Një sorrë jetonte në pyll dhe ishte plotësisht e lumtur me jetën e saj.
Por një ditë ajo pa një mjellmë.
"Shikoni sa e bardhë është," mendoi ajo, "dhe unë jam aq e zezë, si nata e zezë ... duhet të jetë zogu më i lumtur në botë".
Dhe ajo shkoi dhe ia tregoi mendimet e saj mjellmës.
"E dini," u përgjigj mjellma, "u ndjeva sikur isha zogu më i lumtur derisa pashë një papagall që kishte dy ngjyra". "Unë mendoj se papagalli është më i lumturi".
Sorra pyeti papagallin dhe ai u përgjigj "Mendova se isha por derisa pashë një pallua shumëngjyrësh .. dhjetra ngjyra po ju them !!"
Pastaj sorra shkon tek pallua që ishte në kopshtin zoologjik dhe sheh dhjetëra njerëz që e admironin dhe po bënin fotografi. ----- "Pallua i dashur" thotë sorra "duhet të jesh zogu më i lumtur. Shikoni sa njerëz ju admirojnë. Kur më shohin, pasi jam e zezë, ata vetëm më gjuajnë me gurë dhe më përzënë… por ty të gjithë duket se të duan… "
"Mendova se isha", u përgjigj pallua, "por për shkak të bukurisë sime jam mbyllur në këtë kafaz". "Dhe me sa di unë, nuk mbajnë sorra në kafaze askund. Do të preferoja të isha si ti dhe të fluturoja i lirë në pyll, aty ku më pëlqente ”.
Ky është problemi ynë, problemi i njerëzve. Ne vazhdimisht bëjmë krahasime të panevojshme dhe të papërshtatshme me të tjerët dhe mërzitemi. Ne nuk e vlerësojmë atë që kemi. Dhe kjo çon në një cikël vicioz të mjerimit.
Jetoni jetën tuaj duke vlerësuar gjërat që keni dhe dhuratat që Zoti ju ka dhënë. Mësoni sekretin të jeni të lumtur dhe të gëzuar me jetën tuaj. Mësoni se si mund të fitoni më shumë qetësi dhe bukuri, por shmangni krahasimet katastrofike dhe ndjenjën e përjetshme të pamjaftueshmërisë. Mësoni të jetoni me bollëk.
© copyright https://shprehje-filozofik.blogspot.com
No comments:
Post a Comment