Unë jam një shpirt i lirë ... ose më admironi nga toka ose fluturoni me mua .... por mos u përpiqni të më mbyllni në kafaz.
Kam arritur në një pikë në jetë ku e ndjej se nuk është më e nevojshme të përpiqem t'i lë përshtypje dikujt. Nëse më pëlqejnë ashtu siç jam, mirë dhe nëse jo, është humbje e tyre.
Unë jam ai që duhet të jem. Si mund të më ndryshojë dikush.
Unë kam një zgjedhje, ndaj zgjedh të jem më i lumtur këtë vit dhe kjo do të vijë nga të qenit vetvetja me çdo kusht.
Unë kam arritur në këtë moshë të pjekur thjesht duke qenë unë, jo ai që të tjerët mendojnë se duhet të jem!
Veprimet e mia diktojnë se çfarë mendoj për veten time. Nëse e pranoj ndonjëherë atë që mendoni për mua atëherë, është thjesht një rastësi.
Unë jam ky që jam. Miratimi juaj nuk është i nevojshëm.
Jo të gjithë më pëlqejnë... Por jo të gjithë kanë rëndësi.
Pse duhet të kërkoj falje për përbindëshin që jam bërë? Askush nuk kërkoi kurrë falje që më bëri në këtë mënyrë.
Unë nuk mund të kontrolloj se si njerëzit shohin ose mendojnë për mua, por të paktën e di që mund të kontrolloj se si mendoj ose shikoj veten time. Sepse, një nga gjyqtarët tanë më të ndershëm është ndërgjegjja jonë e mirë.
Më lër të jem vetvetja dhe ndoshta do të më vlerësosh një ditë, nëse ndalon së përpjekuri të më ndryshosh.
Mund të mos jem perfekt. Unë mund të mos jem i mrekullueshëm, por, unë jam unë dhe kjo është në rregull. Sepse unë jam natyralisht i bukur brenda dhe kjo është diçka që nuk do të jesh kurrë.
Për të gjithë të tjerët, ju jeni çdo gjë që truri i dikujt ka aftësinë për të përpunuar, për ju, ju jeni vetëm vetvetja.
E di që nuk jam perfekt dhe as i bukur. Por një gjë e di me siguri se kam një zemër që di të dashurojë dhe kujdeset.
Pse nuk e kuptoni që unë nuk po ndryshoj kurrë atë që jam?
Mund të mos jem njeriu më i mirë në botë, por do të jem gjithmonë i veçantë në sytë e dikujt.
Ideja për të mos qenë ajo që njerëzit presin që unë të jem është ajo që më mban përpara.
Nëse dikush nuk më pëlqen për këtë që jam, e di që nuk është dikush me të cilën do të dëshiroja të ndërtoja një marrëdhënie.
Ka 50% mundësi që të mos më pëlqesh. Ka një shans 100% që nuk do të ndryshoj për shkak të saj!
Ka një ndryshim midis të qenit vetvetja dhe të qenit stereotipi juaj. Kur njerëzit që nuk i kam takuar kurrë thonë se duhet të sillem më shumë si vetvetja, ndihem sikur po thonë vërtet 'vepro më shumë si unë të stereotipoj të jesh, që të ndihem rehat'.
Ndonjëherë, më duhet t'i kujtoj vetes se nuk kam pse të bëj atë që bëjnë të gjithë të tjerët.
Mund të mos jem zgjedhja e parë e dikujt, por jam një zgjedhje e shkëlqyer. Unë nuk pretendoj të jem dikush që nuk jam, sepse jam i zoti të jem unë. Mund të mos jem krenar për disa nga gjërat që kam bërë në të kaluarën, por jam krenar për atë që jam sot. Mund të mos jem perfekt, por nuk kam nevojë të jem. Unë jam ashtu siç më ka krijuar Zoti. Më merr ashtu siç jam ose më shiko teksa largohem.
Mund të më gjykosh çdo ditë, në çdo kohë. Fakti është se ju nuk më njihni mua.
Nuk më intereson nëse njerëzit nuk më pëlqejnë. Unë nuk u vendosa në këtë tokë për të argëtuar dikë.
Preferoj ta jetoj jetën duke pranuar atë që jam dhe ta dua duke e ditur se nuk jam perfekt, sesa ta jetoj gjithë jetën duke pretenduar se jam.
Nuk mund t'i bëj njerëzit të më vlerësojnë. Gjithçka që mund të bëj është t'u tregoj atyre se kush jam atë që ndiej dhe në çfarë besoj. Është në dorën e tyre të kuptojnë vlerën time.
Unë jam në konkurrencë me askënd. Nuk luaj asnjë lojë për të qenë më i mirë se kushdo. Unë nuk kam ndërmend të bëj garën e jetës me askënd. Unë thjesht po përpiqem të jem më i mirë se personi që isha dje.
Disa njerëz dëshirojnë të jenë të bukur/të pashëm dhe të famshëm, ose të njohur, por unë dua të jem thjesht normal dhe gjithmonë i lumtur.
Nuk kam problem qëndrimi. Ju keni një problem me qëndrimin tim, dhe ky nuk është problemi im.
Unë gjithmonë do të besoj në veten time, do të ndjek gjykimin tim dhe do të marr vendimet e mia. Sepse kjo është jeta ime dhe nuk po jetoj për të kënaqur të tjerët.
Mos më thuaj si të jem unë kur nuk mund ta kuptosh as veten.
Unë jam njeri, kështu që bëj gabime. Disa të vogla, disa të mëdha. Por ata nuk më përcaktojnë, as opinionet. Unë jam krejtësisht i papërsosur, dhe nëse mendoni për këtë, jeni edhe ju.
Kush do të isha nëse nuk do të isha mjaftueshëm i fortë për të luftuar frikën time, për të sfiduar betejat e mia dhe për të qenë mjaftueshëm i fortë për të qëndruar me atë që besoj? Unë nuk do të isha unë.
Mund të mos jem njeriu më i mirë në botë, por të paktën me mua e dini se ku jeni.
Pse duhet të më interesojë se çfarë mendojnë të tjerët për mua? Unë jam ai që jam dhe ai që dua të jem.
Më mirë do të më urrenin sepse isha unë, sesa të më donin për të qenë dikush tjetër...
Nuk më intereson se çfarë përshtypje kanë njerëzit kur më shikojnë, sepse nuk i kam gënjyer kurrë, por ata vendosën pa pyetur.
Në një botë plot maska, kostume dhe fasada...duke endur brenda dhe jashtë trafikut të quajtur jetë ruaj ende shpirtin tim dhe fijet karakteristike që më dallojnë nga të tjerët...a jam i vetmi që mendoj kështu?
Kam dështuar shumë herë në jetën time dhe kam bërë gjëra në të kaluarën për të cilat nuk jam krenar. E kaluara ime është një pjesë e imja, por nuk më përcakton.
Më falni nëse Zoti nuk më bëri të bukur apo të bukur në sytë tuaj. Unë jam i përsosur në Të, dhe kjo është gjithçka që ka rëndësi.
Më pranoni për forcën time. Më duaj për dobësinë time. Jini aty për të mirën dhe të keqen. Mos harroni, unë kurrë nuk do të jem ai që ju dëshironi të bëhem -- unë jam ai që jam.
Mund të mos jem njeriu më i bukur, më i zgjuar apo më i këndshëm në botë, por mund të them se jam krenar për atë që jam.
Radikalisht jam mirë... Emocionalisht jam i lezetshëm... sentimentalisht jam budalla... Në thelb jam i zgjuar... Dhe për dashurinë mendoj se jam i verbër...
Më pranoni për atë që jam sepse në asnjë mënyrë nuk do të ndryshoj në atë që dëshironi të jem.
Unë nuk mund t'i bëj njerëzit të më pëlqejnë. Gjithçka që mund të bëj është t'u tregoj atyre se kush jam, si ndihem dhe çfarë besoj. U takon atyre të kuptojnë vlerën time!
Kush je ti qe gjykon se si jetoj une? Është jeta ime, do ta jetoj ashtu siç mendoj se është e drejtë.
Nëse më duhet të ndryshoj kush jam që të jem i duhuri për ty, atëherë nuk je i duhuri për mua.
Mos u mundo të gjesh të përsosurën tek unë, do të kërkosh përgjithmonë.
Mos më thuaj se kam ndryshuar kur në realitet thjesht kam pushuar së jetuari në mënyrën tënde.
Nëse ju intereson se çfarë mendojnë njerëzit, do të jeni gjithmonë të burgosurit e tyre.
Mos u shqetëso për mua apo atë që bëj. Kjo është jeta ime jo e jotja.
Unë jam i lirë dhe nuk qeveriset nga miratimi juaj për të qenë ai që dëshironi të jem. Mjerisht, unë jam vetëm personi që njoh që më përshtatet dhe aprovohet vetëm nga unë.
Njerëzit merren shumë me atë që mendojnë të tjerët. Thjesht argëtohuni dhe bëni gjithçka që ju bën të lumtur.
Ju nuk mund t'i bëni ata t'ju duan, por mund t'u tregoni atyre se çfarë po humbasin.
Sinqerisht, nuk kam nevojë për dikë që sheh të mirën tek unë. Unë kam nevojë për dikë që sheh të keqen dhe ende më do.
Ka vetëm disa gjëra që më përkasin vërtet mua: kush jam, kush isha dhe kush dua të jem.
Ka shumë arsye për të më urryer. Unë thjesht nuk dua që njerëzit të më urrejnë për shkak të gjysmë të vërtetave, të vërtetave të pjesshme dhe thashethemeve.
Shumica e njerëzve nuk e dinë se kush janë. Prandaj gënjejnë. Ata kanë frikë se dikush tjetër do ta kuptojë para se ta bëjnë këtë.
Mund të mos jem perfekt, por jam gjithmonë unë!
© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com
No comments:
Post a Comment