Bukuria e dashurisë fsheh brenda saj sakrificën! Dashuria nuk është posesive. Është sakrifikuese.

Ishte një vajzë e verbër që e urrente veten sepse ishte e verbër. Urrente gjithçka, përveç mikut të saj të dashur. Ai ishte gjithmonë aty për të.

Ajo i kishte thënë se, nëse ajo mund ta shihte ndonjëherë botën, do të martohej me mikun e saj të dashur.

Një ditë, dikush i dha një palë sy dhe atëherë ajo mundi të shihte gjithçka, së bashku, dhe mikun që ishte pran saj. 

Miku i saj më pas e pyeti: "Tani që ju mund ta shihni botën, a do të martoheni me mua?"

Vajza u trondit kur pa që miku i saj ishte i verbër, dhe nuk pranoi të martohej me të.

Miku i saj u largua me lot në sy dhe më vonë shkroi një letër duke i thënë asaj:

"Vetëm kujdes sytë e mi, ju lutem ..."