nuk e konsiderojnë veten ateistë, por ata janë ateistë në realitet. Ata nuk e mohojnë ekzistencën e Zotit, por vazhdimisht e refuzojnë Atë me jetën e tyre.
Argumentet e filozofëve ishin gjithmonë paqësore, por argumentet e teologëve shpesh përfundonin në gjak dhe ishin gjithmonë të stuhishme.
Gabimi i Zotit
Pas Tokës Zoti krijoi Ujin, i cili lindi Ajrin dhe pastaj Zoti krijoi Florën dhe Faunën.
Për shumë miliona vjet Zoti e admironte Krijimin e tij. Toka ishte krenaria e tij në të gjithë universin.
Në një moment relaksi ai vendosi të krijojë njerëz nga Uji dhe Ajri dhe gjithçka që u dha atyre ishte zemra. Me këtë zemër njerëzit njohën të vetmin emocion, Dashurinë: Dashurinë për Zotin, Natyrën, njerëzit e tjerë.
Kaluan disa miliona vite. Gjithçka funksionoi mrekullisht në Tokë, por në një moment kurioziteti dhe arrogance, Zoti vendosi t'u jepte njerëzve një Mendje të vogël (domethënë, nga ajo që zotëronte vetëm Ai në të gjithë Krijimin e Tij).
U deshën vetëm disa mijëra vjet dhe njeriu në kërkim të fuqisë, pasurisë, lumturisë me lakmi shkatërron Faunën dhe shkatërron Florën, ndot Ujin dhe Ajrin dhe me pak mend që ka, ka sfiduar edhe Krijuesin e tij.
Dhe tani, në gjendje paniku, i Plotfuqishmi mendon, çfarë të bëjë? T’i japë më shumë mendje njeriut apo për të marrë mbrapsht atë që dha?
Fetë bëjnë vetëvrasje kur fillojnë të mbrojnë dhe kundërshtojnë shkencëtarët rivalë, sepse ato duhet të bazohen në Besim, jo në njohuri.
Zoti i ofenduar
Zoti dhe engjëjt jetuan në Parajsën e gjerë të pafundësisë qiellore.
Pasi Zoti dhe një engjëll i quajtur Djalli debatuan për njerëzit që jetonin në një tokë mikroskopikel të vogël (më të vogël se një kokërr rërë).
Zoti krijoi për njerëzit një parajsë në Tokë, ku ata jetuan në dashuri, harmoni dhe paqe, ndërsa Djalli pohoi se njerëzit vuajnë nga një jetë e tillë dhe kanë nevojë për shqetësime dhe pasione. Përfundimisht diskutuesit vendosën të pyesnin vetë njerëzit "Çfarë duan ata?" dhe njerëzit rrëfyen se ishin mërzitur nga qielli pa re dhe inercia e mençurisë, dhe dashuria apatike ndaj të afërmit, dhe monotonia e lumturisë.
Zoti i pikëlluar i braktisi njerëzit, duke i lënë ata nën tutelën e Djallit dhe tani njerëzit kanë shqetësime për sa më sipër dhe një jetë plot pasione.
Njeriu sa më dembel dhe budalla është, aq më shpesh ai e shqetëson Zotin.
Dy njerëz nuk mund ta urrejnë njëri-tjetrin, edhe pse të dy e duan Zotin.
Feja është një armë e madhe në luftën kundër realitetit.
"Shkaqet e fatkeqësisë duhet të kërkohen diku tjetër dhe jo tek Zoti".
Vendi im është bota dhe feja ime është të bëj mirë
Feja është ëndrra e mendjes njerëzore. Por edhe në ëndrra, ne nuk e gjejmë veten në zbrazëti ose në parajsë, por në tokë, në fushën e realitetit. Prandaj, unë nuk bëj asgjë më shumë në fe [...] sesa të hap sytë ose më mirë ta kthej shikimin nga brenda në pjesën e jashtme, domethënë, unë e ndryshoj objektin ashtu siç është në imagjinatë, në një objekt siç është në realitet.
Secili në shtëpinë e tij dhe Zoti në gjithçka.
Kjo botë këtu, e njëjtë për të gjithë, as zoti dhe as njeriu nuk e krijuan atë, por ajo gjithmonë ka qenë dhe është dhe do të jetë një zjarr i përjetshëm i gjallë, i cili digjet me moderim dhe shuhet me moderim.
Zoti është i madh, por djalli është i zgjuar.
Zoti mbretëron në parajsë dhe paratë në tokë.
E kundërta nga Krishterimi, i cili predikoi një paqe që nuk u realizua kurrë, Islami erdhi me një shpatë.
Frika krijoi perënditë. Guximi krijoi mbretërit.
Shumë të pa ndëshkuar, askush pa mëkate.
Është e sigurt se të gjithë muslimanët nuk janë terroristë, por fatkeqësisht është gjithashtu e vërtetë se të gjithë terroristët janë muslimanë.
Shtatzania është një mrekulli. Kryesisht nëse mendojmë faktin se një burrë i thjesht dhe një grua e thjesht mund të bashkëpunojnë që të detyrojnë Zotin të krijojë një shpirt.
Nuk keni nevojë për një gjuhë ose buzë për t'u lutur.
Duhet më shumë një zemër e heshtur dhe vigjilente
një dëshirë dominante një mendim dominant
por mbi të gjitha vullneti dominues
i cili as dyshon e as heziton.
Sepse fjalët nuk ndihmojnë
nëse zemra nuk është e pranishme
dhe vigjilente në çdo rrokje,
Dhe kur zemra është e pranishme dhe vigjilente,
më mirë të fle gjuha
ose të fshihet pas buzëve të mbyllura.
As nuk keni nevojë për tempuj për t'u lutur.
Kushdo që nuk mund të gjejë një tempull në zemrën e tij,
ai nuk do të mund ta gjejë zemrën e tij në asnjë tempull.
Por gjithashtu për ju dhe çdo qenie njerëzore,
Unë ju bëj thirrje të luteni për mirëkuptimin.
Mos harroni se çelësi i Jetës është Fjala Krijuese
Çelësi i arsyes krijuese është dashuria.
Çelësi i dashurisë është të kuptuarit.
Në emër të fesë, ne jemi mësuar vetëm të mohojmë jetën. Deri më tani realiteti është se e gjithë feja është e orientuar drejt vdekjes, në vend se të orientohet drejt jetës.
Ajo që ka rëndësi për fetë është ajo që vjen pas vdekjes, jo ajo që vjen para vdekjes.
Deri më tani, këndvështrimi i feve ka qenë të respektojnë vdekjen, jo jetën.
Deri më tani, të gjitha arsyetimet fetare janë marrë me atë që ekziston pas vdekjes - parajsë, shpëtim, nirvana, sikur ajo që ekzistonte para vdekjes nuk ka rëndësi.
Unë e quaj fenë artin e të jetuarit. Feja e vërtetë nuk është një mohim i jetës, është një shkallë për të hyrë thellë në jetë.
Feja e vërtetë nuk është që dikush t'i kthejë shpinën jetës, por ka të bëjë me hapjen e syve të jetës.
Feja nuk është një shpëtim nga jeta; feja është përqafimi i plotë i jetës. Është një takim i plotë me jetën.
Nëse perënditë janë me ne, nuk do të na mungojë asgjë.
Besimi nuk është një rrugë shpëtimi në periudha të vështira, është varka që udhëton fetarët.
Ateismi është një organizatë jo-fitimprurëse.
Kur thashë në Irlandën e Veriut se jam ateist, një grua nga salla u ngrit dhe më pyeti: ''Po, por është zoti i katolikëve apo zoti i protestantëve ai që nuk beson?''.
Quentin Grisp
Dikur dëshiroja të bëhem ateist. Pastaj u pendova. Ata nuk kanë pushime festash.
Nga klubi i asaj që ateistët e quajnë shpresë të rreme dhe perëndi të rreme (që ofrojnë ngushëllim për mendjet e dobëta), ateistët po ju thërrasin në klubin e tyre pa zot dhe pa shpresë (që nuk ofron asgjë në këmbim. Bashkohuni në klub vetëm nëse jeni një individ i fortë me mendje të aftë për të përballuar jetën tuaj vetëm pa ndihmën e perëndive.)
Çdo fe ka perënditë e veta. Zoti i Vetëm ka vetëm një fe.
“Edhe perënditë po ndjekin tendencat. Ata kanë frikë të harrohen nga krijuesit e tyre”
Çdo fjalë që vjen pas "Dhe Zoti më tha..." është një gënjeshtër e devotshme.
"Fjala është zot, me të, ne krijojmë"
"Shkrimtarët e trillimeve, magjistarët, politikanët, hoxhallarët dhe priftërinjtë janë të vetmit njerëz që shpërblehen që na argëtuan me gënjeshtrat e tyre"
"Për sa kohë që e vërteta nuk dihet, do të ketë fe, pavarësisht se çfarë vërteton shkenca"
“Ju nuk keni nevojë për Satanain për të shpjeguar të keqen në botë. Ai nuk është krijuesi i universit”
“Kudo që një ideologji pretendon epërsi, aty ajo lind terrorizmin.”
Të gjitha fetë janë krijuar nga njeriu; Zoti nuk ia ka shfaqur ende askujt veten pa dyshim.
Asnjë qenie njerëzore nuk duhet të keqtrajtohet në asnjë rrethanë. Ne të gjithë jemi krijim i mrekullueshëm i Zotit. Le ta duam njëri-tjetrin me dashuri.
Çdo mendje e koncepton zotin në mënyrën e vet. Mund të ketë po aq variacione të figurës së perëndisë sa ka njerëz në botë.
Unë nuk pretendoj asnjë fe, praktikë apo besim. Megjithatë, unë i studioj të gjitha. Jam i zhgënjyer.
Nuk ka asnjë fe të Zotit, por ka një Zot të çdo feje.
Nëse shkenca juaj bie ndesh me fenë tuaj, ju keni ose shkencë të keqe ose fe të keqe.
Asnjë libër i shenjtë nuk është më i frymëzuar se tjetri. Ata janë të gjithë të frymëzuar sipas perëndive të tyre.
Zotat mund t'i mbajnë premtimet e tyre vetëm në libra.
Ata thonë, "Zoti u përgjigjet të gjitha lutjeve", dhe unë them, "A mundet ndonjë lutje ndonjëherë të shpëtojë 10 milionë njerëz që vdesin nga kanceri çdo vit?
Nëse je i varfër dhe rri pa ushqim dhe veshmbathje, mos shpreso për pasuri në xhenet, ti je i braktisur.
Sapo t'i lini të vendosin ideologjinë e tyre tek ju, ata do t'ju çmendin.
Një zot që më krijoi të lirë dhe autonome, megjithatë, më tregon se si dhe çfarë duhet të mendoj.
“Besimet tuaja fetare janë biznesi juaj. Ato nuk janë dhe nuk duhet të jenë bazë e ligjit. Nëse i përdorni ato si justifikim për të diskriminuar të tjerët , mos u mërzitni kur të tjerët vendosin që ju jeni një budalla."
"Ferri nuk është gjë tjetër veçse një vend që dëshirojmë që Zoti ta ketë krijuar për armiqtë tanë, ne vetë mendojmë se ai në fund do të tregojë një lloj mëshire ndaj nesh"
“Unë nuk jam më i shenjtë se ti, ti nuk je më i shenjtë se unë. Kushdo që mendon se është më i shenjtë se të tjerët, mashtron veten."
Plagët e torturës, konvertimi i detyruar dhe martesat e detyruara të vajzave minorene janë frikërat që nuk do të shërohen kurrë.
Nga klubi i asaj që ateistët e quajnë shpresë të rreme dhe perëndi të rreme (që ofrojnë ngushëllim për mendjet e dobëta), ateistët po ju thërrasin në klubin e tyre pa zot dhe pa shpresë (që nuk ofron asgjë në këmbim. Bashkohuni në klub vetëm nëse jeni i fortë individ me mendje të aftë për të përballuar jetën tuaj vetëm pa ndihmën e perëndive.)
Unë jam ateist dhe e urrej Zotin.
"Ju mund të jeni të zemëruar me Zotin," qeshi plaku, "por ju nuk jeni ateist."
"Përse e thua këtë?"
“Nuk mund të urresh dikë që nuk ekziston.
Dyshimi si mëkat. — Krishterimi ka bërë të pamundurën për të mbyllur rrethin dhe madje e ka shpallur dyshimin si mëkat. Njeriu supozohet të hidhet në besim pa arsye, nga një mrekulli, dhe që atëherë e tutje të notosh në të si në elementët më të ndritshëm dhe më pak të paqartë: qoftë edhe një vështrim drejt tokës, madje edhe mendimi se dikush ndoshta ekziston për diçka tjetër si po ashtu edhe noti, edhe impulsi më i vogël i natyrës sonë amfibe - është mëkat! Dhe vini re se e gjithë kjo do të thotë se themeli i besimit dhe çdo reflektim mbi origjinën e tij është gjithashtu i përjashtuar si mëkatar. Ajo që kërkohet është verbëria dhe dehja dhe një këngë e përjetshme mbi dallgët në të cilat është mbytur arsyeja.
Një ateist është dikush që është i zhgënjyer në kërkimin e tij për Zotin. Ai është një njeri që kishte shumë nevojë për Zotin, por nuk mund ta gjente atë. Ateizmi është një britmë dëshpërimi.
Të gjithë duam të bëhemi më shumë se sa jemi, duam të jetojmë përgjithmonë, prandaj e urrejmë vdekjen dhe krijojmë jetën e përtejme.
Perëndia ende nuk ia ka zbuluar veten askujt në terma të paqartë. Fetë janë përpjekje për ta gjetur atë; në atë nivel janë të gjithë të barabartë
Tani si lidhet e gjithë kjo me xhihadin islamik? Islami e sheh dhunën si një mjet për të përhapur besimin mysliman. Islami e ndan botën në dy kampe: dar al-Islam (Shtëpia e nënshtrimit) dhe dar al-harb (Shtëpia e luftës). Të parat janë ato toka që i janë nënshtruar Islamit; këto të fundit janë ato kombe që ende nuk janë nënshtruar. Kështu e sheh Islami botën!
Pasi të besoni se Zoti nuk është pronë private e askujt, ju jeni në rrugën tuaj për t'u bërë një mesia i ri. Ndoshta e juaja nëse jo e botës
Vatikani është më pak një institucion fetar dhe më shumë një seli e çnjerëzimit.
Çdo fe ka qendrën tregtare të Zotit. Të kontrolluar nga njerëz fetarë, ajo që unë i quajta është mafia e parave fetare
Mitologjia është themeli i besimit fetar.
Nese zotit nuk i pelqen menyra se si jetoj une, le te ma tregoje ai, jo ti.
Besimtari nuk është mendimtar dhe mendimtari nuk është besimtar.
Ndikimi i fesë paralizon zhvillimin shoqëror të atyre që e ndjekin atë.
"Disa njerëz mendojnë se janë më të shenjtë se të tjerët
Disa fe mendojnë se janë të vetmet e vërteta
Disa perëndi mendojnë se janë më hyjnorët
Disa raca mendojnë se janë një racë superiore.
Lufta vazhdon deri në varr dhe më gjerë"
Secila prej këtyre kishave tregon disa libra, të cilët ata i quajnë zbulesë, ose Fjala e Perëndisë. Judenjtë thonë se Fjala e tyre e Perëndisë iu dha nga Perëndia Moisiut ballë për ballë; të krishterët thonë se Fjala e tyre e Perëndisë erdhi nga frymëzimi hyjnor; dhe turqit thonë se Fjala e tyre e Zotit (Kurani) u soll nga një engjëll nga qielli. Secila prej atyre kishave akuzon tjetrën për mosbesim; dhe, nga ana ime, unë nuk i besoj të gjitha.
Unë nuk i përkas asnjë feje. Feja ime është dashuria. Çdo zemër është tempulli im.
Rumi
Ekstremistët kanë frikë nga librat dhe stilolapsat, fuqia e edukimit i frikëson ata.
Pse besimtarët fetarë i urrejnë jobesimtarët? Ndjehen të kërcënuar prej tyre, ndihen të rrethuar prej tyre. Fetë e konsiderojnë veten si fise të veçanta në të drejtat e tyre dhe ndihen sikur jobesimtarët një ditë do të pushtojnë fortesat e tyre.
"Ferri u shpik për të trembur deri në vdekje mendjen e padisiplinuar njerëzore dhe për ta sjellë atë në bindje."
“Nëse ka parajsë, ateistët do të jenë të parët që do të vënë këmbën atje; ata marrin kohë për të gjetur Zotin personalisht. Ata rrezikojnë të humbasin gjithçka kur vendosin se Ai nuk ekziston. Ndërsa besimtarët do të gëlltisin çdo gjë që ju hidhni mbi ta për të mbrojtur interesat e tyre vetjake për të arritur në parajsë me çdo kusht, ateistët duan një Zot të vërtetë dhe unë besoj se Zoti nuk do ta zhgënjejë një racë kaq të vërtetë qeniesh njerëzore.”
"Unë i dua teologët, ata e dinë se Zoti nuk mund të flasë kështu që ata shpenzojnë energjinë e tyre duke u përpjekur të na shpjegojnë se çfarë do të thotë heshtja e tij"
"Besimi është të injorosh faktet dhe të besosh në atë që do të donim të ishin fakte"
“Të gjithë ateistët do të shkojnë në parajsë. Nëse Zoti ekziston, mosbesimi në të nuk e largon dhe ai nuk mund t'i dënojë me të drejtë ata që e kërkojnë me zell dhe nuk e gjejnë. Ai madje do ta shpërblente kërkimin e tyre të zellshëm për të.”
"Zoti ju krijoi pa pyetur, ai do t'ju heqë jetën pa pyetur, ai do t'ju shpëtojë pa pyetur"
“A ka nevojë Zoti për lutjet tona? Jo. Zoti nuk ka nevojë për asgjë. Një zot në nevojë nuk është me të vërtetë zot. Pra, pse lutemi? Ne lutemi nga një ndjenjë mirënjohjeje. Lutja është një falënderim. Ndihemi më mirë kur i kemi ofruar mirënjohjen tonë krijuesit. Lutja është për ndërtimin tonë emocional dhe shpirtëror”
“Shkenca nuk ka nevojë për fe. Feja nuk ka nevojë për shkencë. Dhe të dyja nuk do të takohen kurrë"
“Feja është një teori për gjithçka që duhet vërtetuar vetëm pas vdekjes; ata që e vërtetojnë ose e hedhin poshtë atë, nuk na kthehen kurrë për të treguar historinë”
"Mësuesit e ferrit duhet të dërgohen atje së pari për të qenë në gjendje ta përshkruajnë atë me saktësi"
Unë nuk jam ateist. Unë thjesht besoj në një zot të ndryshëm nga i yti”
“Çlirojeni veten nga skllavëria mendore. Thyejini ata zinxhirë të padukshëm që zotërit tuaj vënë në qafën tuaj shpirtërore për t'ju kontrolluar”
“Një ateist është një besimtar i vërtetë i zhgënjyer; ai është një shpirt i zemëruar dhe i uritur që nuk ka arritur të gjejë një zot të vërtetë tek i cili mund të ankorojë shpresën e tij”
“Bibla është njeriu me pak fjalë. E mira dhe e keqja jetojnë krah për krah në të njëjtin libër. Kjo është arsyeja pse është i dashur. E mira gjejnë në të inkurajim, ngushëllim i dobët, e keqja, justifikim.”
"E vërteta nuk ishte menduar të thuhej, por të gjendej"
"Nuk ka asgjë më të rëndësishme sesa të dukesh të jesh fetar."
Disa njerëz janë aq të ashpër dhe çnjerëzor sa dogmat në të cilat besojnë
Profet i rremë: Një profet, zoti i të cilit nuk dihet ende.
Zoti nuk mban anë. Ai është gjithmonë në anën e fituesit
Për besimin dyshimi është një mëkat, për shkencën një virtyt, për të dashur një kancer dhe për jetën, vetëvrasje
Miliarda vjet para se të lindja nuk kisha nevojë për fenë, pse duhet të më duhej, miliarda vjet pasi të pushoja së ekzistuari.
Të gjithë duam të bëhemi më shumë se sa jemi, duam të jetojmë përgjithmonë, prandaj e urrejmë vdekjen dhe krijojmë jetën e përtejme.
Mashtrimi i parë që Djalli bëri ndaj njerëzimit ishte krijimi i fesë. E dyta ishte të detyronte/bindte njerëzit e denjë që t'i dorëzoheshin, por veprimi i tij përfundimtar dhe mjeshtëror ishte t'i bindte ata se ai ekziston në të vërtetë.
Shkenca të paktën është e vetëdijshme për aftësitë dhe mangësitë e saj, ndërsa fetë e organizuara në shumicën e rasteve mashtrojnë veten me lavdi narcisiste.
Dhuna nuk mund të jetë fe. Dhe feja e vërtetë nuk mund të jetë e dhunshme.
Një fe që kërkon bindje absolutisht të pakundërshtueshme, është gjithçka tjetër veçse fe.
Njerëzit zihen për fenë, sepse nuk e kuptojnë fenë. Ata mendojnë se leximi i disa Biblave, Kuraneve dhe Vedave i bën ata fetarë. Librat nuk janë fe miku im. Feja e vërtetë është realizimi i Vetes.
Një musliman që falet pesë herë në ditë dhe megjithatë e rreh gruan e tij në shtëpi, nuk është person fetar. Një i krishterë që shkon në kishë çdo të diel, dhe megjithatë nuk flet kurrë me fqinjin e tij ose të saj me një buzëqeshje në fytyrë, nuk është person fetar. Nga ana tjetër, një ateist i hapur që flet dhe dëgjon me dashuri njerëzit e të gjitha feve pa asnjë fanatizëm apo paragjykim, është njëqind herë më fetar se të gjithë predikuesit teorikë të të gjitha feve së bashku.
Nëse pyesim një fetar të rastësishëm ortodoks se cila është feja më e mirë, ai ose ajo me krenari do të pretendonte se feja e tij ose e saj është më e mira. Një i krishterë do të thoshte se krishterimi është më i miri, një musliman do të thoshte se Islami është më i miri, një çifut do të thoshte se judaizmi është më i miri dhe një hindu do të thoshte hinduizmi është më i miri. Duhet shumë stërvitje mendore për të hequr qafe paragjykime të tilla.
Nese zotit nuk i pelqen menyra se si jetoj une, le te ma tregoje ai, jo ti.
Besimtari nuk është mendimtar dhe mendimtari nuk është besimtar.
Pse të lindësh përsëri, kur thjesht mund të rritesh?
Nuk ndihem i detyruar të besoj se i njëjti Zot që na ka pajisur me sens, arsye dhe intelekt, kishte synuar që ne të heqim dorë nga përdorimi i tyre.
Galileo Galilei
Nëse Zoti është i gjithëdijshëm, i plotfuqishëm dhe i dashur, a do të krijonte vërtet një botë si kjo?
Nëse Zoti di gjithçka dhe ai e di të ardhmen tonë, atëherë si është ai vullnet i lirë?
Zoti më bëri ateist. Kush jeni ju që vini në dyshim urtësinë e tij?
Çfarë ndodh kur ne jemi të vdekur? Ironia është se të gjitha pyetjet tona do të marrin përgjigje pasi të vdesim. Ne e kalojmë gjithë jetën tonë duke u përpjekur të kuptojmë të vërtetën dhe e vetmja mënyrë për të zbuluar se çfarë është ajo, është të goditemi nga një autobus. Dhe e vetmja ngushëllim që ofron feja është se Zoti po e drejton atë autobus.
Një ateist i hapur që flet dhe dëgjon me dashuri me njerëz të të gjitha feve pa asnjë fanatizëm apo paragjykim, është njëqind herë më fetar se të gjithë predikuesit teorikë të të gjitha feve së bashku.
Nëse për një person feja do të thotë të lexosh libra dhe t'i bindesh çdo fjale të vetme prej tij pa asnjë arsyetim më të vogël, atëherë një perceptim i tillë do të sillte vetëm shkatërrim mbi personin dhe botën. Gjithashtu ka njerëz që përdorin fjalët nga ato libra për të justifikuar veprimet e tyre të ndyra. Le të marrim për shembull një mysliman konservator. Thuaj, mashkulli konservator mysliman Homo sapiens (nuk do ta quaja një krijesë të tillë njeri, pa dallim feje, pasi veprimi i tij këtu nuk tregon asnjë shenjë humanizmi) është gjetur se po rreh gruan e tij. Tani, nëse dikush i thotë "kjo është e gabuar", ai natyrshëm do të përgjigjet: "Kjo është një gjë hyjnore për t'u bërë, libri im thotë kështu". Tani, nëse një i krishterë thotë "libri im është më i vjetër, kështu që ju duhet të ndaloni së binduri librin tuaj dhe të filloni t'i bindeni librit tim", do të vijë budisti dhe do të thotë: "Libri im është akoma shumë më i vjetër, bindjuni librit tim". Pastaj do të vijë hebreu dhe do të thotë: "Libri im është edhe më i vjetër, kështu që thjesht ndiqni timin". Dhe në fund do të vijë hindui dhe do të thotë "librat e mi janë më të vjetrit nga të gjithë, bindju atyre". Prandaj referimi tek librat vetëm sa do ta rrëmojë racën njerëzore dhe do ta copëtojë specien.
© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com
